Operetka „The Bat”: treść, wideo, ciekawe fakty, historia

I. Strauss Operetka „The Bat”

„Bat” to klasyczny przykład tanecznej operetki, śpiewającej jaskrawe emocje, przeżycia miłosne i przewroty rodzinne na uroczyste motywy. walc i polka. Dzieło muzyczne stworzone przez słynnego austriackiego kompozytora Johann Strauss w XIX wieku nadal cieszy się powodzeniem i sympatią publiczności teatralnej. Melodramatyczny i komediowy styl operetki, przesiąknięty delikatną ironią i subtelnym humorem, jest łatwo dostrzegany przez widza, a przyjemna, dyskretna muzyka tworzy poczucie świętowania, intrygi i szczęścia.

Fabuła pracy „The Bat” jest zawsze aktualna, ponieważ opisuje odwieczne problemy życia rodzinnego, stosunków małżeńskich, miłości i zazdrości, radości i frustracji. Pikantna sytuacja, w którą wpadają bohaterowie dzieła, otwiera przed widzem całą paletę emocji. Zły Eisenstein musi zakochać się w swoim własnym małżonku, który pojawił się w postaci pięknej nieznajomej, a urocza Rosalind powinna zrozumieć nowe aspekty kobiecej mądrości i uroku, aby ożywić dawne uczucia i zachować rodzinne serce.

Podsumowanie operetki StraussaBat„i wiele ciekawych faktów na temat tej pracy przeczytanych na naszej stronie.

Podsumowanie operetki „Nietoperz”

Pierwsza część pracy odbywa się w domu Eisensteina. Alfred śpiewa miłosną serenadę Rosalind. Pokojówka Adele śmieje się z nieszczęśliwego kochanka i czyta list od siostry z zaproszeniem na bal do księcia Orłowskiego. Dziewczyna marzy o karierze aktorskiej i znajomości z wpływowym patronem teatralnym jest po prostu drogą. Adele opłaca się od Rosalind pod pretekstem choroby bliskiego krewnego i idzie na maskaradę ze swoją siostrą.

W tym czasie właściciel Eisenstein pojawia się z prawnikiem Blindi. Proces był fiaskiem, a teraz Aezenstein musi spędzić osiem dni w więzieniu za walkę. Po burzliwych śledztwach z klientem prawnik wychodzi. Nagle przybywa doktor Falk, zapraszając Agesteina do piłki. Podstępny małżonek mówi Rosalind, że idzie do więzienia, a tymczasem idzie na maskaradę. Po jego odejściu Alfred przybywa do Rosalind, aby ponownie wyznać swoją miłość. W tym momencie dyrektor więzienia Frank przybywa z zamiarem zabrania Eisensteina ze sobą. Obawiając się skompromitowania swojej ukochanej, Alfred przebiera się za skazanego Eisensteina i wyjeżdża z Frankiem.

Druga akcja Operetka nasycona jest jasnymi wydarzeniami, intrygami i objawieniami. Dr Falk obiecuje Prince Orlovsky prawdziwą rozrywkę. Loteria to zemsta Eisensteina za nieudaną kpinę z przyjaciela. W jakiś sposób, po maskaradzie, zostawił pijanego Falka, by spał na ławce w stroju nietoperza, a dzisiaj niewierny przyjaciel zapłaci w całości za jego wysypkę.

Falk starannie wszystko zaplanował, wymyślił nowe role dla zaproszonych gości. Adele pojawia się jako utalentowana aktorka, Eisensteina reprezentuje francuski markiz Renard, a Franka francuski chevalier. Po nauczeniu się Adele, Ayseinstein jest zniechęcony, ale najciekawszy jest jeszcze przed nami.

Zwieńczeniem fabuły jest przybycie gościa honorowego - tajemniczej węgierskiej hrabiny w masce. To jest Rosalind. Jest również zaproszona na maskaradę i jest zaskoczona spotkaniem ze swoim mężem, pokojówką i Frankiem, bez pozowania. Nie podejrzewając niczego, Eisenstein opiekuje się nieznajomym, zaprasza ją na randkę i prosi ją o pokazanie twarzy. Hrabina odmawia usunięcia maski i bierze zegarek od markizy w miłości, dzięki czemu rozpoznaje ją na następnym spotkaniu.

