Najczęstsze formy muzyki

Musieliście natknąć się na takie filozoficzne koncepcje jak forma i treść. Te słowa są na tyle uniwersalne, że oznaczają podobne strony najróżniejszych zjawisk. A muzyka nie jest wyjątkiem. W tym artykule znajdziesz przegląd najpopularniejszych form utworów muzycznych.

Zanim określimy wspólne formy utworów muzycznych, zdecydujmy, jaka jest forma muzyki? Formą jest ta, która odnosi się do konstrukcji utworu, zasad jego struktury, sekwencji trzymanego w nim materiału muzycznego.

Forma muzyków jest rozumiana na dwa sposoby. Z jednej strony forma jest schemat lokalizacja wszystkich części kompozycji muzycznej w porządku. Z drugiej strony forma jest nie tylko schematem, ale również proces kształtowanie i rozwój w pracy tych ekspresyjnych środków, które tworzą sztukęny obraz pracy. Jaki wyrazisty sposób? Melodia, harmonia, rytm, barwa, rejestracja itd. Uzasadnieniem takiego podwójnego zrozumienia istoty formy muzycznej jest zasługa rosyjskiego naukowca, akademika i kompozytora Borysa Asafiewa.

Formy muzyczne

Najmniejsze jednostki strukturalne niemal każdego utworu muzycznego to fraza motywacyjna i zdanie. A teraz postaramy się wymienić główne formy utworów muzycznych i nadać im krótką charakterystykę.

Okres - To jedna z najprostszych form, która jest wyrazem kompletnej myśli muzycznej. Spotyka się często, podobnie jak w muzyce instrumentalnej i wokalnej.

Normą czasu trwania okresu są dwa zdania muzyczne, które przyjmują 8 lub 16 barów (okresy kwadratowe), w praktyce występują okresy zarówno dłuższe, jak i krótsze. Okres ma kilka odmian, w tym tzw „okres typu wdrożenia” i „trudny okres”.

Proste dwu- i trzyczęściowe formularze - są to formy, w których pierwsza część, co do zasady, jest napisana w formie kropki, a reszta nie wyrasta z niej (to znaczy dla nich normą jest albo okres, albo zdanie).

Środkowa (środkowa część) formy trzyczęściowej może być kontrastem w stosunku do skrajnych części (pokazanie kontrastowego obrazu jest już bardzo poważnym narzędziem artystycznym), a także może się rozwinąć, rozwinąć to, co powiedziano w pierwszej części. W trzeciej części trzyczęściowej formy możliwe jest powtórzenie materiału muzycznego pierwszej części - taką formę nazywa się odwetem (powtórzenie jest powtórzeniem).

Formy zwrotne i chóralne - Są to formy bezpośrednio związane z muzyką wokalną, a ich struktura jest często związana z osobliwościami tekstów poetyckich, które leżą u podstaw piosenki.

Forma kupletowa opiera się na powtarzaniu tej samej muzyki (na przykład kropki), ale za każdym razem z nowym tekstem. W formie chorus-chorus są dwa elementy: pierwszy to solo (melodia i tekst mogą się w niej zmieniać), drugi to chór (z reguły zachowana jest zarówno melodia, jak i tekst).

Złożone dwuczęściowe i złożone trójczęściowe formularze - Są to formularze składające się z dwóch lub trzech prostych form (na przykład prosty 3-częściowy + okres + prosta 3-częściowa). Złożone dwuczęściowe formy są bardziej powszechne w muzyce wokalnej (na przykład niektóre arie operowe są napisane w takich formach), natomiast złożone trzyczęściowe formy są bardziej charakterystyczne dla muzyki instrumentalnej (jest to ulubiona forma tańca menuetowego i innych).

Złożona forma trzyczęściowa, jak prosta, może zawierać repryzę, aw środkowej części nowy materiał (najczęściej tak się dzieje), a środkowa część w tej formie jest dwóch typów: „typ trio” (jeśli jest to rodzaj smukłej prostej formy) lub „typ odcinka” (jeśli w środkowej części znajdują się swobodne konstrukcje, które nie spełniają ani okresowych, ani żadnej z najprostszych form).

Forma zmiany - jest to forma zbudowana na powtórzeniu oryginalnego tematu z jego transformacją, a te powtórzenia muszą być co najmniej dwa, aby pojawiająca się forma dzieła muzycznego została sklasyfikowana jako wariacyjna. Forma wariacyjna znajduje się w wielu instrumentalnych kompozycjach kompozytorów muzyki klasycznej i nie mniej w kompozycjach współczesnych autorów.

Odmiany są różne. Na przykład istnieje taki rodzaj wariacji, jak wariacje na temat ostinatu (czyli niezmiennego, trzymanego) tematu w melodii lub basie (tzw. sopran-ostinato i basso-ostinato). Istnieją odmiany figuratywny, w którym przy każdym nowym spektaklu motyw jest barwiony różnymi dekoracjami i jest stopniowo dzielony, odsłaniając jego ukryte strony.

