Edvard Grieg: biografia, filmy, ciekawe fakty, kreatywność.

Edvard Grieg

Edward Grieg to norweski kompozytor, którego spuścizna artystyczna jest godna uwagi ze względu na barwę narodową. Kultywował swój talent pod ścisłym nadzorem matki, a następnie innych znanych muzyków. Los dał mu wiele znajomości z najlepszymi ludźmi w tamtym czasie i zajął godne miejsce obok nich w historii kultury światowej i skandynawskiej. Twórcze i osobiste życie Edwarda było ściśle związane z ciężkimi przeszkodami, ale Grieg nie wycofał się ani razu z celu. Jego cierpliwość została nagrodzona głośną chwałą najjaśniejszego przedstawiciela norweskiej tradycji muzycznej. Ale Grieg był pokorny, wolał samotną radość z natury i muzyki w posiadłości w pobliżu miejsca urodzenia.

Krótka biografia Edvarda Griega i wiele ciekawych faktów dotyczących kompozytora można znaleźć na naszej stronie.

Krótka biografia Griega

Pełna nazwa kompozytora to Edward Hagerup Grieg. Urodził się w Bergen 15 czerwca 1843 r. W rodzinie brytyjskiego wicekonsula Alexandra Griega i pianisty Gesiny Hagerup. Jego ojciec był trzecim z dynastii przedstawicieli Wielkiej Brytanii, który został zainicjowany przez jego dziadka, zamożnego kupca, który przeprowadził się do Norwegii w 1770 roku. Matka Edwarda miała niezwykłe zdolności muzyczne: ukończyła konserwatorium w Hamburgu, mimo że ta szkoła została przyjęta wyłącznie przez młodych mężczyzn. To ona przyczyniła się do rozwoju talentu muzycznego wszystkich pięciorga dzieci w rodzinie. Ponadto lekcje gry na fortepianie były częścią obowiązkowego programu edukacyjnego dla spadkobierców poważnych rodzin. W wieku 4 lat Edward najpierw siedział przy fortepianie, ale potem nikt nie wyobrażał sobie, że muzyka stanie się jego przeznaczeniem.

Jak powinno być, w wieku dziesięciu lat chłopiec poszedł do zwykłej szkoły. Nie wykazywał się starannością w badaniach od pierwszych dni - przedmioty ogólne interesowały go znacznie mniej niż pisanie.

Z biografii Griega dowiadujemy się, że gdy Edward miał 15 lat, odwiedził swoich rodziców słynny norweski muzyk Ole Bull. Chłopiec pokazał mu swoje pierwsze prace. Oczywiście dotknęli Bulla, gdy jego wyraz twarzy natychmiast stał się poważny i zamyślony. Pod koniec występu opowiedział o czymś z rodzicami chłopca i poinformował go, że jedzie do Lipska, aby zdobyć dobrą edukację muzyczną.

Edward pomyślnie przeszedł testy wstępu do oranżerii, aw 1858 roku rozpoczął szkolenie. Był niezwykle wybiórczy w stosunku do swoich nauczycieli, pozwalając sobie poprosić kierownictwo konserwatorium o zastąpienie go mentorem, z którym nie miał takich samych muzycznych poglądów i preferencji. I dzięki jego niezwykłemu talentowi i pracowitości podczas studiów zawsze spotykał się, aby się spotkać. Przez lata studiów Edward odwiedził wiele koncertów, ciesząc się dziełami wielkich muzyków - Wagnera, Mozarta, Beethovena. W 1862 r. Konserwatorium w Lipsku wydało Edwarda Griega z doskonałymi ocenami i podziwiając rekomendacje. W tym samym roku odbył się jego debiutancki koncert, który odbył się w Szwecji, w mieście Karlshamn. Wspaniałe ukończenie szkoły zostało przyćmione jedynie stanem zdrowia Griega - zapalenie opłucnej, zdobyte w tym okresie, będzie towarzyszyć kompozytorowi przez całe życie, czasami powodując poważne komplikacje.

