Dziś wielu wysoko postawionych estetów rozwiedło się, którzy ledwo usłyszawszy śpiew gitarą, będą marudzić obrzydliwie i niezadowoleni: mówią, jakaś piosenka autora! I tak naprawdę nie wiedzą, jak grać, nie ma głosu, a teksty są prymitywne z rymami takimi jak „ognie-komary”. Nie mają pojęcia, że zaledwie kilkadziesiąt lat temu była to piosenka autora, która powstrzymywała część radzieckiej inteligencji przed całkowitą degradacją moralną. Istnienie w państwie totalitarnym bez łyku wolności jest nie do zniesienia. Taki „łyk” i stalowi bardowie.
Nie każdy autor jest prawdziwy!
Oczywiście, ściśle rzecz biorąc, nazwa gatunku jest dziwna. Wszakże każda piosenka - autor. Ale tak, nie tak! Mimo to piosenka pop ma z reguły aż trzech autorów - poetę, kompozytora i performera. I uwielbiają tę piosenkę albo do poezji, albo do muzyki, albo dzięki wykonawcy.
Ale dzięki piosence z gitarą wszystko jest zasadniczo inne. Są trzy w jednym - autor wierszy, akompaniament (celowo nie piszący - muzyka, nie każdy ma odpowiednie wykształcenie muzyczne, ale ktoś w ogóle nie zna muzyki) i wykonawca. Powód popularności piosenek autora w ciągu 60-70 lat. ostatniego stulecia - w jego szczerej i nagiej szczerości. Autorzy śpiewu byli również wspaniałymi poetami, a gitara dla nich jest tylko sposobem na wzmocnienie, wzmocnienie wrażenia żywego słowa.
Cóż, nie możesz tak łatwo!
Jeden z założycieli gatunku - Bulat Okudżawa. Wiele najlepszych piosenek autora napisanych przez niego. Niektóre dźwięki w filmach, a nie w wykonaniu autora („Białe słońce pustyni”, „Gwiazda zniewalającego szczęścia” itp.).
Jedną z najbardziej popularnych do dziś jest piosenka gruzińska. Sam autor wskazał jednak, że to tylko stylizacja. Ale co! Same szczegóły: „pestka winogron”, „ciepła ziemia”, „winorośl” - jak gdyby zostały spisane i pobrane z natury. A „niebieski bawół i biały orzeł i złoty pstrąg” pod piórkiem Borysa Grebenschikowa przemieniają się w „lwa ognistego lwa”, „niebieski wół pełen oczu” i „złotego orła nieba” z niezapomnianym wyglądem.
Bulat Okudżawa „Piosenka gruzińska”
Kolejny zabawny incydent związany z pieśnią Okudżawa: postanowili przetłumaczyć ją na estoński, zadzwonili do autora i zapytali: „Co to za Lazo znaczy? Ten, który Japończycy spalili w maszynowni?” Zastanawiam się, dlaczego piosenkarz Yuri Loza nie doszedł do głowy - nazwa wydaje się pasować do powłoki dźwiękowej więcej ...
Nie wierzyli, cholera…
Siergiej Nikitin kiedyś żartował w taki sposób, że bardowie to ci, którzy nie prowadzą własnej działalności. Istnieją jednak wyjątki. Alexander Gorodnitsky - „fizyk” i „autor tekstów” w jednej osobie. Akademik, nawigator, autor wielu prac naukowych, a także poeta-obywatel.
Alexander Gorodnitsky „Na ląd”
Kilka jego wczesnych piosenek stało się dobrze znanym folklorem. I tu też nie obyło się bez „nakładek”, o których czasami nawet nie wiesz, jak się odnosić. Na przykład piosenka „Na lądzie” tak mocno weszła w ciało i krew byłych więźniów, że gdy autor ponownie odwiedził Arktykę, nie uwierzyli mu i prawie włożyli go w „noże”.
Kto powiedział nie?
Aleksander Galicz - Postać w piosence autora jest wyjątkowa. Profesjonalny pisarz, reżyser filmowy, zamożny dramaturg. Kiedyś nie mógł się oprzeć i przemówił pełnym głosem.
Jedną z pierwszych piosenek tego typu był „Błąd”. Oto jego tło. W 1943 r., W pobliżu Narwy, pośpiesznie przygotowano kontratak wojsk radzieckich na czas rocznicy „ojca narodów” - Stalina. Nie tylko się nie udało - zawiodła żałośnie i została opłacona przez dziesiątki tysięcy ludzi zwykłych żołnierzy.
Dziwne jest to, że byli weterani grali później w Galicji, nazywając ją nawet „literackim maruderem”. Ale chodziło o to, że w 1962 r. Na polu krwawych bitew odbyło się pijackie i bujne polowanie na rząd - na cześć przywódcy kubańskiej rewolucji, Fidela Castro. To jest to, przeciwko czemu zbuntował się Galich - kpina z pamięci o zmarłych ... Niestety, prorocy w ich ojczyźnie rzadko są dekorowani w ciągu swojego życia.
Alexander Galich „Błąd”
Czym jest pijaństwo ...
Nie zawsze piosenki są fabularne i odzwierciedlają prawdziwe wydarzenia. Ogólnounijna sława rozpoczęła się od filmu „Vertical” Władimir Wysocki. A pierwsza piosenka filmu - „Song of a Friend” - została napisana na podstawie prawdziwych wydarzeń. Profesjonalny alpinista L. Eliseev opowiedział o nich bardowi. Jednak piosenka, podobnie jak najlepsze piosenki autora, to tylko kilka prawdziwych wydarzeń i emocji.
Vladimir Vysotsky „Pieśń przyjaciela”
Nawiasem mówiąc, „Piosenka o przyjacielu”, którą inni krytycy również próbowali zrozumieć dosłownie, pytając: „Dlaczego był tam pijany na górze?” I nie mieli pojęcia, że „odurzanie” nie jest synonimem „pijany”, że w górach istnieje jego własna natura i styl relacji między ludźmi.
Prawie zawsze świetnie! ...
Wreszcie, jeden z ostatnich prawdziwie narodowych utworów w 1980 roku został napisany przez studenta wychowania fizycznego na wykładzie. Oleg Mityaev. I bez względu na to, jak wiele parodii, takich jak „Oleg Mityaev pobity żółtą gitarą”, zostanie napisanych do niej, a na ucztach, zwłaszcza na samym początku, wystarczy tylko kogoś zacieśnić pierwszą linię, a potem refren prawie na pewno się podniesie - „Jak fajnie jest to wszyscy jesteśmy tutaj dzisiaj. Piosenka jest w zasadzie uniwersalna. Z rzadkimi wyjątkami autor zatrzymał się tylko raz, podczas występu swojego głównego arcydzieła w kolonii kobiet.
Oleg Mityaev „To wspaniale, że wszyscy dzisiaj się tu zgromadziliśmy”
Najlepsze piosenki autora żyją i śpiewają. A fakt, że „odrywają się” od autorów - to nie jest wskaźnik prawdziwej narodowości?
Autor - Paweł Malofiejew
Zostaw Swój Komentarz