Preludia Chopina: historia, wideo, treść, interesujące fakty

Preludia Chopina

Wielu poprzedników i współczesnych kompozytora pisało preludia, ale wszystkie te prace trudno porównać z dziełami F. Chopina. Preludia wielkiego polskiego mistrza to zupełnie nowy gatunek, o którym nikt nigdy wcześniej nie słyszał. Każda z jego miniatur jest prawdziwym romantycznym poematem opowiadającym własną oryginalną historię. Dlatego właśnie te sztuki Chopina są często porównywane z perłami, ponieważ, podobnie jak te wyjątkowe dzieła natury, są również unikalne i niepowtarzalne w swoim pięknie i formie.

Historia stworzenia

W twórczym dziedzictwie Chopina - 26 preludiów, z których 24 jest połączonych w jedno dzieło nr 28. Tradycyjnie uważa się, że Chopin stworzył swój cykl na obrazie i podobieństwie słynnego Bacha HTK - bardzo lubił tomy tego niemieckiego geniuszu i znał je na pamięć. Preludia Chopina są również zapisane we wszystkich 24 klawiszach, ułożonych nie w kolejności chromatycznej, lecz zgodnie z kręgiem kwinte.

Bardzo trudno jest ustalić chronologię tworzenia tych sztuk, ponieważ prace nad nimi były stale zawieszane z powodu wydarzeń w życiu osobistym Chopina. Kompozytor przez długi czas nie mógł powrócić do pisania muzyki po rozstaniu z Marią Vodzińską w 1837 r., A późniejsze pisanie było trudne ze względu na zaostrzoną chorobę.

Wiele źródeł twierdzi, że 24 preludia op.28 powstały między 1836 a 1839 rokiem, ale nie wszyscy historycy się z tym nie zgadzają. Niektóre publikacje biograficzne zawierają informację, że dwa preludia tego opusu powstały dużo wcześniej - w 1831 r. W Wiedniu, kiedy Chopin otrzymał tragiczną wiadomość o klęsce powstania polskiego. Jego emocje wynikające z faktu, że jego ojczysty kraj był poplamiony krwią, wyrażał się w trzech pracach - preludiach a-moll, d-moll i słynnej „Etiudie rewolucyjnej”.

Preludium cis-moll op.45, poświęcone 15-letniej księżniczce Elżbiecie Aleksandrownie Czernyszewie, zostało skomponowane i opublikowane w 1841 roku. W literaturze muzycznej można go znaleźć w op. 28 pod numerem 25.

Prelude As-dur został napisany w 1834 roku. Naukowcy Chopina dowiedzieli się o istnieniu tego dzieła dopiero w 1918 r., Kiedy przypadkowo odkryli rękopis. W tym samym roku ukazała się sztuka. To preludium jest poświęcone P. Wolfowi i jest teraz również często publikowane w opus 28 jako numer 26.

Ciekawe fakty

• Pomimo faktu, że wszystkie preludia 28. opusu są niezależne, niektórzy muzykolodzy uważają, że cała ta kolekcja jest jedną niepodzielną pracą składającą się z 24 części w różnych kluczach. Wyjaśniają tę wizję cyklu Chopina przez fakt, że wszystkie sztuki mają związek motywacyjny, a między niektórymi przemianami są obecne. Jednak ten pogląd jest błędny. Gdyby kompozytor myślał o nich jako o jednej całości, zagrałby je tak na koncertach. Ale Chopin nigdy nie grał na scenie wszystkich preludiów z rzędu - nigdy nie grał więcej niż cztery w jeden wieczór.
• W twórczym dziedzictwie polskiego kompozytora znajduje się kolejne preludium, które często jest uważane za numer 27 w 28. opusie. Tylko częściowo został napisany przez Chopina - naukowcy odkryli niekompletny fragment w tonacji es-moll, a profesor historii muzyki na Uniwersytecie Pensylwanii Jeffie Callberg postanowił odtworzyć kompozycję Chopina na jej podstawie. Jest także właścicielem nazwy sztuki „The Devil's Trill”, która została im nadana ze względu na jej podobieństwo do intonacji ze słynną sonatą skrzypcową Giuseppe Tartini. Po raz pierwszy preludium zostało wykonane w 2002 roku na Newport Music Festival w Newport, Rhode Island przez pianistę Alaina Jacona.
• Prelude numer 17 był jednym z ulubionych utworów Clary Schumann.
• Chopin absolutnie nie mógł znieść samotności, a żeby go jakoś wygładzić, zawsze siadał do gry na fortepianie. Jeden z takich przypadków opisano w J. Sand. Następnie pisarz wraz z dziećmi udał się do Palmy, aby kupić artykuły spożywcze, podczas gdy Chopin pozostał sam w domu. W drodze do domu Sand i dzieci wpadli w deszcz, dlatego bardzo się zatrzymali. Kiedy wrócili do domu, Frederic płakał i grał na fortepianie jednym ze swoich preludiów. Potem powiedział mi, że poczuł ich doznania - jakby drzemał nad instrumentem i wydawało mu się, że tonie w jeziorze. Naukowcy zakładają, że tego strasznego wieczoru dla kompozytora zagrał preludium Des-dur lub h-moll.
• Preludia numer 4 i numer 6 zostały wykonane na pogrzebie kompozytora.
• Prelude number 15 op. 28 był używany przez Microsoft w firmie reklamującej gry komputerowe. Brzmi to w filmie z gry Halo 3: Believe, który został opublikowany 12 września 2007 roku. Według amerykańskiego magazynu Adweek, ten film był wśród firm reklamowych z dekady.

