Romanse Czajkowskiego
Dzieło kameralne Piotra Iljicza Czajkowskiego można słusznie nazwać prawdziwym szczytem rosyjskiego liryzmu wokalnego. Jego romanse są uderzającymi ekspresyjnymi obrazami i niesamowitym liryzmem. Czajkowski czuł tę poezję bardzo wrażliwie, zwracając uwagę na melodyjność i rytm wierszy.
Cechy romansów Czajkowskiego
Co to jest romans? Jest to mała praca wokalna oparta na poetyckim tekście lirycznym. Jego ojczyzna uważana jest za słoneczną Hiszpanię, stąd nazwa romans (Romans). W Rosji gatunek ten pojawił się dopiero w drugiej połowie XVIII wieku, szybko zdobywając wielką popularność. Od tego czasu wielu kompozytorów tworzyło romanse, przekazując im czasem najszczersze, a nawet intymne uczucia.
P.I. Czajkowski zwracał uwagę na gatunek romansu przez całą drogę twórczą, poruszając różne tematy. Ogólnie rzecz biorąc, badacze twórczości kompozytora nazywają jego dziedzictwo kameralno-wokalne rodzajem dziennika lirycznego.
Czajkowski skomponował swój wokal przede wszystkim dla zwykłego słuchacza, dlatego są tak blisko miejskiego romansu codziennego. Wszystkie uczucia w nich są pokazywane niezwykle szczerze, ale jednocześnie są łatwe do zrozumienia, a muzyka podąża za tekstem żywo, odsłaniając publiczności całe głębokie znaczenie.
Miłość do tego gatunku wynikała głównie z faktu, że Czajkowski dosłownie od dzieciństwa ciepło traktował romans, słuchając dzieł Alyabyeva, Varlamova, Schumanna. Ponadto wiele nauczył się w pracach M. Glinki i Dargomyzhsky'ego.
Mimo to wokalne teksty Piotra Iljicza są różne i wyróżniają się indywidualnymi osobliwościami. Niektórzy badacze zauważają, że romanse Czajkowskiego są obdarzone „operą”. Nie jest to zaskakujące, biorąc pod uwagę, że kompozytor poświęcił wiele czasu swojej twórczości operowej.
Czajkowski napisał swoje pierwsze prace w tym gatunku, będąc jeszcze studentem w School of Law. Warto zauważyć, że jednym z ostatnich dzieł kompozytora był cykl romansów do wierszy D. Ratgauza.
Wybór wierszy
Na czym polegał Czajkowski, wybierając tekst poetycki do swoich romansów? Takie pytanie często niepokoi fanów jego pracy. Nic dziwnego, bo czasem kompozytor zwracał uwagę na mało znanego poetę, pozornie ignorując uznanych autorów. Czasami w wierszu mistrza tylko jeden jasny obraz artystyczny lub jedna linia może przyciągać uwagę. Niemniej jednak większość twórczości wokalnej została napisana na wierszach znanych autorów: A. Feta, F. Tyutcheva, N. Nekrasova, G. Heine'a, G. Goethego i innych.Najczęściej kompozytor przyciągał twórczość poetów rosyjskich z powodu muzykalności wierszy i ich elegancja formy. Czajkowski zauważył niezwykłą jasność i emocjonalność dzieł A. Tołstoja i A. Apukhtina. Kompozytor A. Feta nazwał poetę muzykiem w ogóle.
Ciekawe fakty
- Sam Piotr Iljicz także komponował wiersze, którym poświęcił sporo czasu. Wokalne trio „Nature and Love” zostało napisane przez niego własnymi słowami.
- To nie przypadek, że badacze dziedzictwa artystycznego Czajkowskiego zauważają podobieństwo dzieł operowych i kameralnych. Często można znaleźć w romansach cechy przyszłych arii, a nawet bohaterów oper. Ponadto praca wokalna kompozytora jest bardzo bliska jego dzieł symfonicznych.
