Orkiestra Symfoniczna: formacja i rozwój.

Orkiestra Symfoniczna: formacja i rozwój.

Trudno sobie wyobrazić osobę, która nigdy nie słyszała orkiestry symfonicznej. Co to jest? Kiedy pojawiła się orkiestra i czy zawsze tak było? Ile narzędzi należy uwzględnić w składzie i czy można to zmienić?

Po pierwsze, spójrz na dowolny słownik objaśniający. Pierwszą spotykaną przez nas definicją jest „grupa muzyków do wykonywania muzyki akademickiej”. Być może raczej skromna i obszerna definicja czegoś takiego jak orkiestra jest raczej całym państwem, które rozwinęło się na przestrzeni wieków, z własnymi prawami i porządkami, i jest zarządzane przez mądrego mentora, dyrygenta. Można również powiedzieć, że orkiestra jest jak żywy organizm, który w wyczuciu łapie najbardziej subtelne muzyczne emocje w pracy i współdziała bardzo dokładnie i sprawnie zarówno w sobie, jak i ze społeczeństwem. Aby szczegółowo odpowiedzieć na te i inne pytania, należy odnieść się do historii.

Trochę historii

Przede wszystkim należy zauważyć, że słowo „orkiestra” sięga czasów starożytnej Grecji, gdzie orkiestra została nazwana sceną teatralną, na której odbyło się przedstawienie. Kilka wieków później to słowo jest już nazywane pomieszczeniami teatralnymi, aby pomieścić wykonawców. Dopiero później zaczęli nazywać zespoły muzyczne. Oczywiście grupy muzyków istniały przez cały czas, na przykład w historii jest wzmianka o datach z I wieku naszej ery. e. o festiwalu religijnym w Palestynie. Historyk I. Flavius ​​w „Żydowskich antykach” opisujący to wydarzenie zauważa, że ​​uczestniczyło w nim 20 000 śpiewaków, tyle samo wykonawców na trąbce i harfie. Trudno sobie nawet wyobrazić ten niesamowity widok.

Początek formowania orkiestry symfonicznej odnosi się tylko do wieków XVI-XVII, w czasach nowych gatunków muzyki: opery, baletu, oratorium, a także tworzenia nowego magazynu harmonicznego w muzyce. Naukowcy wyznaczają koniec XVI wieku jako punkt zwrotny, gdy wymyślili skrzypce, które natychmiast zostały włączone do orkiestry i zastąpiły jej poprzednika, viol. Dźwięk i wirtuozeria nowych instrumentów określi później cały styl orkiestrowy. Drugą taką granicą jest koniec XIX wieku, kiedy ulepszono instrumenty dęte.

Orkiestra cały czas stopniowo rozwijała się, wrażliwie śledząc nowe kierunki i gatunki muzyczne, dopiero pod koniec XVIII wieku powstała niewielka kompozycja. Słynne wiedeńskie klasyki - J. Haydn i W. Mozart napisali swoje arcydzieła do tej kompozycji. W czasach twórczości L. Beethovena „klasyczna” kompozycja została w pełni ustanowiona, aw epoce romantyzmu, kiedy króluje muzyka programowa, orkiestra zdobywa jeszcze lepsze formy, grupa smyczkowa rozszerza się i dodaje instrumenty dęte, uzupełniając tym samym formację głównych grup.

Rodzaje orkiestry symfonicznej

Klasyczna kompozycja obejmuje grupę smyczków (nie więcej niż 20), instrumenty dęte drewniane (2 flety, 2 oboje, 2 klarnety, 2 fagoty) i mosiądz w postaci 2 trąbek i 2 (rzadko 4) rogów, z grupy perkusyjnej były tylko kotły.

Duża orkiestra jest znacznie poszerzona o miedzianą taśmę, która zawiera do 5 rur, od 3 do 5 puzonów, do 8 rogów i tubę. Drewniana orkiestra dęta została poszerzona do 5 instrumentów z każdej rodziny, w tym ich odmian. Grupę strun można zwiększyć do 60 instrumentów, to samo dotyczy grupy uderzeniowej, która zawiera już oprócz kotłów małe i duże bębny, talerze, trójkąty, dzwony. Często brała udział w harfie, fortepianie i klawesynie.

Czy można zmienić narzędzia?

Oczywiście często intencja kompozycji przewiduje pojawienie się wzmocnionej barwy lub nowej farby, a następnie kompozytor wprowadza nowy instrument, zwiększa lub zmniejsza kompozycję. Wystarczy przytoczyć jako przykład uwerturę PI. „1812” Czajkowskiego jest dziełem imponującym, w którym kompozytor dodaje dzwony w celu zwiększenia efektu uroczystego, w salwach salwy w finale i drugiej orkiestry - mosiądzu.

Orkiestra to nie tylko „grupa muzyków” - jest to złożony organizm, w którym każda komórka jest ważna, komponent, w którym każdej grupie przypisuje się szczególną rolę. Aby publiczność mogła cieszyć się arcydziełami muzyki klasycznej w wykonaniu orkiestry symfonicznej.