Muzyczna „West Side Story” - treść, ciekawe fakty, wideo, historia

L. Bernstein musical „West Side Story”

Kto z was nie zna nieśmiertelnego arcydzieła Williama Szekspira? Fabuła opowieści nie traci na popularności przez cały czas, aw każdym mieście każdego kraju można spotkać swojego Romea i Julię. W tym czasie stworzyła podstawę najpopularniejszego musicalu „West Side Story”.

Podsumowanie

Akcja rozgrywa się w New York West Side, gdzie było wielu imigrantów z różnych krajów i oczywiście różne konflikty w tej sytuacji były nieuniknione. Wyobraź sobie ulice amerykańskiego miasta lat 60., w którym różne uliczne gangi próbują podzielić strefy wpływów. Interesujące jest obserwowanie, jak musical dokładnie podąża za oryginalnym źródłem: tutaj są dwa walczące klany, tylko te są młodymi grupami białych imigrantów i Portorykańczyków. I dwóch młodych kochanków - Tony i Maria, którzy nie są przeznaczeni do bycia razem, pomimo swoich żarliwych uczuć do siebie. Na balkonie jest nawet impreza taneczna i romantyczna scena, dopiero teraz jest to tylko ucieczka przed ogniem. Czasy się zmieniają, a rekwizyty się zmieniają. W wyniku potyczki ulicznej Tony umiera, a Maria gorzko opłakuje utraconą miłość. Fabuła jest niezmieniona, tylko wynik jest nieco bardziej spektakularny.

Zdjęcie:

Ciekawe fakty:

• Co ciekawe, według pierwotnego pomysłu współcześni Montecchi i Capulets mieli być Żydami i katolikami, jednak Jerome Robbins (reżyser) i Leonard Bernstein (kompozytor) zdecydowali, że te waśnie straciły znaczenie i zwrócili uwagę na gangi uliczne.
• Premiera musicalu była wielkim sukcesem i została dobrze przyjęta przez krytykę i opinię publiczną. Teraz ten występ jest w pierwszej trójce najlepszych musicali wszech czasów. Wynika to nie tylko z legendarnego dzieła Williama Shakespeare'a, ale także z genialnej muzyki L. Bernsteina.
• Po sukcesie na Broadwayu spektakl został sfilmowany i wysoko oceniony przez różne nagrody w kinie, w tym 10 Oscarów.
• Reżyser pierwszej produkcji na Broadwayu, Jerome Robbins, nie pozwolił 2. grupom aktorów grających „rakiety” i „rekiny” spotkać się za kulisami, zjeść obiad i porozmawiać poza teatrem.
• Początkowo, zgodnie z ideą Bernsteina, musical miał być nazywany „East Side Story” i opowiadać o wrogości katolików wobec Żydów. Ale przez 6 lat, podczas których kompozytor szukał ludzi o podobnych poglądach, sytuacja w kraju się zmieniła i wybrał bardziej pilny problem.
• Zaktualizowana wersja musicalu pojawiła się w 2009 roku i to ona była w stanie zdobyć nagrodę Tony w nominacji dla najlepszej aktorki drugoplanowej. W tej produkcji grane są nowe utwory - częściowo tłumaczone na język hiszpański.
• Rosyjska produkcja „West Side Story” została zaprezentowana w moskiewskim teatrze w 2009 roku, a jednocześnie zdobyła nagrodę „The Musical Heart of the Theatre”.
• Słynny Lincoln Center jest obecnie budowany w miejscu filmu w West Side Story, a mianowicie między 61 a 110 Avenue. Slumsy pokazane w filmie zostały zburzone natychmiast po zakończeniu procesu fotografowania.
• Popularny piosenkarz Elvis Presley naprawdę chciał wziąć udział w kręceniu musicalu muzycznego „West Side Story”. Jednak jego producent pomyślał, że zajmie to zbyt wiele czasu i nie pozwoli mu zostać zastrzelonym.
• Wiele piosenek z musicalu stało się niezależnymi popularnymi kompozycjami, które z przyjemnością słuchają miłośników muzyki na całym świecie.

Popularne liczby:

Maria (posłuchaj)

I Feel Pretty (posłuchaj)

Ameryka (słuchaj)

Mambo (posłuchaj)

Historia stworzenia

W oparciu o nieśmiertelne dzieło Williama Szekspira „Romeo and Juliet” powstało wiele dzieł sztuki, a opisana w tragedii fabuła zainspirowała twórców do nowych produkcji. Kompozytor Leonard Bernstein również znalazł się pod wpływem magii Szekspira i przez kilka lat wpadł na pomysł stworzenia własnej pracy opartej na klasykach. W końcu nadal realizował swoje marzenie przy wsparciu innych kreatywnych ludzi. Scenariusz historii stworzonej przez Arthura Lorentsa, słowa do piosenek napisanych przez Stephena Sondheima. Choreografem był Jerome Robbins. Autorzy dostosowali dramat Szekspira do realiów Manhattanu lat 50. XX wieku. Następnie w Nowym Jorku było wielu migrantów z Ameryki Łacińskiej i miały miejsce nieuniknione starcia między grupami młodzieży. Około dwóch z nich - „Shark”, składający się z dzieci europejskich imigrantów i „Rocket” - młodych Portorykańczyków, postanowił opowiedzieć twórcom musicalu. Bernstein stworzył wyjątkowe utwory muzyczne oparte na muzyce klasycznej, uzupełnione rytmami latynoamerykańskimi i nutami jazzowymi. Taka partytura nadaje muzyce szczególny urok, zanurzając publiczność w atmosferze Ameryki lat 50-tych.

