Vargan (Khomus, Kubyz): historia, wideo, ciekawe fakty

Vargan (Khomus, Kubyz)

Świat szamanów ... Jest bardzo tajemniczy i atrakcyjny dla współczesnego człowieka. W dobie postępu technologicznego i szalonych prędkości połączenie między ludźmi a naturą jest prawie całkowicie utracone. Rozumiemy z naszą podświadomością, że interakcja z nią jest bardzo ważna, ponieważ daje siłę i życie wypełnia się znaczeniem. Dlatego przyciągają nas szamani - tajemniczy ludzie, którzy pielęgnują tę relację, ubóstwiają i czczą Naturę oraz wiedzą, jak się z nią komunikować, ponieważ mają dar zanurzenia się w specjalnym stanie, aby komunikować się z duchami. Szamani mają urządzenie świata bardzo figuratywne i poetyckie. W swoich obrzędach, które nazywane są kamlaniją, ważną rolę odgrywają szaty i atrybuty. Niezbędnymi uczestnikami szamańskich rytuałów są więc tamburyn i harfa. Tamburyn otwiera czarodzieja na inne światy, a harfa służy jako talizman od złych duchów. Harfa jest naprawdę magicznym narzędziem, nie tylko w rękach szamana, ale także zwykłej osoby. Jeśli jesteś zmęczony jakąkolwiek pracą, a następnie graniem na harfie, poczujesz, że taka muzyka pomaga się zrelaksować, a nawet wejść w stan kontrolowanego transu. To świetne narzędzie do improwizacji i wyrażania różnych uczuć.

Przeczytaj historię Vargan i wiele ciekawych faktów na temat tego instrumentu muzycznego na naszej stronie.

Dźwięk

Vargan odnosi się do różnorodnych samozagrzewających się trzcinowych instrumentów muzycznych. Ma przyjemny dla ucha niezwykle aksamitny, ale jednocześnie „metaliczny dźwięk”, który łagodzi i dostosowuje się do myślenia. Niesamowicie piękne dźwięki i podteksty, a czasem nawet w połączeniu z śpiewem gardłowym - to po prostu niewyobrażalna magia, która działa fascynująco i prowadzi od rzeczywistości.

Usunięcie dźwięków z vargana nie jest trudne, dlatego trzeba mocno docisnąć podstawę instrumentu do zębów lub warg, pozostawiając między nimi niewielką szczelinę, tak aby język varganu, który trzeba opóźnić podczas gry, swobodnie wchodził. Funkcja rezonatora jest wykonywana przez jamę ustną, gdy zmienia kontur, którego wykonawca osiąga inny kolor barwy dźwięku instrumentu. Niemożliwe jest nauczenie prawdziwej techniki występu na varganie, która pojawia się podczas regularnych treningów. Autentyczni specjaliści wykorzystują metody wargowe, językowe, gardłowe i krtaniowe, aby wydobyć dźwięk, używając dróg oddechowych, płuc, a nawet przepony.

Zdjęcie:

Ciekawe fakty

• Vargan - narzędzie, które otrzymało szeroką dystrybucję na całym świecie, w każdym regionie ma swoją nazwę. Nazwa narzędzia setki, oto niektóre z nich: Abafiv, Agach-kubyz, Akiz tamburasi, Ankonch, Bambara, berimbau, Binayo, Bivba, berimbau, Brumley, Vanni yayay Vargas, Warchal, Vurgan, kubyz, Kunkon, Myny, Panga, Ribiba, Khamys, Khomus, Huur, Chang-kobus, Pangar i wiele innych.
• Vargan - rosyjska nazwa instrumentu, wywodząca się ze starego słowiańskiego słowa varga, co oznacza usta, usta.
• Ałtajskie kobiety uwielbiają grać muzykę na varganie, wykorzystując specjalną technikę gry, w której ekstrakcja dźwięku zachodzi tylko w języku - bez pomocy rąk. Stosują tę specyficzną metodę podczas dojenia krów, które, słuchając dźwięków vargan, produkują więcej mleka.

• Pewnego razu członkowie sycylijskiej mafii aktywnie używali harfy do przesyłania zaszyfrowanych sygnałów.
• Mistrzowie muzyki varganowej mówią, że zanim zaczniesz grać na nowym instrumencie, musisz „połączyć się” z nim - oddać swoją energię. Aby to zrobić, musisz nosić go jako wisior na szyi przez jakiś czas lub włożyć go do kieszeni iw żadnym wypadku nie przenosić harfy na inną osobę. Tylko przestrzegając tych warunków, instrument zabrzmi bez specjalnych wysiłków, przynosząc przyjemność wykonawcy.
• Międzynarodowe centrum, jak również największe muzeum khomus (vargan), które jest uznawane za wyjątkowe, znajduje się w stolicy Republiki Sokh, Jakuck. W środkach trwałych muzeum gromadzonych jest około 9 tysięcy eksponatów w różnych krajach świata.

