Wielcy mistrzowie wierzyli, że muzyka jest tylko imitacją ludzkiego śpiewu. Jeśli tak, każde arcydzieło zanika przed zwykłą kołysanką. Ale kiedy wokale wysuwają się na pierwszy plan - jest to najwyższa sztuka. Tutaj geniusz Mozarta nie zna sobie równych.
Najsłynniejsze opery Wolfganga Mozarta pisały w czasach, gdy zdolność kompozytora do wypełniania muzyki jego uczuciami była najwyższa, aw Don Juanie ta sztuka osiągnęła punkt kulminacyjny.
Podstawa literacka
Nie jest jasne, do końca, gdzie fabuła fatalnego pulsu pochodziła z europejskiego folkloru. Przez kilka stuleci wizerunek Don Juana wędruje od jednej pracy do drugiej. Taka popularność sugeruje, że historia uwodziciela wpływa na ludzkie doświadczenia, które nie zależą od epoki.
W operze Da Ponte przerobił wcześniej opublikowaną wersję Don Juana (przypisywaną Bertati). Niektóre postacie zostały usunięte, dzięki czemu reszta okazała się bardziej wyrazista. Rola Donny Anny, która pojawiła się dopiero na początku w Bertati, została rozszerzona. Naukowcy uważają, że Mozart uczynił tę rolę jedną z głównych.
Wizerunek don Juana
Fabuła, na której Mozart napisał muzykę, jest raczej tradycyjna, był wtedy dobrze znany publiczności. Tutaj Don Juan jest łajdakiem, winnym nie tylko uwodzenia niewinnych kobiet, ale także morderstw, mnóstwa oszustw, dzięki którym zwabi panie do swoich sieci.
Z drugiej strony, podczas całej akcji główny bohater nigdy nie łapie żadnej z zamierzonych ofiar. Wśród aktorów jest kobieta oszukana i porzucona przez niego (w przeszłości). Bezlitośnie podąża za Don Juanem, ratując Cerlina, a następnie wzywając swego byłego kochanka do pokuty.
Pragnienie życia w Don Juan jest ogromne, jego duch nie jest niczym zawstydzony, usuwając wszystko na swojej drodze. Interesujące jest ujawnienie charakteru postaci - w interakcji z innymi bohaterami opery. Może nawet wydawać się widzowi, że uzyskuje się to przez przypadek, ale taka jest intencja autorów.
Religijna interpretacja fabuły
Najważniejszą rzeczą jest myśl o zapłacie za grzech. Szczególnie katolicyzm potępia grzechy cielesne, ciało uważa się za źródło występku.
Nie należy lekceważyć wpływu religii na społeczeństwo zaledwie sto lat temu. Co powiedzieć o czasach, w których żył Mozart. Otwarte wyzwanie dla tradycyjnych wartości, łatwość, z jaką Don Juan przechodzi z jednego hobby na drugie, jego śmiałość i arogancja - wszystko to było uważane za grzech.
Dopiero w ostatnich dziesięcioleciach takie zachowanie zostało narzucone młodym ludziom jako wzór do naśladowania, a nawet pewien heroizm. Ale w religii chrześcijańskiej jest to nie tylko potępione, ale godne wiecznej męki. Nie tyle „złe” zachowanie, co niechęć do porzucenia go. To jego Don Juan demonstruje w ostatnim akcie.
Kobiece obrazy
Donna Anna jest przykładem silnej kobiety złapanej pragnieniem zemsty za śmierć ojca. Walcząc o jej honor, staje się prawdziwym wojownikiem. Ale potem zdawało się, że zapomniał, że złoczyńca próbował ją złapać siłą. Donna Anna pamięta tylko śmierć rodzica. Ściśle mówiąc, w tamtym czasie takiego morderstwa nie uznano za godne próby, ponieważ dwóch szlachciców zebrali się w otwartym pojedynku.
Niektórzy autorzy mają wersję, zgodnie z którą Don Juan rzeczywiście pojmał Donnę Annę, ale większość badaczy jej nie wspiera.
Zerlina to wiejska panna młoda, prosta, ale namiętna. To jest najbliższa postać głównego bohatera. Zafascynowana słodkimi przemówieniami, jest prawie oddana uwodzicielce. Wtedy łatwo zapomina o wszystkim, będąc ponownie w pobliżu narzeczonego, uległe oczekiwanie kary z ręki.
Elvira to porzucona pasja Don Juana, z którą komunikuje się przed spotkaniem z Kamiennym Gościem. Desperacka próba uratowania kochanka Elviry jest bezowocna. Części tej postaci są pełne silnych emocji, które wymagają specjalnego talentu.
Finał
Wygląd komandora, który jak miętówki, stojąc nieruchomo na środku sceny, wygląda naprawdę przerażająco dla uczestników akcji. Sługa jest tak zrozpaczony, że próbuje ukryć się pod stołem. Ale jego mistrz odważnie przyjmuje wyzwanie. Chociaż bardzo szybko zdaje sobie sprawę, że stanął w obliczu przytłaczającej siły, nie wycofuje się.
Ciekawe, jak różni producenci podchodzą do prezentacji całej opery w ogóle, a finału w szczególności. Ktoś wykorzystuje efekty sceniczne do maksimum, wzmacniając efekt muzyki. Ale niektórzy reżyserzy pozostawiają bohaterów bez szczególnie wspaniałych kostiumów, używają minimalnej ilości scenerii, dając pierwsze miejsce artystom i orkiestrze.
Po tym, jak główny bohater wpadnie do podziemi, pojawiają się prześladowcy i zdają sobie sprawę, że nastąpiła kara.
Ogólna charakterystyka opery
Składnik dramatyczny w tej pracy jest wyprowadzany przez autora na nowy poziom. Mozart jest daleki od moralizowania i buforowania. Pomimo faktu, że główny bohater popełnia nieestetyczne działania, po prostu nie można pozostać obojętnym wobec niego.
Szczególnie silne zespoły, które można usłyszeć dość często. Chociaż trzygodzinna opera wymaga dużego wysiłku współczesnego nieprzygotowanego słuchacza, łączy się ją raczej nie z osobliwościami formy operowej, ale z intensywnością namiętności, którymi muzyka jest naładowana.
P. Czajkowski uważał Don Juana za jedną z najlepszych oper, jakie kiedykolwiek powstały na świecie. Tak pozostało do dziś.
Obejrzyj operę Mozarta - Don Juan
Zostaw Swój Komentarz