Kopenhaga i życie osobiste kompozytora

Wracając do rodzinnego Bergen, Grieg szybko zdał sobie sprawę, że nie ma szans na rozwój zawodowy, aw 1863 roku przeniósł się do Kopenhagi. Wybór miasta nie jest przypadkowy - to właśnie w tym czasie znajdowało się centrum życia muzycznego i kulturalnego wszystkich państw skandynawskich. Kopenhaga miała fatalny wpływ na pracę Griega: znajomość wielu ówczesnych artystów, działania edukacyjne i pogłębianie historii ludów skandynawskich tworzyły jego wyjątkowy styl. Muzyczne kreacje Griega zaczęły nabierać wyraźnych cech narodowych. Wraz z innymi młodymi muzykami Grieg promuje skandynawskie motywy muzyczne „dla mas”, a on sam inspiruje się rytmami piosenek, tańców, obrazów i form ludowych szkiców.

W Kopenhadze Edward Grieg spotyka główną kobietę swojego życia - Ninę Hagerup. Młody sukces wokalista odwzajemnił się namiętnym uznaniem Griega. W drodze do bezgranicznego szczęścia istniała tylko jedna przeszkoda - połączenie rodzinne. Nina była kuzynką Edwarda po stronie matki. Ich związek wywołał burzę oburzenia wśród krewnych i przez następne lata stali się wyrzutkami we własnych rodzinach.

W 1867 r. Nadal się ożenili. To nie było tylko małżeństwo dwóch kochanków, ale także kreatywny tandem. Nina grała piosenki i grała do muzyki Griega, a zgodnie z obserwacjami współczesnych nie było innego wykonawcy, który byłby w nastroju swoich kompozycji. Początek życia rodzinnego wiązał się z monotonną pracą, która nie przyniosła poważnych sukcesów i dochodów. Z siedzibą w Christiania (Oslo), Nina i Edward podróżowali po Europie, dając koncerty. Czasami prowadził, udzielał lekcji gry na fortepianie.

W 1868 r. W młodej rodzinie urodziła się córka. Na cześć swojego ojca Edward nazwał ją Alexandra. Ale szczęście nie trwało długo - w wieku jednego roku dziewczyna zmarła na zapalenie opon mózgowych. To wydarzenie było fatalne dla rodziny Griega - współmałżonek żałował straty, a ich związek nigdy nie był taki sam. Kontynuowano wspólną działalność koncertową, ale sukces nie nadszedł. Grieg był na skraju głębokiej depresji.

W 1872 r. Uznano jego sztukę „Sigurd the Crusader”, a władze szwedzkie powołały go nawet na całe życie. Tak więc nieoczekiwana chwała nie podobała się Griegowi - zaczął śnić o spokojnym życiu i wkrótce wrócił do rodzinnego Bergen.

Mała ojczyzna zainspirowała Griega do nowych osiągnięć - komponuje muzykę do dramatu Ibsena „Peer Gynt”, który nadal uważany jest za jedno z najważniejszych dzieł Griega i ważny aspekt norweskiej kultury w ogóle. Odzwierciedla zarówno osobiste doświadczenia kompozytora, jak i jego rytm życia we współczesnych europejskich stolicach. A motywy ludowe, ulubione przez Griega, podkreślały jego podziw dla rodzimej Norwegii.

Ostatnie lata życia i pracy

W Bergen zdrowie Griega znacznie się pogorszyło - zapalenie opłucnej zagroziło gruźlicą. Ponadto związek z Niną upadł, aw 1883 r. Opuściła męża. Grieg znalazł siłę, by ją sprowadzić z powrotem, zdając sobie sprawę, że pomimo powszechnej chwały, jest bardzo niewielu naprawdę bliskich ludzi wokół niego.

Edward i Nina zaczęli ponownie koncertować, ale było coraz gorzej - choroba płuc szybko się rozwijała. Odwiedzając prawie wszystkie europejskie stolice, Grieg miał odbyć regularny koncert w Londynie. Czekając na statek, on i Nina zostali w hotelu w Bergen. Nowy atak nie pozwolił Griegowi udać się w podróż, a raz w szpitalu zmarł 4 września 1907 roku.

