Opera „Don Pasquale”: treść, wideo, ciekawe fakty, historia

G. Donizetti opera „Don Pasquale”

Czy mogę napisać nieśmiertelną operę za około 10 dni? Gaetano Donizetti udowodnił, że jest to możliwe. Dzisiaj ”Don Pasquale„jedna z dwudziestu najpopularniejszych włoskich oper i występowała corocznie w 150 teatrach na całym świecie.

Podsumowanie opery Donizetti Don Pasquale i wiele ciekawych faktów na temat tej pracy znajduje się na naszej stronie.

Podsumowanie Dony Pasquale

Akcja rozgrywa się na początku XIX wieku w Rzymie.

Don Pasquale nie może się doczekać przybycia swojego lekarza, doktora Malatesty, który obiecał znaleźć mu pannę młodą. Starszy kawaler postanowił się ożenić, aby pozbawić siostrzeńca spadku - nie posłuchał wuja, odmawiając poślubienia bogatej damy, którą za niego opiekował. Ernesto jest głęboko zdenerwowany, ponieważ przy braku pieniędzy nie będzie w stanie połączyć swojego losu z tym, którego kocha z Noriną.

Na ratunek przychodzi Malatesta, który proponuje Norinie nazywanie się jego siostrą Sophronią i zawarcie fałszywego małżeństwa z Donem Pasquale z pomocą fałszywego notariusza. Norina będzie musiała uczynić życie starego człowieka nie do zniesienia, lecząc go z marzeń o miłości.

Ernesto przygotowuje się do długiej podróży, by oddać się smutkowi z powodu niemożliwości, by jego marzenie było z ukochaną. Malatesta prowadzi Norinę-Sofronię na spotkanie z Donem Pasquale. Starzec jest zdumiony pięknem i starannie ćwiczył z góry skromność młodej dziewczyny i bez wahania oferuje jej rękę i serce. Ponieważ młoda dama nie ma nic przeciwko, Malatesta natychmiast prowadzi notariusza, który jest w rzeczywistości jego kuzynem Carlito. Nagle pojawił się Ernesto, niemal przerywając planowany przebieg wydarzeń, ale Malatesta ma czas, by mu wyjaśnić, co się dzieje, a Ernesto nawet zgadza się zostać świadkiem na tym weselu. Notariusz ogłasza małżonkę i żonę, a zaraz potem nie ma śladu łagodności Sophroniusza. Jest paskudna dla Dona Pasquale'a, żąda zatrudnienia nowego sługi i wydaje rozkazy kupowania drogich rzeczy w domu. Nowo mąż z przerażeniem z powodu tego, co się dzieje.

Dni mijają, a rachunki przychodzą do domu Don Pasquale'a w niekończącym się strumieniu. Norina ponownie sprawdza cierpliwość męża, mówiąc, że zamierza odwiedzić teatr. Kiedy zabrania jej iść, żałośnie zauważa, że ​​nadszedł czas, aby stary małżonek zasnął i, zostawiając, jakby przypadkiem, upuści notatkę, w której pewien dżentelmen wyznacza Sophronię na spotkanie w ogrodzie. Don Pasquale ma plan zemsty, domaga się pomocy z Malatestą - bardziej niż cokolwiek innego, teraz chce pozbyć się małżonka. Żeby poślubić siostrzeńca na Norin, aby ocalić przynajmniej niektóre pozostałości państwa!

Ernesto i Norina w zmierzchu wyjaśniają się w miłości. Gdy tylko młody mężczyzna zdoła się ukryć, pojawia się Don Pasquale w towarzystwie lekarza. Zaczyna szukać kochanka małżonka, dzwoni do Ernesto i żąda, by poślubił Norina. W końcu Malatesta wyjaśnia staruszkowi, jaki żart z nim grał. Don Pasquale nie jest długo zły, a potem wybacza i szczerze błogosławi młodym.

