L. Beethoven Koncerty na fortepian i orkiestrę: znaczenie, wideo, treść, fakty

Koncerty L. Beethovena na fortepian i orkiestrę

Fortepian jest jednym z najważniejszych instrumentów, do których napisał wielki niemiecki kompozytor Ludwig van Beethoven. Zwiedzając europejskie miasta, muzyk tworzył kompozycje, które mógł samodzielnie wykonywać. Najbardziej dochodowym gatunkiem do prezentacji w świeckim społeczeństwie był koncert. Przez całą karierę Beethovena napisał 7 koncertów na fortepian i orkiestrę. Możesz poznać historię i znaczenie koncertów fortepianowych z orkiestrą, przeczytać wiele ciekawych faktów i posłuchać utworów na naszej stronie internetowej.

Wartość koncertów fortepianowych w twórczości Beethovena

Pomysł wzbogacenia gatunku koncertu i przybliżenia go do symfonii pojawił się na długo przed tym, zanim Beethoven zaczął komponować. Niemniej jednak w jego pracy koncert fortepianowy z orkiestrą miał szansę rozwinąć się w nowy sposób.

Czas, w którym żył kompozytor, naznaczony był duchem rewolucji i ruchów wyzwoleńczych, które nie mogły wpłynąć na muzykę. Główne różnice między gatunkami to:

• Wystąpiła równość w ekspresji z gatunkami symfonicznymi. Kompozycja koncertu jest umieszczona jako symfonia z solowym fortepianem.
• Rola dramatu wzrosła, pojawił się konflikt.
• Zwrócona zasada dialogowa.
• Zaktualizuj zawartość.
• Tematycznie orkiestra ma coś wspólnego z wokalistą.

Jednocześnie struktura koncertu pozostała niezmieniona, zachowując połączenie gatunku z tradycją. W ten sposób Beethoven miał znaczący wpływ na rozwój i kształtowanie gatunku koncertowego.

Ciekawe fakty

• W 2007 roku, z udziałem dyrygenta Bernsteina, udało mu się nakręcić dokument o koncertach na fortepian z Beethovenem.
• Temat drugiej części pierwszego koncertu stanowił podstawę wielu rewolucyjnych piosenek, w tym piosenki „Young Guard”, która była popularna w latach 20. i 30. ubiegłego wieku w naszym kraju.
• Piąty koncert jest punktem zwrotnym w historii muzyki, ponieważ Beethoven samodzielnie napisał kadencję dla solisty. Wcześniej kadencja na koncertach pozwalała wykonawcy improwizować na temat ustawiony przez kompozytora. Takie kadencje pokazały umiejętności i wirtuozerię posiadania instrumentu. Pisemne kadencje ułatwiły zadanie wykonawcy, ale tym samym zaczęły ograniczać swobodę twórczą.
• Beethoven skontrastował własną muzykę koncertową, nazywając ją obdarzoną dramatycznym znaczeniem. Wierzył, że inna muzyka jest pusta i bezczynna.
• W pierwszym koncercie Beethoven użył prawdziwej melodii hymnu brytyjskiego.

Koncert na fortepian i orkiestrę №1

Pierwszy koncert to 15. kompozycja kompozytora. Kompozycja powstała w czasie aktywnych tras po Europie, po raz pierwszy ukazał się esej praskiej publiczności. Dwa lata później Beethoven zakończył własną pracę i przemawiał 2 kwietnia 1800 roku w Wiedniu. Krytycy widzieli w pracy dużą ilość piękna i piękna. W 1833 r. Wydrukowano partyturę.

Tonalność dzieła C-dur. Kompozycja jest charakterystyczna dla gatunku koncertowego, to znaczy ma trzy części:

1. Allegro con brio. (Szybko z ogniem)
2. Largo (remis)
3. Allegro scherzando (szybko zabawne)

Pierwsza część rozpoczyna się lekkim brzmieniem orkiestrowym, główną rolę odgrywają instrumenty strunowe. Elegancka i wirtuozowska partia fortepianu, jest tylko nieznacznie wspierana przez orkiestrę.