- Już w pierwszych romansach badacze odnajdują cechy symfonii. Przejawia się to w intensywnej melodii, rozwiniętym akompaniamencie, wyobraźni muzycznej i dramatycznej mocy.
- Czajkowski napisał ponad 100 romansów do wierszy różnych autorów.
- Czajkowski wolał podpisywać własne wiersze pseudonimem N. N. Jeden z najpopularniejszych romansów „Amid the Noise Ball” przyciągał nie tylko Czajkowskiego, ale i dwóch muzyków naraz: B. Szeremietiew i A. Shefer zwrócili uwagę na kompozycję Tołstoja.
- W sumie dziedzictwo kameralno-wokalne Czajkowskiego obejmuje 103 romanse i pieśni, a także siedem zespołów.
Historia i treść kreacji
Kompozytor skomponował swoje pierwsze dzieło w tym gatunku na poetyckim tekście A. Feta. „Mój aniołku, mój geniuszu”. Wszystkie wczesne utwory wokalne Petera Ilyicha są przypisywane przez naukowców wysublimowanym tekstom miłosnym. Radość i ból, melancholia i zabawa są tutaj ściśle powiązane. Warto zauważyć, że dość prosta część wokalna często współistnieje ze złożonym akompaniamentem. Czajkowski opublikował swoje pierwsze utwory wokalne w 1869 r., Oprócz pierwszego, zawierają również „Song of Zemfira”, „Północ”, „Nie, tylko ten, który wiedział”, „Dlaczego?”. Naukowcy przypisują te prace do linii liryczno-elegijnej, która ujawnia smutek związany z żalem za utracone szczęście.
Lata 70. wiążą się z twórczym rozwojem kompozytora, to właśnie w tym okresie napisał około połowy wszystkich utworów kameralnych. W tych próbkach zakres obrazów znacznie się rozszerza, a jest o wiele więcej ekspresyjnych środków.
Zainteresowanie Czajkowskiego kolorem narodowym jest zauważalnie widoczne. Świadczą o tym romanse „Kanarek” (ff. Mey), „Wieczór” (f. Szewczenko), „Ali matka mnie urodziła”, „Balovitsa” (A. Mickiewicz), „Serenada Don-Juan” (A. Tołstoj).
Romans „Reconciliation” (teksty N. Scherbyny) uważany jest za jeden z najbardziej dramatycznych. Część wokalna zanurza słuchaczy w twardych myślach o utraconych snach. Romansowa melodia ma wyrazisty charakter.
W 1878 i 1880 r. Czajkowski skomponował kilka serii romansów, które wyróżniają się wyraźnie wśród innych jego dzieł. Większość z nich jest napisana na wersetach A. Tołstoja. „Wśród zgiełku piłki” - jeden z nich. Atmosfera wiersza jest w nim wrażliwa i niezwykle dokładna. Warto zauważyć, że słowa te zostały napisane w 1851 roku, a sam romans w 1878 roku. Tołstoj skomponował swoje dzieło specjalnie dla przyszłej żony Sofii Miller. Nie jest przypadkiem, że atmosfera pracy jest pokazana w pracy, ponieważ spotkał ją na balu maskaradowym na cześć Nowego Roku. Oczywiście twarz Sofii Andreevny była ukryta pod maską, podobnie jak reszta obecnych, ale mimo to dziewczyna mogła trafić I. Turgieniewa i A. Tołstoja. W tym czasie była jeszcze mężatką, ale to nie przeszkodziło Tołstojowi w zakochaniu się w dziewczynie od pierwszego wejrzenia. Po 12 latach ukochany był w stanie się ożenić, a za ten romans Czajkowski przypadkowo nie wybrał gatunku walca, ale mimo atmosfery piłki cała uwaga w części muzycznej skupia się na kochankach, ich uczuciach i doświadczeniach.