Zdjęcie

Ciekawe fakty

• „Don Pasquale” jest często nazywany ostatnią operą. Donizetti. Formalnie nie jest tak, ponieważ w następnym roku ukazały się trzy kolejne jego opery, a praca dla paryskiej opery, Don Sebastian Portuguese, stała się pożegnaniem kariery kompozytora. Jednak wszystkie prace końcowe okazały się sukcesem, jedynie w niewielkim stopniu przypominają chwałę najlepszych dzieł mistrza, a teraz prawie nie są wykonywane. Dlatego „Don Pasquale” można słusznie uznać za ostatnią wielką operę Donizettiego.
• „Don Pasquale” - trzecia najpopularniejsza opera Donizettiego po „Uwielbiam pić„i”Lucia di Lammermoor".

• Zgodnie z tradycją bohaterowie opery buffa opierają się na postaciach komedii dell'arte. Don Pasquale to ten sam Pantalone, Ernesto - Pierrot cierpiący na miłość, Malatesta - intrygant Skapen, Norina - przebiegła Columbine.
• Pierwszy wykonawca roli Malatesta A. Tamburini grał tak często w występach z jednym z najsłynniejszych tenorów swoich czasów, Giovanni Roubini, że otrzymał nawet przydomek Baritone Roubini. Pierwszymi wykonawcami partii Ernesto i Norina, D. Mario i D. Grisi, byli faktyczni małżonkowie. A ich znajomość zdarzyła się podczas pracy nad kolejną operą Donizetti „Lucrezia Borgia”.

Najlepsze arie z opery Don Pasquale

„Quel guardo il cavaliere” - Cavina z Noriny (słuchaj)

„Com'e gentil la notte” - Ernesto Serenade (posłuchaj)

„Bella siccome un angelo” - aria Malatesty (słuchaj)

Historia tworzenia i produkcji „Don Pasquale”

Kolejne libretto autorstwa Angelo Anelli, „Sir Marcantonio”, stało się podstawą libretta tej wspaniałej opery. Donizetti Pracował nad tekstem we współpracy z Giovannim Ruffinim. Ten ostatni jednak odmówił umieszczenia swojego nazwiska na plakacie z powodu faktu, że kompozytor zbyt aktywnie ingerował w proces tworzenia libretta i, według własnego wyrażenia Ruffiniego, dosłownie „sparaliżował” jego twórcze impulsy. Istnieją legendy o szybkości pisania „Don Pasquale”. W różnych źródłach są terminy od 8 do 14 dni. Nawet dla Donizettiego, który stworzył 74 opery w ciągu zaledwie 27 lat, jest to bardzo szybkie. Oczywiście kompozytor pracował ze szczególną inspiracją.

Jednym z powodów takiego kreatywnego podniesienia, być może, była wspaniała obsada, ogłoszona przez paryski teatr włoski we wczesnych negocjacjach z kompozytorem we wrześniu 1842 roku. Julia Grizi została również powołana do roli Noriny, która śpiewała także Elvirę na premierze „Puritans” V. Belliniego. Wiodące trio męskie składało się z prawdziwie legendarnych wykonawców: tenor Giovanni Mario (Ernesto), baryton Antonio Tamburini (Malatesta) i bas Luigi Lablasha, którzy wstrząsnęli wyrafinowaną europejską publicznością w „Puritan” Riccardo, wykonując utwory F. Schuberta napisane osobiście dla on i był znany zarówno z wybitnego wokalu, jak i objętości swojego ciała. „Jak wielki chrząszcz, chce otworzyć skrzydła i odlecieć, ale nie może” - tak opisał go Teofil Gautier na scenie ślubnej, kiedy pełny Don Pasquale wciskał się w swoje najlepsze ubrania, szyte w dawnych czasach.

Jednak próby występu były dość trudne. Początkowo materiał muzyczny nie wzbudzał entuzjazmu wśród kierownictwa teatru i orkiestry. Donizetti był pewien swojej twórczości, ale sądził, że produkcja jest skazana na zagładę. Niemniej jednak kontynuował pracę nad spektaklem i na próbie końcowej przyniósł nowy numer dla tenora, stworzony przez niego z wczesnych szkiców, który stał się jedną z najbardziej rozpoznawalnych melodii opery - serenada Ernesto.

Premiera była bezprecedensowym sukcesem. Krytycy zauważyli, że Don Pasquale był najwybitniejszym dziełem napisanym dla teatru Italien. Publiczność wykrwawiła kilka liczb, śpiewacy i mistrzowie byli wielokrotnie wzywani do ukłonu. Przedstawienie trwało nieprzerwanie przez prawie trzy miesiące. A dzięki wiedeńskiej produkcji tego samego roku opera została uzupełniona nowym duetem Malatesta i Don Pasquale „Cheti, cheti, immantinente”.