• Wcześniej w Ałtaju i na Syberii wargowie tworzyli tylko tych kowali, którzy byli krewnymi szamanów.
• W grudniu 2011 r. Jakut Chomus został wysłany na orbitę kosmiczną, gdzie wraz z załogą statku kosmicznego Sojuz spędził ponad 190 dni.
• Pierwszy międzynarodowy festiwal muzyczny Vargan został zorganizowany w Iowa City w 1984 roku.
• Siódmy międzynarodowy festiwal Vargan (Khomus), który odbył się w Jakucku w 2011 r., Został odnotowany w Księdze Rekordów Guinnessa, ponieważ wzięła w nim udział rekordowa liczba uczestników - 1344 wykonawców na vargan.
• W ZSRR, za panowania I.Stalina, harfa (khomus) została zakazana jako narzędzie szamanów - czarowników, którzy w tym okresie byli poważnie stłumieni.
• W Stanach Zjednoczonych harfa została nazwana „żydowską harfą”, ale dlaczego instrument ma tak dziwną nazwę, Amerykanie nie potrafią tego wyjaśnić.
• Elektroniczna harfa została stworzona przez światowej sławy wykonawcę harfy R. Zagretdinova w 1991 roku.

Budowa

Konstrukcja vargan jest bardzo prosta. Zasadą instrumentu jest stała podstawa, a w nim swobodnie oscylujący język. Konstrukcja vargana może być albo stała, czyli język jest po prostu przecięty w środkowej części instrumentu, albo kompozyt - język jest przymocowany do podstawy. Kształt narzędzia może być albo łukowaty, albo w postaci cienkiej wąskiej płyty.

• Warga w kształcie łuku jest wykonana przez wykuwanie z metalowego pręta, a na środku instrumentu przymocowany jest stalowy język za pomocą haka na końcu.
• Warga lamelkowa to solidna płyta z otworem w środku i przymocowanym lub obciętym językiem. Narzędzia lamelowe są wykonane z drewna, bambusa, kości, rzadziej z metalu.

Odmiany

Harfa, która stała się bardzo rozpowszechniona na całym świecie, ma bardzo dużą liczbę odmian. Niektórzy historycy - historycy sztuki uważają, że w wielu regionach instrument pojawiał się niezależnie, niezależnie od siebie, dlatego każdy naród ma nie tylko swoją nazwę, ale także cechy charakterystyczne tylko dla vargan danej miejscowości. Istnieje wiele wariantów instrumentów, różniących się formami, materiałami użytymi do produkcji, metodami ekstrakcji dźwięku, a oto niektóre z nich:

• Jakut Khomus - wykonane z kutej stali. Główna różnica polega na tym, że dźwięk jest głośny i trwały z „popping” barwą, co jest wynikiem zwiększonego rozmiaru języka.

• Altai komuz - narzędzie o małych rozmiarach. Pętla ramy ma gładki, owalny kształt. Narzędzie ma lekki język.
• Niemiecki maultrommel - narzędzie o wystarczająco dużych rozmiarach z niskim i mocnym dźwiękiem.
• Wietnamski Dan Mój - instrument płytowy z miękkimi, długimi i wysokimi dźwiękami. Podczas wyciągania dźwięku nie jest dociskany do zębów, lecz do warg.
• Nepalski Murchunga - małe narzędzie o nietypowym kształcie: język jest wysunięty w przeciwnym kierunku. Dźwięk jest niesamowity i wyjątkowy.

Warto również zauważyć, że muzycy nieustannie próbują udoskonalić swój ulubiony instrument. W wyniku takich aktualizacji pojawiły się trzyjęzyczne, rockowe, elektroniczne, wielokanałowe i inne gatunki varganowe.

Aplikacja

Harfa to wszechstronny instrument muzyczny, którego zasięg jest bardzo zróżnicowany. Oprócz wykorzystania w muzyce etnicznej, jest szeroko stosowany zarówno w muzyce klasycznej, jak i w różnych współczesnych kierunkach muzycznych, takich jak rock, folk, pop. Harfa jest bardzo popularna wśród młodych ludzi i jest również rytualnym narzędziem szamanów Ałtaju i Jakuta - czarowników. Ponadto harfa jest wykorzystywana w praktykach leczniczych, którymi naukowcy są obecnie bardzo zainteresowani: instrument ma właściwości lecznicze i ma pozytywny wpływ na pracę wszystkich organów ludzkich. Dobrze oczyszcza płuca, działa antystresowo, a także ma efekt kosmetyczny - wygładza zmarszczki.

