Rosyjska muzyka kościelna zaczęła się od śpiewania Znamennego, które powstało podczas chrztu w Rosji. Jego imię jest związane ze stosowaniem specjalnych znaków notacji do jego pisania - „banerów”. Ich zawiłe imiona związane są z graficznym obrazem: ławką, moim drogim chłopcem, filiżanką, dwoma do czółna itp. Wizualnie banery (innymi słowy haczyki) są kombinacją linii, punktów i przecinków.
Każdy baner zawiera informacje o czasie trwania dźwięków, ich liczbie w danym motywie, kierunku dźwięku melodii i charakterystyce wykonania.
Intonacja znamenny chant została przyswojona przez śpiewaków kościelnych i parafian przez ucho od mistrzów śpiewania znamenny, ponieważ banery nie ustalały dokładnej wysokości dźwięku. Tylko w XVII wieku. pojawienie się w tekstach specjalnego miotu cynobrowego (czerwonego) udostępniło oznaczenie wysokości haków.
Duchowy składnik znamenny chant
Nie można zrozumieć, czym jest znamenny chant i ocenić jego piękno bez uciekania się do duchowego znaczenia chorału w rosyjskiej kulturze prawosławnej. Próbki znamennych melodii są owocem najwyższej duchowej kontemplacji ich twórców. Znaczenie znamenny śpiewu jest takie samo jak znaczenie ikony - wyzwolenie duszy od namiętności, oderwanie od widzialnego świata materialnego, dlatego stare rosyjskie zjednoczenie kościoła jest pozbawione intonacji chromatycznych, które są potrzebne do wyrażania ludzkich namiętności.
Ze względu na skalę diatoniczną znamenny chant brzmi majestatycznie, bez pasji, ściśle. Melodia monofonicznego śpiewu modlitewnego charakteryzuje się płynnym ruchem, szlachetną prostotą intonacji, jasno określonym rytmem i kompletnością konstrukcji. Śpiew jest w doskonałej harmonii z wykonanym tekstem duchowym, a śpiew w zgodzie skupia uwagę śpiewaków i słuchaczy na słowach modlitwy.
Z historii znamenny chant
Przykład notenny notacji
W pełni ujawnij, czym jest znamenny chant, który spodoba się jego źródłom. Śpiewanie w kościele w Znamenny wywodzi się ze starożytnej bizantyjskiej praktyki liturgicznej, z której coroczny krąg osmoglasii (dystrybucja pieśni kościelnych na ośmiu głosach śpiewanych) zapożyczono z rosyjskiego prawosławia. Każdy głos ma swoje własne jasne melodyczne zakręty, każdy głos ma na celu pokazanie różnych momentów duchowych stanów człowieka: pokuta, pokora, czułość, rozkosz. Każda melodia jest związana z konkretnym tekstem liturgicznym i jest powiązana z określoną porą dnia, tygodnia, roku.
W Rosji śpiew śpiewaków greckich stopniowo się zmieniał, wprowadzając cechy języka słowiańskiego Kościoła, rosyjskich intonacji muzycznych i rytmów metra, uzyskując wspaniałe melodie i płynność.
Rodzaje znamenny chant
Pytając, czym jest znamenny chant i jakie są jego odmiany, powinieneś spojrzeć na to jak na pojedynczy system muzyczny, który obejmuje rzeczywiste Znamenny lub filar (osiem głosów tworzy filarowy zestaw melodii, cyklicznie powtarzający się co 8 tygodni), podróż i demestvenny śpiew. Cała ta materia muzyczna łączy strukturę opartą na popewku - krótkie zwroty melodyczne. Materiał dźwiękowy jest zbudowany na podstawie obrzędu liturgicznego i kalendarza kościelnego.
Pieśń podróżna to uroczysty, świąteczny śpiew, który jest skomplikowanym i przekształconym typem śpiewu filarowego. Podróżny pieśń wrodzona surowość, twardość, rytmiczna wirtuozeria.
Spośród tych stylizowanych odmian śpiewania znamenny, demestvenny śpiew nie jest zawarty w książce Octoechos („ośmioklasista”). Wyróżnia się uroczystym charakterem dźwięku, prezentowany jest świąteczny styl, śpiewają najważniejsze teksty liturgiczne, śpiewy nabożeństwa biskupa, ceremonia ślubna i konsekracja kościołów.
Pod koniec XVI wieku. rodzi się „wielki znamenny chant”, który stał się najwyższym punktem rozwoju rosyjskiego śpiewenny śpiewu. Długi i melodyjny, gładki, niespieszny, wyposażony w mnóstwo rozbudowanych melizmatycznych konstrukcji z bogatymi intonacjami wewnątrz sylaby, „duże znamenny” brzmiało w najważniejszych momentach usługi.
Zostaw Swój Komentarz