Rozwój muzyczny dziecka: przypomnienie dla rodziców - czy robisz wszystko dobrze?

W wielu kwestiach życiowych ludzie mają tendencję do zajmowania diametralnie różnych pozycji. Tak więc w kwestii rozwoju muzycznego dzieci istnieją różnice. Niektórzy twierdzą, że każde dziecko musi umieć grać na instrumencie muzycznym, tworzyć muzykę. Inni, przeciwnie, mówią, że muzyka jest czymś niepoważnym i nie powinieneś zmagać się z głową o to, jak prawidłowo rozwijać swoje dziecko.

Każdy rodzic decyduje, że jego dziecko jest lepsze, ale naukowo udowodniono, że harmonijnie rozwinięci ludzie lepiej przystosowują się do życia. Dlatego nie jest konieczne przygotowanie każdego dziecka do bycia świetnym muzykiem, ale po prostu trzeba użyć muzyki, aby zharmonizować osobowość. Muzyka przyczynia się do wzrostu mózgu, aktywując w nim strefy logiki i intuicji, mowy i myślenia asocjacyjnego.

Lekcje muzyki - sposób poznania siebie. Osoba, której udało się poznać siebie, będzie w stanie zagrać rolę „pierwszego skrzypiec” w każdym zespole.

Jak prawidłowo przeprowadzić muzyczny rozwój dziecka, od jakiego wieku lepiej go zacząć, jakie środki i metody wykorzystać, trzeba myśleć o troskliwych rodzicach.

Obalaj mity

Mit 1. Często rodzice wierzą, że skoro dziecko nie ma słuchu, oznacza to, że na muzykę należy włożyć krzyż.

Zostało naukowo udowodnione, że ucho dla muzyki nie jest wrodzoną jakością, ale nabytą, wyszkoloną (z rzadkimi wyjątkami). Najważniejszą rzeczą jest chęć dziecka do tworzenia muzyki.

Mit 2 Muzyczny rozwój okruchów powinien dotyczyć koncertów muzyki klasycznej, symfonicznej, a nawet jazzowej.

Nie bierze pod uwagę, że jego uwaga jest wciąż bardzo krótka. Silne emocje, głośne dźwięki są bardziej szkodliwe dla psychiki dziecka, a długi pobyt w pozycji stacjonarnej jest szkodliwy i po prostu nie do zniesienia.

Mit 3. Rozwój muzyczny należy rozpocząć od 5-7 lat.

Łatwo się z tym nie zgodzić. Dziecko jest w stanie słyszeć muzykę i pozytywnie ją odbierać w łonie matki. Od tego momentu rozpoczyna się pasywny rozwój muzyczny dziecka.

Metody wczesnego rozwoju muzycznego

Jeśli rodzice postawili sobie za cel wychowanie dziecka muzycznie rozwiniętego, mogą wykorzystać techniki wczesnego, a nawet wewnątrzmacicznego rozwoju muzycznego:

• „Poznaj notatki przed wyjazdem” Tyuleneva P.V.
• „Muzyka z mamą” Sergeya i Ekateriny Zheleznova.
• „Sonatal” Lazarev M.
• Metoda Suzuki itp.

Ponieważ dziecko przeważnie przebywa w rodzinie, która co sekundę wpływa na niego, kształtuje jego gusta, zaczyna się tu rozwój muzyczny. Kultura muzyczna i preferencje muzyczne różnych rodzin nie są takie same, ale jednocześnie dla pełnego rozwoju potrzebujesz kombinacji różnych rodzajów działań muzycznych:

• percepcja;
• zajęcia muzyczne i wyobraźni;
• wydajność;
• kreatywność

Muzyka jest jak mowa

Ważne jest, aby zrozumieć, że nauczanie języka ojczystego i muzyki jest identyczne. Dzieci łatwo i naturalnie uczą się języka ojczystego na trzy sposoby:

1. Słuchasz
2. Naśladuj
3. Powtórz

Ta sama zasada jest stosowana podczas nauczania muzyki. Rozwój muzyczny dziecka ma miejsce nie tylko podczas specjalnie zorganizowanych zajęć, ale także podczas słuchania muzyki podczas rysowania, cichych gier, śpiewu, wykonywania ruchów taneczno-rytmicznych itp.