Jest jeszcze jeden rodzaj odmian - charakterystyczne wariacjeW którym każdy nowy temat jest realizowany w nowym gatunku. Czasami te zmiany w nowych gatunkach bardzo przekształcają temat - można sobie tylko wyobrazić, że temat może brzmieć w tej samej pracy, co marsz pogrzebowy, jako liryczny nokturn i jako entuzjastyczny hymn. Nawiasem mówiąc, coś o gatunkach można znaleźć w artykule „Główne gatunki muzyczne”.

Jako muzyczny przykład wariacji proponujemy zapoznać się z bardzo znanym dziełem wielkiego Beethovena.

Rondo - kolejna szeroko rozpowszechniona forma utworów muzycznych. Prawdopodobnie wiesz, że słowo zostało przetłumaczone na język rosyjski z francuskiego „rondo” oznacza „koło”. To nie przypadek. Raz podane rondo było tanecznym tańcem grupowym, w którym ogólna zabawa przeplatała się z tańcami poszczególnych solistów - w takich momentach wyszli na środek kręgu i pokazali swoje umiejętności.

Tak więc w części muzycznej rondo składa się z części, które są ciągle powtarzane (zwykłe są nazywane przez refrenów) i zindywidualizowane epizody, które brzmią między refrenami. Aby formularz rondo miał miejsce, refren musi się odbyć co najmniej trzy razy.

Formularz Sonata, więc dotarliśmy do ciebie! Forma sonaty lub, jak się czasem nazywa, forma allegro sonatowego jest jedną z najdoskonalszych i najbardziej złożonych form utworów muzycznych.

Podstawa formy sonatowej opiera się na dwóch głównych tematach - jeden z nich nazywa się „główny” (ten, który brzmi pierwszy), drugi - „strona”. Nazwy te oznaczają, że jeden z tematów przechodzi w głównym kluczu, a drugi w drugorzędnym (na przykład dominującym lub równoległym). Razem te tematy są poddawane różnym testom w projekcie, a następnie w repryzie, oba zazwyczaj brzmią w tym samym kluczu.

Formularz Sonaty składa się z trzech głównych sekcji:

• ekspozycja (prezentacja publiczności pierwszego, drugiego i innego tematu);
• rozwój (etap, na którym następuje intensywny rozwój);
• powtórka (tutaj powtarzają się tematy zawarte w ekspozycji, w tym samym czasie zachodzi ich zbieżność).

Forma Sonata tak lubiąca kompozytorów, że na jej podstawie stworzyli szereg form, które różnią się od głównego modelu różnymi parametrami. Na przykład, możesz nazwać takie odmiany formy sonaty jak sonata rondo (miksowanie formy sonatowej z rondo), sonata bez rozwoju, sonata z epizodem zamiast (pamiętaj, co powiedziano o odcinku w trzyczęściowej złożonej formie? Każda forma może stać się epizodem - często są to wariacje) forma koncertowa (z podwójną ekspozycją - u solisty i orkiestry, z wirtuozowskimi kadencjami solisty pod koniec rozwoju przed początkiem repryzy), sonatina (mała sonata), poemat symfoniczny (największe płótno).

Fuga - to jest forma, niegdyś królowa wszystkich form. W pewnym momencie fugu uznano za najdoskonalszą formę muzyczną i do tej pory stosunek do muzyki fug jest wyjątkowy.

Fuga jest zbudowana na jednym temacie, który jest następnie na przemian powtarzany w niezmienionej formie w różnych głosach (dla różnych instrumentów). Fuga rozpoczyna się, z reguły, jednym głosem i natychmiast po wstrzymaniu tematu. Tutaj inny głos odpowiada na ten temat, a dźwięki podczas reakcji na pierwszym instrumencie nazywane są kontrapozycją.

Podczas gdy temat idzie różnymi głosami, część ekspozycyjna fug trwa nadal, ale jak tylko temat przejdzie w każdym głosie, rozpoczyna się rozwój, w którym temat może nie być w pełni ukończony, kurczyć się i odwrotnie, rozszerzać. Ale dlaczego tylko w rozwoju nie ma miejsca ... Na końcu fugi przywrócona zostaje główna tonacja - ta sekcja nazywa się repryzą fugi.

Na tym możesz się już zatrzymać. Prawie wszystkie główne formy utworów muzycznych są przez nas nazywane. Należy pamiętać, że bardziej złożone formy mogą zawierać kilka prostych - dowiedz się, jak je wykryć. I często zarówno proste, jak i złożone formy są łączone w różnych cyklach - na przykład razem cykl suita lub sonata-symfoniczny.