Wykonawcy

Można nauczyć się wyodrębniać dźwięki na varganie w ciągu kilku minut, ale nie każdy jest w stanie wykonać wirtuozowskie wykonanie instrumentu, aby zdobyć określoną umiejętność, trzeba dużo trenować. Wybitni varganisty zasługują na szczególną cześć - innowatorzy, którzy wnieśli znaczący wkład w rozwój mistrzostwa dzięki swojej kreatywności - Ivan Alekseev, Anton Bruen, Robert Zagretdinov, Tran Kwan Hai, Rimma Madvarova, Luka Turnin. Jest wielu utalentowanych muzyków, którzy obecnie zadziwiają słuchaczy swoim wirtuozowskim graniem na instrumentach, każdy barganista ma swój własny, niepowtarzalny styl gry. Niektórzy wykonawcy nie tylko po mistrzowsku improwizują, ale także eksperymentują bardzo interesująco w awangardowych stylach współczesnej muzyki, inni urzekają słuchaczy wykonaniem zespołu lub „elektronicznym” brzmieniem instrumentu. Wśród dzisiejszych Varganistów należy zwrócić uwagę na takich wirtuozów, jak A. Siladi, A. Beskrovny, N. Shumarov, O. Podluzhny (Uutai), B. Darysheva, B. Bairyshev, A. Danilov, N. Oorzhak, M. Zainetdinova, H Sobolev.N. Ducheva, O. Prass.

Historia

Kiedy i gdzie zaczyna się historia Vargana - najstarszy instrument, który jest uważany za popularny w wielu krajach, nie jest znany. Zgodnie z założeniami niektórych historyków sztuki czas jego pojawienia się można datować na około trzecie tysiąclecie pne. Jednak uważa się, że narodziny instrumentu przypadają na znacznie wcześniejszy okres, w czasie, gdy człowiek wynalazł łuk - broń do rzucania, która służyła mu nie tylko do jedzenia, ale także do rozrywki. Wkładając jeden koniec łuku w ziemię, albo ściskając go między palcami, a drugim, naciskając zęby lub podniebienie, wydobył dźwięki za pomocą palców i palców (ten sposób grania muzyki nadal istnieje wśród plemion Ameryki Środkowej). Niemniej jednak istnieje wersja, w której prosty pasek może być protoplastą varganu. Podobne narzędzia wykonane z tego materiału nadal znajdują się na naszej Syberii (Republika Tyva).

Dokładne miejsce pochodzenia vargana jest obecnie niemożliwe do ustalenia. Geografia jego dystrybucji, a także znaleziska archeologiczne starożytnego instrumentu są bardzo rozległe. Istnieje hipoteza, że ​​vargan w różnych regionach pojawił się niezależnie od siebie, ponieważ narzędzie każdego człowieka ma zestaw unikalnych cech właściwych tylko dla niego, a także różni się materiałem, formą i technologią wytwarzania. Początkowo drewno i kości służyły jako materiał do produkcji varganów, ale bambus był również używany w krajach wschodnich, ale takie narzędzia były bardzo kruche i dlatego człowiek zaczął wytwarzać wargany z metalu, jak tylko się nauczył i nauczył się je obsługiwać. Początkowo pierwsze metalowe vargany wyglądały trochę jak współczesne instrumenty lamelowe i były wąską, cienką płytą o długości od 10 do 15 cm i szerokości 1-2 cm, z czasem jej kształt został zmieniony dla większej ekspresji i głośności dźwięku. Narzędzie uzyskało metalową ramę w kształcie łuku.

Już w starożytności harfa była uważana za święte narzędzie i była używana w rytuałach religijnych, a także w celach leczniczych. W Europie harfa stała się szczególnie popularna w średniowieczu, na przykład młodzi ludzie z głosem instrumentu przyciągali uwagę ładnych dziewczyn. Nieco później vargan z egzotycznym dźwiękiem przygaszony i salonów społecznych. Tworzenie muzyki było uważane za modne zajęcie wśród przedstawicieli wyższych klas.

Państwem europejskim, w którym produkcja varganowa była najbardziej aktywnie zaangażowaną, była Austria. W XIX wieku w małym miasteczku Moln około czterdziestu rodzin zaangażowało się w produkcję instrumentów, z których powstało dwa i pół miliona instrumentów rocznie. W tym samym XIX wieku mistrzowie instrumentów muzycznych i wykonawcy stale eksperymentowali z harfą. Tak więc niemiecki wynalazca muzyki Johann Scheibler zainstalował na dysku pomocniczym dziesięć vargansów dostrojonych do chromatyzmu, nowego instrumentu zwanego „aurą”. Nieco później mistrz organowy Friedrich Bushman, oparty na podobnej do języka konstrukcji vargana, wynalazł ulubioną harmonijkę wszystkich.

Vargan to bardzo ciekawy instrument muzyczny, który swoim uroczym głosem tworzy magiczną atmosferę, która łączy przeszłość z przyszłością. Prostota projektu, ale jednocześnie złożoność występu na nim dzisiaj wzbudza duże zainteresowanie wśród muzyków i generuje odkrycie nowych technik i sposobów produkcji dźwięku, które mówią o nieujawnionych możliwościach tego starożytnego instrumentu.