Ciekawe fakty na temat Griega

• Edward nie starał się zdobyć wykształcenia w zwykłej szkole, za wszelką cenę unikając lekcji. Według opowieści niektórych jego biografów, czasami celowo oblał swoje ubranie, jakby wpadł w deszcz, tak że zostanie odesłany do domu, aby zmienić ubranie. Idąc do domu było daleko, a Edward po prostu pomijał zajęcia.
• Grieg podejmował pierwsze próby komponowania muzyki w wieku 12 lat.
• Kiedyś Edward niósł ze sobą notatnik z pierwszymi pracami do szkoły. Nauczyciele, którzy nie lubili chłopca za jego nieuważny stosunek do szkoły, wyśmiewali te zapisy.

• W okresie swojego życia w Kopenhadze Grieg poznał Hansa Christiana Andersena i zaprzyjaźnił się z nim. Kompozytor napisał muzykę do kilku swoich wierszy.
• Edward złożył propozycję Ninie Hagerup podczas świątecznego wieczoru 1864 roku, w towarzystwie młodych ludzi kultury, przedstawiając jej kolekcję swoich sonetów miłosnych zwanych „Melodiami Serca”.
• Grieg zawsze podziwiał dzieła Franciszka Liszta i pewnego dnia mieli osobiste spotkanie. W trudnym okresie życia Griega Liszt uczęszczał na jego koncert, a potem pojawił się i chciał, aby nie przestał i nie bał się niczego. Edward uważał to za rodzaj błogosławieństwa.
• Ulubionym domem Griega była posiadłość niedaleko Bergen, którą kompozytor nazwał „Trollhaugen” - „Troll Hill”.
• Grieg brał czynny udział w otwarciu Akademii Muzycznej w Christianii w 1867 roku.
• Według biografii Griega w 1893 r. Kompozytor otrzymał tytuł doktora Uniwersytetu w Cambridge.
• Grieg miał osobliwy talizman - glinianą figurkę żaby. Zawsze zabierał ją ze sobą na koncerty, a przed wyjściem na scenę miał zwyczaj pocierać ją z powrotem.

• Biografia Grieg mówi, że w 1887 roku Edward i Nina Hagerup spotkali się z Czajkowskim. Rozpoczęła się korespondencja między nimi i przez wiele lat Grieg dzielił się z nim swoimi twórczymi planami i osobistymi doświadczeniami.
• Wizyta Griega w Rosji nigdy nie miała miejsca z powodu choroby Edwarda i wojny rosyjsko-japońskiej, w której uznał za niewłaściwe przyjazd do przyjaciela Czajkowskiego.
• Sam Heinrich Ibsen poprosił Griega o skomponowanie muzyki do jego sztuki „Peer Gynt”, pisząc list do kompozytora na początku 1874 roku. Ibsen obiecał mu, że podzieli wpływy na pół, tak jak pomiędzy równych współautorów. To było tak wielkie znaczenie, jakie dramaturg dał muzyce.
• Na jednym ze swoich koncertów w Christianii Grieg bez ostrzeżenia zastąpił ostatni numer kompozycją Beethovena. Następnego dnia krytyk, który nie lubił Griega, opublikował druzgocącą recenzję, szczególnie zauważając brak talentu do ostatniej pracy. Edward nie stracił głowy, przywołał tę krytykę i oświadczył, że jest duchem Beethovena i że jest autorem tej właśnie pracy. Z krytykiem miał zawał serca.

• Król Norwegii był wielbicielem talentu Griega i nakazał mu dać jedno honorowe zamówienie. Edward, nie znajdując nic lepszego, włóż zamówienie do tylnej kieszeni płaszcza. Królowi powiedziano, że Grieg potraktował swoją nagrodę w bardzo nieprzyzwoity sposób, co monarcha poważnie obrażał.
• Edward Grieg i Nina Hagerup są pochowani w tym samym grobie. Pomimo trudności we wspólnym życiu, nadal byli sobie bliscy.

Kreatywność Edward Grieg

Prace Griega mają wielkie znaczenie zarówno dla historii muzyki światowej, jak i dla kultury narodowej Norwegii. W rzeczywistości został pierwszym norweskim kompozytorem, który zyskał światową sławę, a także promował skandynawskie motywy ludowe na nowy poziom.

