Monogram - jedno z tajemniczych zjawisk w sztuce muzycznej. Jest to szyfr muzyczny w postaci kompleksu alfabetycznego skomponowanego na podstawie nazwiska autora utworu muzycznego lub imion bliskich mu osób. Aby stworzyć taki szyfr, „ukryty” w muzyce, używana jest notacja z literą i sylabą.
Opracowanie monogramu wymaga wielkiej kreatywnej pomysłowości, ponieważ zawiera nie tylko konstruktywny początek, ale także nosi pewien podtekst kompozycji muzycznej. Autorzy samych liter i pamiętników ujawnili zagadkę szyfru.
Monogram, który przetrwał wieki
Muzyczne monogramy istnieją w dziełach kompozytorów różnych czasów i narodów. W epoce baroku monogram występuje najczęściej jako część materiału tematycznego dwóch znaczących gatunków muzycznych - fantazji i fugi, które osiągnęły doskonałość w dziełach I.S. Baha.
Nazwisko BACH można przedstawić jako monogram muzyczny: B-płaski (B) -a (A) -do (C) -Ci-bécar (H). Często występuje w pracach kompozytora, rozpuszczając się w tkance muzycznej, nabierając znaczenia symbolu. I.S. Bach był osobą głęboko religijną, jego muzyka jest komunią z Bogiem (rozmowa z Bogiem). Kompozytor nie używa monogramu do utrwalenia własnego imienia, ale do wyrażenia pewnego rodzaju muzycznej pracy misyjnej.
W hołdzie wielkiemu IS Bahu, jego monogram brzmi w pracach wielu innych kompozytorów. Obecnie znanych jest ponad 400 prac, których motywem kompozycji jest motyw BACH. Monogram Bacha na temat fug F. Liszta z jego Preludium i tematu fug BACHa jest bardzo żywo słyszalny.
Tajne znaczenie jednego monogramu
W XIX wieku. monogramy muzyczne to początek wielu dzieł kompozytorów romantycznych, ściśle związanych z zasadą monotematyczności. Romantyzm barwi monogram w tonie osobowości. Kody dźwiękowe rejestrują najgłębszy świat twórcy kompozycji muzycznej.
W uroczym „Karnawale” R. Schumanna przez cały czas trwania utworu słychać uporczywe wariacje motywu A-Es-C-H, zawiera monogram kompozytora (Scha) i nazwa małego czeskiego miasta Ash (ASCH)gdzie młody Schumann spotkał swoją pierwszą miłość. Autor otwiera słuchaczowi konstrukcję szyfrów muzycznych cyklu fortepianowego w sztuce „Sfinksy”.
Monogramy w muzyce współczesnej
Muzyka minionych i obecnych stuleci charakteryzuje wzmocnienie racjonalnego początku. Być może dlatego monogramy muzyczne i anagramy (reorganizacja znaków kodu źródłowego) są tak często spotykane w kompozycjach muzycznych współczesnych autorów. W niektórych kreatywnych rozwiązaniach znalezionych przez kompozytorów zyskują one wartość ideału, który sięga duchowych wartości przeszłości (jak w przypadku monogramu BACH), w innych wykrywane jest celowe zniekształcenie wysokiej wartości kodu muzycznego, a nawet jego przekształcenie w kierunku negatywnym. Czasami kod jest rodzajem zabawy dla kompozytora, skłonnego do humoru.
Na przykład N.Ya. Myaskovsky cicho żartował nad swoim nauczycielem w klasie kompozycji AK Lyadov, używając oryginalnego motywu - B-re-gis - La-do-fa, co oznacza przetłumaczone z „języka muzycznego” - „strzeż się Lyada” (Trzeci kwartet smyczkowy, druga część pierwszej części).
Znane monogramy D.D. Szostakowicz - DEsCH i R. Shchedrin - SH CHED połączone w „Dialog with Shostakovich”, napisany przez R.K. Shchedrin. Wybitny mistrz tworzenia szyfrów muzycznych, Shchedrin napisał operę „Lefty” i poświęcił ją 60-leciu dyrygenta Valery'ego Gergieva, używając nominalnego monogramu bohatera dnia w muzyce tej interesującej pracy.
Zostaw Swój Komentarz