Rozwijaj - krok po kroku:

1. Rozwijaj zainteresowanie muzyką (stwórz kącik muzyczny, kup podstawowe instrumenty muzyczne lub stwórz instrumenty własnymi rękami, znajdź rekordy).
2. Każdego dnia, a nie od czasu do czasu, otaczaj dziecko muzyką. Konieczne jest śpiewanie dziecka, słuchanie utworów muzycznych - oddzielne arcydzieła klasyki w aranżacji dziecięcej, muzyka ludowa, piosenki dla dzieci.
3. Nadrabiając zaległości w używaniu różnych grzechotek melodycznych i ze starszymi dziećmi do gry na elementarnych instrumentach rytmicznych i muzycznych: tamburyn, bęben, ksylofon, fajka itp.
4. Naucz się czuć melodię, rytm.
5. Aby rozwinąć muzyczne ucho, myślenie asocjacyjne (na przykład, aby głośno głosić, pokazać lub nakreślić obrazy w albumie, które powoduje pewna muzyka, próbować poprawnie wprowadzić melodię).
6. Śpiewanie dziecku, a wraz z nim kołysanki, pieśni, rytuały przedszkolne, ze starszymi dziećmi jest interesujące śpiewać karaoke.
7. Uczęszczaj na występy muzyczne dzieci, koncerty, organizuj własne występy.
8. Stymuluj kreatywną wyobraźnię i artystyczną ekspresję dziecka.

Zalecenia

• Weź pod uwagę wiek i indywidualne cechy dziecka. Czas trwania zajęć z dziećmi nie powinien przekraczać 15 minut.
• Nie przeciążaj i nie zmuszaj, powodując odrzucenie muzyki.
• Pokaż osobisty przykład, aby uczestniczyć we wspólnym tworzeniu muzyki.
• Użyj zestawu wizualnych, słownych i praktycznych metod nauczania.
• Dobór repertuaru muzycznego jest słuszny w zależności od wieku dziecka, jego samopoczucia i czasu dziecka.
• Nie przejmuj odpowiedzialności za muzyczny rozwój dziecka w przedszkolu i szkole. Wspólne działania rodziców i nauczycieli znacznie zwiększą poziom rozwoju dziecka.

Szkoła muzyczna: zapisał się, chodził, rzucił?

Żywe zainteresowanie muzyką i wysokie zrozumienie w wieku przedszkolnym może być okazją do kontynuowania rozwoju muzycznego już poza rodziną - w szkole muzycznej.

Zadaniem rodziców jest pomóc dziecku zdać egzamin wstępny, przygotować go do wstąpienia do szkoły muzycznej i wesprzeć go. To wymaga trochę:

• nauczyć się piosenki, z prostą melodią i słowami, które są dobrze rozumiane przez dziecko;
• uczyć słyszeć i powtarzać rytm.

Jednak dość często, po zdaniu egzaminu i chęci zapisania się do szkoły, za kilka lat dzieci nie chcą już studiować muzyki. Jak zachować to pragnienie:

• Słusznie należy wybrać instrument muzyczny, który będzie odpowiadał nie tylko życzeniom rodzica, ale także uwzględni interesy dziecka, jego cechy fizjologiczne.
• Lekcje muzyki nie powinny naruszać innych interesów dziecka.
• Rodzice powinni stale okazywać zainteresowanie, wspierać i zachęcać dziecko.

Po ustaleniu celu dla siebie i rozpoczęciu pierwszych kroków w rozwoju muzycznym dziecka, każdy rodzic powinien pamiętać słowa znanego nauczyciela i pianisty Neygauza GG. że nawet najlepsi nauczyciele będą bezsilni w nauczaniu dziecka muzyki, jeśli sami rodzice są mu obojętni. I tylko w ich mocy „zarażać” dziecko miłością do muzyki, prawidłowo organizować pierwsze zajęcia, rozwijać potrzebę szkolenia w szkole muzycznej i utrzymywać to zainteresowanie do końca.

/ silny