W Rosji Don Pasquale zagrał 6 lutego 1845 r. W wykonaniu Cesarskiej Opery Włoskiej, a w spektaklu wzięli udział P. Viardo i A. Tamburini. Rosyjski zespół po raz pierwszy wykonał operę w 1886 roku w Moskwie. Dzisiejszy skład korony Donizettiego znajduje się w repertuarze Nowej Sceny Bolszoj.

Kocham starca

Kompozytor i librecista połączyli w tej pracy zarówno elementy tradycyjnej opery buffa, jak i poważne, dość realistyczne sceny. Norina nie jest po prostu wesołą wdową, zgadza się zrobić wiele, by osiągnąć swój cel - ślub z Ernesto, a czasami jej działania są bliskie obelżywego i okrutnego. A wina niefortunnego Dona Pasquale'a polega tylko na tym, że jest stary.

Opera zna wiele historii o starszych mężach i kochankach. Czasem pojawiają się tragiczne postacie, czasem - komiczne lub groteskowe. King Mark in ”Tristan i Izolda„i Hans Sachs w Wagner's Nürnberg Mastersinger, król Filip II w”Dona Carlos„Verdi jest stary, smutny i samotny. Podczas opery operowej Pergolesiego i Haydn do ”Fryzjer z Sewilli„Rossini i Don Pasquale” Starzy ludzie Donizettiego, objęci pasją, są wyśmiewani. Tylko młodzi ludzie mają prawo do zmysłowości, a kiedy starszy mężczyzna, jak Don Pasquale, zakochuje się, staje się obiektem oszustwa i ironii. czasem zupełnie bezceremonialnie. Tematy te wyrastają z tradycyjnego pomysłu, że stary, ale bogaty kawaler ma większe szanse na poślubienie młodej dziewczyny niż młody, ale biedny kochanek. Ale w rzeczywistości takie związki rzadko są szczęśliwe.

Donizettiemu udało się przekazać realistyczną dwoistość sytuacji i autentyczne ludzkie emocje nawet w ramach wybranego gatunku. Mniejsze pożegnanie „To koniec, Don Pasquale, nie powinieneś uderzać głową o ścianę. Nie mam nic w życiu, ale iść i utopić się” - mówi stary człowiek po tym, jak Norina z sercem go boli. Żałuje swojego czynu i zdaje sobie sprawę, że posunęła się za daleko. Ale nawet szczęśliwe zakończenie nie może ukryć faktu, że dalszy los Dona Pasquale'a jest samotnością.

Muzyka „Dona Pasquale” w kinie

Wybrane utwory operowe można usłyszeć w filmach:

• Serial telewizyjny „Hannibal”, 2013-2015;
• „Pożegnanie”, 1991;
• Don Juan, 1970;
• Gayarre, 1959.

Czarujące produkcje „Don Pasquale” były wielokrotnie wyświetlane:

• Performance „Metropolitan Opera” z Johnem Del Carlo (Don Pasquale), Anną Netrebko (Norina), Matthew Polenzani (Ernesto), 2010.
• Występ Opery Zurych z Ruggero Raimondim, Isabel Rey, Juan Diego Flores, 2006.
• Występ La Scali z Ferruccio Furlanetto, Nuccia Focili, Gregory Cunde, 1994.
• Performance „Metropolitan Opera” z Gabrielem Baquierem, Beverly Sills, Alfredo Kraus, 1979.
• Opera operowa A. Barannikowa z Markiem Pertsovskim (śpiewa Georgy Abramov), Inna Leschinskaya (śpiewa Galina Sacharow), Aleksiej Szeinin (śpiewa Anatolij Orfenov), 1973.

"Don Pasquale„jest referencyjnym dziełem gatunku opery-buffa, a właściwie ostatnim wybitnym dziełem w nim. Jest to świetny przykład komedii, której podlega nawet taka akademicka sztuka, jak opera, a fenomenalny sukces tej pracy jest godnym hołdem dla twórcy maestro donizetti.