Trzecie działanie w więzieniu. Do rana Eisenstein przychodzi i widzi Alfreda za kratkami. Zazdrosny mąż żąda wyjaśnień od małżonka, który również udał się do więzienia, aby przywrócić sprawiedliwość. W odpowiedzi na podejrzenia Rosalind pokazuje zegarek prezentowany węgierskiej hrabinie. Eisenstein odsłonił, a Falk w końcu zemścił się za obrazę „nietoperza”. Książę Orlovsky dziękuje Falkowi za udany wieczór i obiecuje przyczynić się do rozwoju umiejętności aktorskich Adele. Prawnik Eisensteina donosi o jego uniewinnieniu, a Rosalind hojnie wybacza swemu frywolnemu, ale bardzo umiłowanemu mężowi.

Zdjęcie:

Ciekawe fakty

• Istnieje wersja, która podczas pisania pracy „The Bat”, Johann Strauss wziął prawdziwy przypadek z życia. Popularna plotka opowiadała historię niewiernego męża, który nie rozpoznał swojej małżonki w fantazyjnej masce i był urzeczony jej urokiem i tajemnicą.
• W 1979 roku Roland Petit wystawił baletową wersję operetki. Premiera odbyła się w Marsylii. Autor dokonał drobnych zmian w fabule utworu, w szczególności następuje zmiana nazw głównych bohaterów i lokalizacji wydarzeń. Na przykład Eisenstein został Johannem, jego małżonka Bella, a Falk przemianowano na Ulrich. Akcja rozgrywa się w Paryżu. Najważniejszą rolę w sztuce odgrywa taniec czeski.
• Sztuka „Walczący zegar”, przyjęta jako podstawa operetki „Nietoperz”, przeszła wiele zmian. Planowano przekształcić fabułę w taki sposób, aby miała charakter „wiedeński”. Znaczącą rolę w tworzeniu niniejszej pracy odegrał utalentowany dramaturg i kompozytor R. Gene. Oryginalna gra z motywami francuskimi została znacząco zmodyfikowana i otrzymała nową nazwę: „Nikt nie lubi nietoperza”. Ze względu na wiedeńską publiczność w scenariuszu pojawiła się nowa postać - żartowniś i żartowniś, dr Falk. Kiedyś przyjaciel Straussa, Gustav Levi, przeczytał sztukę i poradził R. Genetowi, by dał ten kawałek „królowi walców”.
• Operetka „Bat” szczególnie chwali kobiecą postać, podkreśla urok i mądrość płci pięknej. Kompozytor stworzył fabułę w taki sposób, aby wzbudzić zainteresowanie widza dwiema głównymi rolami kobiecymi.
• Wielu ekspertów uważa, że ​​słynny austriacki kompozytor Johann Strauss jest pionierem w dziedzinie operetki tanecznej.
• Według niektórych historyków, pierwsza żona wielkiego kompozytora Johanna Straussa, Henriette Trefts, poradziła mężowi, aby spróbował swoich sił w gatunku operetki i przyczynił się do jego pracy nad dziełami muzycznymi. Piosenkarka operowa była aktywnie zaangażowana w kopiowanie notatek i przygotowywanie małżonka na wycieczkę. Według innej wersji francuski kompozytor Jacques Offenbach zasugerowano Strauss przestaje pracować nad walcami i stwórz operetka. Od tego czasu Strauss napisał szesnaście operetek i The Bat, trzeci z rzędu.