Wśród romansów Czajkowskiego są wzory, które ujawniają piękno natury. „Błogosławię cię, lasy ...” (słowa A. Tołstoja) jeden z nich. W tym samym czasie koncentruje się także na poszukiwaniach religijnych i filozoficznych kompozytora, dlatego bardziej właściwe byłoby przypisanie go monologom. Pierwsze takty przekazują poważną atmosferę i nabierają cech typu chóralnego. Romans „Does the Day Reign ...” (słowa. Apukhtin) należy do tego samego tematu. Cała praca jest jakby zalana jasnymi promieniami słońca. Dużą rolę w tej pracy odgrywa akompaniament nasycony burzliwymi pasażami. Jeśli porównamy romans z operami Czajkowskiego, bardziej właściwe byłoby zrównanie arii Roberta z Jolantą.
Temat losu kobiet jest szeroko ujawniany w utworach wokalnych Czajkowskiego. Kompozytor napisał całą serię romansów na ten temat. „Gdybym tylko wiedział, gdybym wiedział” (fr. Tołstoj), „Czy jestem na polu, a nie trawa” (słowa I. Surikova) są jednym z nich. W tych pracach narodowy smak jest żywo reprezentowany, wyraża się nie tylko w części wokalnej, ale także w akompaniamencie.
W przyszłości dramat w jego romansach nasila się. Nie jest to zauważalnie przykład prac z op. 57 „Na żółtych polach” (Tołstoj). Zaskakujące jest, że w tekście słownym nie ma takiej beznadziejnej rozpaczy, bardziej właściwe jest przypisanie jej melancholijnego, przemyślanego nastroju związanego z ciszą i spokojem. Czajkowski widział treść wiersza nieco inaczej. Jego natura jest pomalowana w ponurych barwach, we wstępie słychać ciosy przypominające dzwon. Rozpaczliwe cierpienie przenika cały romans, pozostawiając tylko udrękę i samotność.
Romanse charakterystyczne dla gatunku
W pracy Czajkowskiego wyróżniają się prace o cechach charakterystycznych dla gatunku. Jednym z nich jest romans „Słowik” (A. Puszkin). Jest napisany na podstawie słów z „Pieśni Słowian Zachodnich”.
Ta seria obejmuje również „Gypsy Song” (Polonsky). W romansie można usłyszeć subtelne ponure dźwięki, które przed jakąś tajemnicą są ukryte przed nieznajomymi. Refren tutaj brzmi nietypowo, w którym kompozytor używał trybu frygijskiego.
Pod koniec lat 80. Czajkowski odchodzi od gatunku romansów przez prawie pięć lat i zwraca uwagę na swoje najważniejsze dzieła. Po krótkiej przerwie tworzy 6 wspaniałych romansów do wierszy D. Ratgauza. Że należą do najnowszych modeli w tym gatunku. Napisane podczas pracy nad Szóstą Symfonią, są pełne smutku i szczerości.
Pieśni dla dzieci Czajkowskiego
Wśród dzieł wokalnych Piotra Iljicza godne uwagi są utwory, które skomponował dla dzieci. Jest to cykl składający się z 16 liczb. Są napisane na wersetach Pleschechewa, Surikowa i Aksakowa. Prace te są adresowane specjalnie do dzieci, opowiadają o ich zainteresowaniach, są wypełnione odpowiednimi tematami. Wśród tego cyklu najbardziej popularne są utwory. „Mój ogród”, „Wiosna”, „Kukułka”. Pomimo faktu, że niektórzy badacze zauważają jednak bliskość tego cyklu do pracy Musorgskiego, prace Czajkowskiego dla dzieci są postrzegane nieco inaczej. Z powodzeniem pełnią swoją główną funkcję - służą edukacji muzycznej dzieci.
Romanse PI Czajkowski, jego dziennik liryczny, przekazuje głębię i szczerość uczuć. Muzyczne obrazy, jasne intonacje, a także bogactwo języka muzycznego, zadziwiają i fascynują słuchacza od pierwszych taktów. Cała poezja wiersza może być wyczuwalna dzięki muzyce P.I. Czajkowski, który zawsze był bardzo wrażliwy na każdą jego najmniejszą cechę, dzieląc się swoimi obserwacjami z publicznością za pomocą dźwięków muzycznych.
Zostaw Swój Komentarz