W 1889 roku Grieg podjął najodważniejszy krok, aby promować Norwegię w muzycznym Olimpu tamtych lat. Zorganizował pierwszy festiwal muzyki ludowej w swoim rodzinnym mieście Bergen, zapraszając do niego słynną orkiestrę z Holandii. W wydarzeniu wzięło udział wiele znanych na całym świecie postaci muzycznych. Dzięki festiwalowi świat dowiedział się o istnieniu małego norweskiego miasta, kilku utalentowanych kompozytorów i wykonawców, a muzyka skandynawska ostatecznie zajęła należne jej miejsce.

Twórcze dziedzictwo Edvarda Griega obejmuje ponad 600 piosenek i romansów, 20 utworów, symfonie, sonaty i suity na fortepian, skrzypce, wiolonczelę. Przez wiele lat pisał własną operę, ale okoliczności nieustannie ewoluowały nie na jego korzyść. Dzięki tym próbom świat muzyki został uzupełniony kilkoma nie mniej znaczącymi dziełami.

Historia jednego arcydzieła - „Peer Gynt”

Trudno spotkać osobę, która nigdy nie słyszała najdelikatniejszych dźwięków spektaklu Poranek z zestawu Griega Peera Gynta lub insynuującej procesji tajemniczych mieszkańców Jaskini Króla Gór. Nie jest to zaskakujące, ponieważ ta praca od dawna zdobyła niewiarygodną popularność i miłość publiczności. Reżyserzy filmowi często odwołują się do tego arcydzieła, w tym do swoich filmów. Ponadto w każdej szkole, klubie muzycznym, szkole rozwoju dzieci z pewnością zapoznają się z jasnymi i niezwykle ekspresyjnymi przedstawieniami, które są zawarte w apartamencie.

Napisał „Peer Gynt” o tytułowej sztuce filozoficznej Henrika Ibsena. Bohaterem dzieła jest marzyciel i marzyciel, który wybrał podróż, wędrując bez celu po ziemi. W ten sposób bohater woli unikać wszystkich zawiłości życia. Pracując nad swoją sztuką, Ibsen zwrócił się do norweskiego folkloru i zapożyczył nazwę głównego bohatera oraz kilka dramaturgicznych linii z „Folk Tales” i „Magic Tales” Asbiernsona. Spektakl rozgrywa się w odległych górach Norwegii, tajemniczej jaskini dziadka Dovry, w morzu, a także w piaskach Egiptu. Warto zauważyć, że sam Ibsen zwrócił się do Edwarda Griega z prośbą o napisanie muzyki do dramatu. Kompozytor natychmiast podjął się wykonania rozkazu, ale okazało się to dość trudne, a kompozycja przebiegała powoli. Griegowi udało się ukończyć partyturę wiosną 1875 roku w Lipsku. Premiera sztuki już z muzyką kompozytora z wielkim powodzeniem została wykonana w Christianii w lutym 1876 roku. Nieco później Grieg ponownie certyfikował sztukę do produkcji w Kopenhadze w 1886 roku. Nieco później kompozytor ponownie zwrócił się do tej pracy i skomponował dwa apartamenty, w tym cztery liczby z dwudziestu trzech napisanych przez niego. Wkrótce te apartamenty podbiły publiczność i zajęły mocne miejsce w wielu programach koncertowych.

Muzyka w filmach

Edward Grieg poświęcił całe swoje życie i pracę swojej ukochanej ojczyźnie. Nawet związki miłosne nie stały się dla niego ważniejsze niż wielka sprawa - gloryfikacja Norwegii i jej tradycji kulturowych. Jednak jego niesamowity talent nie pozostawił obojętnych przedstawicieli innych narodowości i do dziś dotyka jego serc uroczym dźwiękiem, wywołuje serdeczność i ekscytującą radość. W jego losie nie było głośnych powieści, nie chwalił się swoim sukcesem, choć był niezwykle zadowolony z wielu zaproszeń i sugestii. A jednak jego życie nie jest „targowiskiem próżności”, ale nieograniczoną służbą dla ojczyzny.