• „Bat” został nakręcony około 20 razy i słusznie zyskał światową popularność. Pierwsze filmy pojawiają się w 1917 roku. Potem występy artystyczne były głupie.
• W 1918 roku odkryto asteroidę 900 Rosalinda. Obiekt kosmiczny został nazwany na cześć głównego bohatera operetki.
• W 1942 roku ukazał się musical „Rosalida”, stworzony na podstawie dzieła „The Bat”.
• Pierwsze produkcje operetki nie różniły się sukcesem, jednak w gazecie „Morgenpost” (Berlin) opublikowano jedną życzliwą recenzję. Autor wydawnictwa żartobliwie stwierdził, że oglądając operetkę łatwo jest zachorować chorobą morską z rytmicznego kołysania publiczności w rytm melodyjnych dźwięków. Rzeczywiście, Strauss jest uważany za króla walca, więc motywy taneczne dominują w operetce.
• W 1975 r. W książce „Zegar gwiezdny operetki” A. Vladimirskaya wspomniano o muzycznym dziele „Nietoperz”. Autor zauważył, że teatr nie słyszał jeszcze melodii tak słonecznych i pogodnych.
• W ostatnich latach życia Johann Strauss nie pojawił się publicznie i prawie nigdy nie opuścił swojego domu. Kompozytor zrobił jednak wyjątek w dniu 25-lecia dzieła muzycznego The Bat. Z okazji uroczystości został zaproszony jako dyrygent. Niestety, starszy muzyk nie obliczył jego siły i był zbyt gorliwy podczas występu. W drodze do domu Strauss przeziębił się. Z powodu zimna zaczęło się zapalenie płuc, a serce wielkiego mistrza zatrzymało się 30 czerwca 1899 roku.

Popularne arie i liczby z operetki „Nietoperz”

Uwertura (słuchaj)

Aria Rosalii o ojczyźnie - Klaenge der Heimat (Csárdás) (posłuchaj)

Orlovsky couplets - Ich lade gern mir Gäste ein (listen)

Adelie couplets - Mein Herr Marquis (słuchaj)

Historia tworzenia i produkcji

Podstawą do napisania dzieła była sztuka „Revelon”, stworzona przez słynnych dramaturgów Meliaka i Halevi. Fabuła się zakochała Straussdlatego „Bat” jest napisany z wyjątkową inspiracją i kończy się tak szybko, jak to możliwe. Dopiero 6 tygodni lub 42 noce zajęło kompozytorowi ukończenie pracy. Libretto zostało opracowane przez Karla Haffnera i Richarda Wife.

5 kwietnia 1874 roku odbyła się prezentacja operetki, ale początkowo nie towarzyszyły jej entuzjastyczne brawa publiczności. Krytycy uważali występ za banalny i mierny, a tym samym wpłynęli na ogólną opinię publiczną. Uczestnicy spektaklu oczekiwali większego sukcesu, ale sam Strauss nie był tym zdenerwowany. Kolejne 17 razy spektakl został wystawiony dla wiedeńskiej publiczności, a latem tego samego roku praca została zwieńczona sukcesem w Berlinie. Operetka triumfalnie powróciła na wiedeńską scenę. Teraz praca otrzymuje wysokie oceny i aprobuje odpowiedzi, staje się prawdziwym punktem kulminacyjnym sceny operetkowej.

Trzy lata później w Paryżu zostanie zaprezentowana przerobiona wersja „Gypsy”. Spektakl wygrywa długo oczekiwane uznanie wśród widzów z różnych krajów, w tym z Australii i Indii. Jednak prawdziwa triumf operetki nastąpił dopiero 20 lat po produkcji w Hamburgu. Publiczność europejska doceniła występ komiczny, który stał się jednym z najbardziej żywych i reprezentatywnych dzieł teatralnych.

W Rosji „Bat” zawsze przechodzi z sukcesem. W stolicy sceny teatralne komedia ukazywała się okresowo: w 1933 r., Potem w 1962 r., A także w 1972 r. Najnowszą wersję ustawia George Anisimov.

W 1946 roku komedia została zaprezentowana w nowej, oryginalnej interpretacji. Zmodyfikowana wersja Michaiła Volpina i Nikolai Erdmana posłużyła za podstawę do usunięcia filmu fabularnego.

"Bat„- to repertuar długowieczny. Liczby wokalne i orkiestrowe operetki są wykonywane przez najlepszych światowych muzyków. Zabawna historia z intrygami miłosnymi i objawieniami podobającymi się widzom w każdym wieku, a teraz w drugim wieku ta komiczna produkcja nie zostawia teatralnych plakatów z różnych krajów.

Wideo: Oglądaj operetkę Straussa „The Bat”