Podstawą fabuły jest miłość dwóch młodych ludzi należących do walczących firm, Tony i Maria. Niektóre momenty niemal powtarzają fabułę Szekspira: na przykład fakt, że Maria jest siostrą przywódcy „Rekina”, który w walce zabija Tony'ego. Uczucia młodych kochanków są dość kolorowe i wyraziste: Tony wykonuje nocną serenadę dla ukochanej, a później będzie mogła nawet zamknąć oczy na morderstwo jej brata, tylko po to, by być z wybranym. Kosztem kilku koncertów, w tym życia głównego bohatera, członkowie obu firm rozumieją przerażenie i bezsensowność ich wrogości. Oświadczenie podkreśla trudne problemy społeczne tamtych czasów, a także pokazuje elementy codziennego życia walczących frakcji: walki, naloty policji, imprezy młodzieżowe. Spektakl ujawnił całe okrucieństwo sztucznie stworzonej konfrontacji, która nie miała sensu, ale w rezultacie zginęli młodzi i bardzo obiecujący ludzie.

Produkcje

West Side Story to muzyczna i teatralna produkcja składająca się z dwóch aktów o łącznym czasie trwania 120 minut (75 minut to pierwszy akt i 45 minut to drugi), została pokazana na scenie ponad 700 razy. Historia współczesnego Romea i Julii podbiła serca publiczności, a bilety na musical wciąż są kupowane na kilka miesięcy przed występem.

Ale uznanie przyszło Bernsteinowi i jego kolegom natychmiast. Po premierze, 26 września 1957 roku. w scenie teatru Winter Garden produkcja otrzymała tylko pozytywne opinie od dziennikarzy, podczas gdy opinia publiczna zaakceptowała występ raczej neutralnie. W tym roku nigdy nie otrzymali prestiżowej nagrody „Tony”, ale znakomita choreografia została zauważona szczególnie.

Wzrost popularności musicalu nastąpił po pierwszym filmie opartym na tej fabule Roberta Wise'a. Od tego czasu „West Side Story” podróżuje po świecie w oryginalnej wersji i jako materiał do innych produkcji. Muzykę często umieszcza się na zupełnie różnych scenach teatralnych - od amatorskich małych scen po ogromne teatry o światowej sławie. Należy zauważyć, że „West Side Story” została zaakceptowana nawet w Związku Radzieckim: w 1965 roku sztuka została przetłumaczona na język rosyjski, aw 1969 roku w Leningradzie odbyła się premiera rosyjskojęzycznego musicalu pod kierunkiem G. Towstonogova. W 2007 roku Nowosybirski Teatr Młodzieży „Globus” podpisał kontrakt, zgodnie z którym musicali są produkowane z pomocą amerykańskiego zespołu kreatywnego, z obowiązkowym warunkiem zachowania oryginalnej choreografii Robbinsa.

Filmografia

Fabuła musicalu okazała się tak jasna i interesująca dla Amerykanów tamtych czasów, że w 1961 roku reżyser Robert Wise nakręcił swoją wersję filmową. W filmie wykorzystano oryginalne numery taneczne, które sam Jerome Robbins ustawił podczas kręcenia, a także muzykę Bernsteina i piosenkę Sondheima. Filmowanie musicalu filmowego miało miejsce dokładnie tam, gdzie opowiadano o historii Tony'ego i Marii - na Manhattanie w West Side. Film otrzymał wiele prestiżowych nagród i jest uważany za drugi najpopularniejszy musical filmowy stworzony w Ameryce. W Rosji ta wersja została pokazana w 1963 roku w ramach Moskiewskiego Międzynarodowego Festiwalu Filmowego. Tam taśma została zaprezentowana poza konkurencją. Aby nikt nie wziął kopii, po zakończeniu następnej części film został natychmiast dostarczony do ambasady.

Fabuła klasycznej gry Szekspira jest wieczna, zawsze znajdzie odpowiedź w sercach ludzi, pozostając aktualną w każdej chwili iw każdym kraju. Leonard Bernstein i jego koledzy byli w stanie stworzyć na jego podstawie całkowicie nowe dzieło, łącząc kilka rodzajów sztuki naraz, co dotknęło serca publiczności nie mniej niż klasyczny dramat. W „West Side Story” klasyczne kompozycje z powodzeniem przeplatają się z jazzem i rytmami latynoamerykańskimi, nadając mu szczególny smak i przekształcając go w prawdziwe arcydzieło. Jest wstrząśnięty jego intensywną akcją, wspaniałą grą aktorów, muzyką i spektakularnymi dekoracjami.