I.S. Bach Suites i partitas dla clavier: historia, wideo, ciekawe fakty, treść

I.S. Bach Suites i Partitas dla Clavier

Apartamenty i partity pojawiły się na długo przed Johannem Sebastianem Bachem. Polifoniczne myślenie kompozytora pozwoliło mu na poezję kompozycji, które wprowadziły cykliczne formy na nowy poziom. Dzięki Bachowi tańce domowe, które były częścią cyklu, zaczęły nosić inspirowaną kolorystykę. Możesz poznać historię tworzenia apartamentów i imprezować, zapoznać się z charakterystyką muzyczną, przeczytać ciekawe fakty na naszej stronie.

Historia stworzenia

Uważa się, że Johann Sebastian Bach tworzył suity i partitas dla różnych kompozycji orkiestry, jak również dla instrumentów solowych, w całej swojej twórczej karierze. Niemniej jednak znaczna część stworzonych utworów dla Claviera została napisana w czasie jego pobytu w Kothen, a mianowicie od 1717 roku. W tym mieście muzyk był szefem orkiestry dworskiej, a także uczestniczył w szkoleniu księcia Kotenskiego. Cały czas wolny od pracy Bach mógł poświęcić na komponowanie nowej muzyki. Nieobecność organu określała pole jego dalszej działalności. Tak więc Johann Sebastian skomponował muzykę orkiestrową i clavier.

Oprócz „angielskiego” i „francuskiego” suity, w tym okresie powstawały także inne utwory dla claviera, w tym pierwszy tom „HTK”, duża liczba wynalazków dwugłosowych i trójgłosowych, a także „fantazja chromatyczna i fuga”. Dokładna data powstania większości prac dla Claviera nie jest znana, ponieważ nie zostały opublikowane w czasie życia kompozytora. Uważa się, że muzyk wysłał do publikacji tylko te kompozycje, które mogłyby być praktycznym przewodnikiem dla wykonawcy i miały stosunkowo niewielką ilość.

W 1731 r. Ukazała się pierwsza część „Clavier-Ubung”. Ta kolekcja zawiera sześć znanych wyników. W 1735 r. Opublikowano drugą część tego zgromadzonego dzieła, która zawierała koncert włoski i jedną partitę.

Dziś apartamenty „angielski” i „francuski”, a także 7 partit są włączone do repertuaru znanych pianistów świata.

Ciekawe fakty

• Niektóre kompozycje z kolekcji „French Suites” były pierwotnie zawarte w „Notatniku Anny Magdaleny Bach”.
• Nazwa muzycznej formy starego koncertu „partita” dosłownie tłumaczy się z włoskiego na podzielone na części.
• W 1731 r. Opublikowano pierwszą kolekcję wyników Clavier-Ubung I. Zebrane prace zawierają 6 wyników (BWV 825-830). Druga część została opublikowana 4 lata później, obejmowała jeden koncert włoski i partita.
• Uważa się, że apartamenty i partity zostały stworzone przez kompozytora jako pouczające ćwiczenia nie tylko dla rozwoju technologii, ale także dla poprawy technik wykonawczych i właściwego zrozumienia gatunków i stylów charakterystycznych dla czasu.
• W utworach kompozytora są partity nie tylko dla clavier, ale także dla orkiestry, a także dla instrumentów solowych, takich jak flet, skrzypce.
• Kompozytor napisał 23 apartamenty dla claviera, z których 19 połączono w trzy kolekcje. Obecnie zebrane prace są słusznie uważane za arcydzieła światowej muzyki klasycznej.

Czym jest apartament

Pakiet to ustalona sekwencja kompozycji instrumentalnych, tańców lub procesji. Zasada jedności opierała się na kontraście części. Pakiet przeszedł długą drogę, w końcu uformował się na strukturze. Tak więc do XVII wieku idealna formuła zestawu komorowego została jasno przedstawiona:

• Allemande - W przeważającej mierze taniec dwustronny, którego charakterystyczną cechą jest brak ostrego rytmu i ostrego kontrastu zarówno w tonacji, jak i tematyce. Zwyczajowo Allemande pisze się w spokojnym tempie. Użycie dużej ilości biżuterii jest mile widziane.
• Kuranty - majestatyczny, dworski taniec. Zdarzenie z trzema udziałami jest cechą charakterystyczną, która koniecznie zaczyna się od epidemii. Istnieją specjalne wzory rytmiczne, które są charakterystyczne dla tego tańca.
• Sarabanda - starożytna procesja taneczna. Taniec charakteryzuje się trzema sesjami, z naciskiem na słabe drugie lub trzecie uderzenie rytmu. Charakter ma tragiczne zabarwienie, często z rytuałem pogrzebowym wiąże się esej. Według treści semantycznej odnosi się do chaconne lub passacale. Tempo jest powolne, nastrój jest niewielki.
• Gigue - zwinny taniec, którego pochodzenie jest związane z Anglią i Irlandią. Uważa się, że jest to ludowy taniec piratów i żeglarzy. Rozmiar jest trzyczęściowy, chociaż można znaleźć opcje z dwuczęściowym miernikiem.