Druga część w pełni odzwierciedla styl Beethovena. Temat muzyczny wykonuje solista. Cantilena jest budowana rytmicznie swobodnie, okresowo pojawiają się pauzy, które dodają dramatyzmu.

Trzecia część jest napisana w formie ronda. Taniec jest główną cechą muzyki. Tematy muzyczne, takie jak obrazy w kalejdoskopie, nieustannie się zastępują. Wydaje się, że przeważa improwizacja, ale to tylko wygląd, ale nie rzeczywistość. Osobną rolę odgrywa żartobliwy i łatwy kod. Przez chwilę orkiestra milczy, ostateczna łaska okazuje się fałszywa, a po długim fermacie orkiestra w pełni uzupełnia utwór.

Wielu muzykologów zauważa, że ​​pierwszy koncert ma wiele podobieństw do dzieł innych kompozytorów wiedeńskiej szkoły klasycznej. Potwierdzają to wygładzone kontrasty, obecność humoru. Niemniej jednak, nawet we wczesnych pracach można już prześledzić techniki charakterystyczne dla pisarza.

Koncert fortepianowy z orkiestrą №5

Kompozycję skomponowano w trudnym dla Austrii czasie, a mianowicie w 1809 roku. Potem Europa została pojmana przez bitwy z Napoleonem. Beethoven z przerażeniem napisał do swego przyjaciela, że ​​Wiedeń był oblężony, podupadł i spustoszał. Premiera koncertu, zaplanowana na lato, odbyła się dopiero w grudniu 1811 roku. Sala cieszyła się, chociaż niektórzy narzekali na długi czas pracy. Praca została opublikowana drukiem pod tytułem „Wielki Koncert na fortepian i orkiestrę”.

Pomimo dużych rozmiarów, struktura pracy jest klasyczna, więc składa się z trzech części:

1. Allegro (Wkrótce)
2. Adagio un poco moto (Slow)
3. Allegro non tanto (Wkrótce)

Pierwsza część rozpoczyna się genialnym solowym fortepianem. Orkiestra z mocą podnosi solistę i służy jako pełne wsparcie dźwiękowe dla pasaży solowych. Wyraźnie wyśledzony marsz intonacji. Temat muzyczny odgrywa rolę kształtującą i jest dalej przekształcany w hymn, który zostanie odcięty. Jest konflikt z konfliktem. Używając techniki dialogowej, kompozytor rozwija myśl muzyczną, doprowadzając ją do logicznego wniosku.

Druga i trzecia część są wykonywane bez przerwy. Środkowa część jest wypełniona oświeceniem, jej charakter jest intymny, delikatny i wyrafinowany. Melodia jakby emanuje ciepłym światłem, po czym brzmi kwintet smyczkowy, podobny gatunkowo do muzyki chóralnej. Niemniej jednak wyrafinowana i pełna wdzięku muzyka ustępuje dynamicznej, żałosnej melodii. Kod części jest mały, oparty na ruchu ruchu w dół. Mała paczka po przerwie łączy drugą i trzecią część.

Temat trzeciej części charakteryzuje się niezrównanym kontrastem i dynamicznym rozwojem. Jednocześnie charakteryzuje ją maniera i duma. Brzmi nie tylko w instrumencie solowym, ale także w orkiestrze, która po raz kolejny podkreśla jego znaczenie.

Szczególną atrakcją pracy może być dodanie kotłów w kodzie trzeciej części. To narzędzie pozwoliło oddać atmosferę ryku bitew, które stopniowo ustępują. Pokój i harmonia znów panują na planecie.

Wykorzystanie muzyki w kinie

Koncerty fortepianowe Beethovena są w stanie odzwierciedlić bogaty świat kompozytora, który jest pełen niepojętej pasji do kreatywności. Już na wczesnych koncertach słychać było typowe dla kompozytora muzyczne triki. Późniejsze prace ujawniają jego nieskończony talent, by móc konfrontować muzykę.