• Co roku, począwszy od 1999 r., Odbywa się w nim festiwal muzyki polskiej. Fryderyk Chopin i nosi nazwę „Prelude”.
• Preludia 28. opusu są od razu poświęcone dwóm współczesnym kompozytorom - K. Pleyelowi i J. Kesslerowi. To prawda, że ​​te inicjacje pojawiają się w różnych publikacjach. Francuski adresowany jest do twórcy fortepianu i wydawcy Pleyela, który zamówił te sztuki za 2 tys. Franków. Ale wydanie niemieckie Chopin postanowił poświęcić kompozytorowi i pianiście Kesslerowi jako znak wdzięczności za powrót - 10 lat temu napisał swoje nazwisko w swoich 24 preludiach op.31.
• Tradycję wykonywania wszystkich 24 Preludiów Chopina na jednym koncercie przedstawił Alfred Corto.
• Muzykolog Henry Fink był tak zafascynowany preludiami Chopina, że ​​uważał je za najważniejsze kompozycje w historii muzyki. Zawsze mówił z dumą: jeśli cała muzyka fortepianowa całego świata zostanie zniszczona i tylko jedna kolekcja może zostać uratowana, zagłosuje na te kompozycje.
• Syn Lwa Nikołajewicza Tołstoja Lwa Lwowicza napisał opowiadanie „Preludium Chopina”.
• Amerykański muzykolog Richard Taruskin uważa, że ​​tworząc swój cykl, Chopin polegał nie tylko na CTC Bacha, ale także na preludium I. Moschelesa (op.73). Badacz ujawnił wiele podobieństw między tymi dwoma opusami.
• W 2005 roku słynny pianista Mikhail Pletnev postanowił opuścić scenę. Stało się to po koncercie w Wielkiej Sali Konserwatorium, gdzie zagrał 24 preludia Chopina. Żaden z obecnych na sali nie docenił jego występu, a sam mistrz nie był nim zachwycony. Powodem tego był nowy fortepian zainstalowany na scenie firmy sponsorującej to wydarzenie. Pletnevowi nie podobał się ten instrument na próbie, ale nie miał wyboru.
• Prelude e-moll jest uważany za najsłynniejsze dzieło całego cyklu. W minionym stuleciu weszła do kanonu muzyki pop dzięki francuskim śpiewakom Serge Ginzburg i Jane Birkin, którzy włączyli ją do swojej piosenki „Jane B”, i brazylijskiego kompozytora Antonio Carlosa Zhobimu, który użył jej w kompozycji „Insensatez”.
• Felix Mendelssohn uwielbiał numer preludium 17. Zapytany, dlaczego tak bardzo ją lubi, zawsze odpowiadał: „Bo sam bym tak nie pisał”.

Treść

Cykl Chopina nazywany jest prawdziwą encyklopedią romantyzmu, ponieważ obejmuje wszystkie typowe gatunki, obrazy i intonacje tamtych czasów. Wiadomo na pewno, że kompozytor pozostawił wszystkie swoje preludia bez imienia. Uważał, że nagłówki mogą być mylące dla słuchaczy i dlatego wolą nie określać, co zainspirowało go do napisania dzieł. Jednak nazwy sztuk, a nawet program w kilku liniach wciąż istnieją. Zostały one napisane przez ich sławne osobistości ze świata muzyki, opierając się na ich osobistych wrażeniach - Alfred Corto i Hans von Bülow. Związki programowe tych ostatnich zostały wysoko ocenione przez studentów Chopina - Wilhelma von Lentza i Mme Calierge. Zgodzili się z tą wizją preludiów Chopina i potwierdzili, że to właśnie te uczucia i obrazy kompozytor chciał przekazać w swoich pracach.

Wiadomo też, że George Sand podał nazwy sztuk Chopina, a nawet podpisał je własnoręcznie na niektórych rękopisach. Dopiero teraz nie osiągnęli naszych dni.

Użyj w kinie

Niektórzy historycy uważają, że aby zrozumieć Chopina, który jest tak zmysłowy, wrażliwy, wyrafinowany i podatny na wpływy, wystarczy zapoznać się z jego preludiami. Kompozytorowi udało się nie tylko doprowadzić ten gatunek do najwyższego poziomu doskonałości, ale także wypełnić go niesamowitą głębią emocjonalną i bogatą treścią. Wydawałoby się, co można powiedzieć o 24 małych sztukach? Chopin potrafił wszystko powiedzieć. Według Yu. Kremlevy, w tych preludiach - całe życie wielkiego romantyka, wszystkie obrazy, które kiedykolwiek napotkano na jego krótkiej, ale tragicznej ścieżce życia.