Podczas komponowania praktyki przed Bachem, wszystkie pokoje w apartamencie miały homofoniczną harmonię, to znaczy miały melodię i akompaniament. Innowacją Johanna Sebastiana Bacha było wprowadzenie polifonicznej struktury. Ze względu na znaczenie treści, apartamenty nie ustępują innym barokowym gatunkom, takim jak koncerty czy msze. Intonację gospodarstw domowych zastępują wysublimowane figury melodyczne, co wskazuje na nową interpretację.

Angielskie apartamenty

W „angielskich” apartamentach Bacha dominują cechy stylu koncertowego kompozytora:

• konsolidacja cyklu;
• jedność tematyczna;
• polifoniczny rozwój głosu;
• stowarzyszenie tonalne;
• mapowanie kontrastu części;
• zwiększyć rolę głosów średnich.

Tradycyjnie apartament składa się z 4 głównych pokoi. W niektórych kompozycjach kompozytor rozszerza cykl dodając preludium, menueta, burre lub gavotte.

Pakiet łączy jedna tonacja. Możesz podzielić cykle na większe i mniejsze. Do głównych należą:

• Nr 1, BWV 806 - A major;
• №4, BWV 809 - w F-dur.

Do mniejszych apartamentów należą:

• Nr 2, BWV 807 - A-moll;
• Nr 3, BWV 808 - g minor;
• Nr 5, BWV 810 - w E Minor;
• Nr 6, BWV 811 - d-moll.

Francuskie apartamenty

Według wielu muzykologów, „francuskie” apartamenty zostały stworzone przez kompozytora, głównie w celach pedagogicznych. Jednocześnie cykl kompozycji wstrząsa figuratywną różnorodnością, co świadczy o umiejętnościach kompozytora w technice pisania polifonicznego.

Bach dobrze znał pracę francuskich klawesynistów, ale nie miał zasadniczego znaczenia dla stworzenia cyklu. Tłumaczy to fakt, że w tamtych czasach we Francji istniała moda na muzykę programową. Muzycy stworzyli miniaturki oprogramowania dla Claviera, gdzie nazwa już dostroiła słuchacza do określonej fabuły. Nazwa „francuski” odnosi słuchacza do kraju, w którym tradycja się narodziła, aby połączyć taniec w apartamenty.

Partitas

Jedną z odmian zestawu koncertowego można uznać za partitę. Charakterystyczną cechą pakietu jest zwiększenie, rozszerzenie struktury. Do czterech głównych prac, które są częścią klasycznego zestawu, partita zawierała również preludium lub wprowadzenie, jak również wstawione kontrastowe części:

• Preludium - wstępny utwór instrumentalny, napisany w wolnej formie kompozycyjnej. Często opiera się na temacie następujących kompozycji muzycznych w cyklu. Wymaga jedności tekstury.
• Symfonia (Sinfonia) jest wprowadzającym utworem polifonicznym, zwykle zastępuje preludium w particie. Nie wymaga jedności tekstury, można zmienić tempo kompozycji. Formularz jest bezpłatny.
• Bourrée - Jest to taniec dwupartyjny lub trylandowy, który opiera się na skaczącym ruchu. Charakteryzuje się ostrym rytmem. Pochodzi z Francji. Tempo jest szybkie, szybkie. W przyjęciu był używany przed ostatnim koncertem, a także po sarabandzie.
• Gavotte - taniec dwustronny, powszechny we Francji od XVII wieku. Jako część jest najczęściej używana po sarabandzie.
• Polonez - trzyczęściowy taniec polski, przypominający procesję. Ma uroczysty charakter.
• Burleska - rodzaj scherza, przetłumaczony z francuskiego jako żart. Praca jest zabawna. Zwykle napisane w szybkim tempie.
• Menuet - stary, trzyczęściowy taniec powstał we Francji. Formularz ma zazwyczaj trzyczęściową strukturę.
• Scherzo - utwór instrumentalny, napisany w trzech częściach. Tempo jest żywe, charakteryzuje się stosowaniem specjalnych zwrotów rytmicznych i harmonicznych.
• Aria - w części jest kompozycja instrumentalna, z głosem solowym i akompaniamentem. Tempo może być umiarkowane lub powolne. Ma wyraźną melodię śpiewającego charakteru. Trzyczęściowy formularz jest charakterystyczny.

Potrzebny jest dodatkowy materiał muzyczny, aby rozszerzyć przestrzeń muzyczną.

Cztery prace służą jako niewzruszona ramka - są to allemande, chime, saraband i gigue. Partita charakteryzuje się wolną sekwencją liczb, ich liczbę określa również autor. Zatem pierwsza partita z sześciu prezentowana w kolekcji Clavier-Ubung I składa się z preludium, allemande, dzwonków, sarabandu, dwóch menuetów i jigów. Łączy kompozycję tonacji B-dur.

Partity powstały przed Bachem, ale barokowy kompozytor stał się prawdziwym innowatorem w tym gatunku. Początkowo ta forma kompozycji muzycznych była odrębnym rodzajem wariacji melodii chóralnej na organy. Wykorzystanie było możliwe tylko w muzyce sakralnej w XVII i XVIII wieku. W pracach niemieckiego kompozytora termin zaczął być używany do muzyki świeckiej.

Apartamenty i części łączą w sobie zarówno tradycyjne, jak i innowacyjne funkcje. Wiele badań muzycznych zgadza się, że jest to dzieło I.S. Bach był wzorowany na zasadach kompozytorskich pakietu i partity. Muzyka Bacha jest odwiecznym źródłem harmonii umysłu i duszy człowieka.