Ciekawe fakty o orkiestrze symfonicznej

Ciekawe fakty o orkiestrze symfonicznej

Zapraszamy do zapoznania się z ciekawymi i fascynującymi faktami związanymi z orkiestrą symfoniczną, które zgromadziły sporo, ze względu na swoją długą historię. Mamy nadzieję, że dzięki tak ciekawym informacjom będziemy mogli zaskoczyć nie tylko miłośników sztuki baletowej, ale także odkryć coś nowego, nawet dla prawdziwych profesjonalistów w tej dziedzinie.

• Powstanie orkiestry symfonicznej miało miejsce przez kilka stuleci z małych zespołów i zaczęło się w XVI-XVII wieku, kiedy pojawiły się nowe gatunki w muzyce i konieczna była zmiana w grupie wykonawców. Całkowicie mała kompozycja została określona dopiero w XVIII wieku.
• Liczba muzyków może wahać się od 50 do 110 osób, w zależności od pracy lub miejsca wykonania. Największa liczba wykonawców, jaką kiedykolwiek nagrano, dotyczy występu w Oslo na stadionie Yullevaal w 1964 r., W którym wzięło udział 20 100 osób.
• Czasami można usłyszeć nazwę pary, potrójnej orkiestry symfonicznej, jest ona podawana przez liczbę instrumentów dętych w niej reprezentowanych i oznacza jej rozmiar.
• L. Beethoven wniósł ogromny wkład w rozwój orkiestry, więc w jego twórczości ostatecznie powstała klasyczna lub mała orkiestra symfoniczna, aw późniejszym okresie zarysowano cechy dużej kompozycji.
• Orkiestra symfoniczna używa niemieckich i amerykańskich muzyków. Tak więc w języku rosyjskim używa się amerykańskiego.
• Wśród wszystkich orkiestr świata jest tylko jeden, który sam wybiera dyrygenta, a jeśli coś się wydarzy, może to zrobić w każdej chwili - jest to zespół Filharmonii Wiedeńskiej.
• Istnieją zespoły i żaden przewodnik. Po raz pierwszy taki pomysł został przyjęty w 1922 r. Przez Persimfans w Rosji. Wiązało się to z ówczesną ideologią, która ceniła pracę zbiorową. Później ten przykład były śledzone przez inne orkiestry, nawet dzisiaj w Pradze i Australii istnieją orkiestry bez dyrygenta.

• Orkiestra jest dostrojona obojem lub kamertonem, ten z kolei z czasem brzmi coraz wyżej. Faktem jest, że początkowo w różnych krajach brzmiał inaczej. W XVIII wieku w Niemczech jego brzmienie było niższe niż włoskie, ale wyższe niż francuskie. Wierzono, że im wyższe ustawienie, tym jaśniejszy dźwięk, a każda drużyna ma tendencję do tego. Dlatego jego ton został podniesiony z 380 Hz (barokowy) do 442 Hz w naszych czasach. Co więcej, liczba ta stała się kontrolą, ale również przekracza 445 Hz, jak to ma miejsce w Wiedniu.
• Do XIX wieku obowiązki dyrygenta obejmowały również grę na klawesynie lub skrzypcach. Ponadto nie mieli pałki dyrygenta, rytm został pokonany przez kompozytora lub muzyka za pomocą instrumentu lub kiwa głową.
• Prestiżowy angielski magazyn Gramophone, uznawany za autorytatywną publikację w dziedzinie muzyki klasycznej, opublikował listę najlepszych orkiestr na świecie, grupy rosyjskie zajęły w nim 14, 15 i 16 pozycji.