Beethoven „Egmont”: historia, wideo, treść, ciekawe fakty, słuchaj

Ludwig van Beethoven „Egmont”

Utwory symfoniczne Beethovena to ogromny świat, w którym można znaleźć odpowiedzi na zadawane sobie pytania, a muzyka do dramatu Egmont nie jest wyjątkiem. Przecież ucieleśnia tak charakterystyczne dla kompozytora pragnienie wygrania, pragnienie przejścia przez wszystkie próby i zbudowania własnej drogi prowadzącej do szczęśliwego wolnego życia. „Egmont” Beethovena to prawdziwa filozofia w muzyce, której znaczenie ujawnia się w każdej mierze. Każda intonacja dzieła przypomina ważne informacje o pokonywaniu trudnych chwil życia.

Poznaj wszystkie tajemnice tworzenia, ciesz się ciekawymi faktami i zrozum treść pracy, którą możesz znaleźć na naszej stronie.

Historia stworzenia

W 1809 roku Beethoven otrzymał interesującą propozycję Dyrekcji Teatru Wiedeńskiego, by stworzyć muzykę do dramatu Goethego „Egmont”. Kompozytor szczęśliwie zgodził się na wykonanie zamówienia, odmawiając zysku jako znak szacunku dla twórczości pisarza.

Próby spektaklu szły w parze z kompozycją muzyki. Za występ Klserhen wybrano Antonię Adamberger, która miała dość dobre wykształcenie i bystry umysł. Kiedy Beethoven zbliżył się do aktorki i pierwszą rzeczą, o którą zapytał, czy umie śpiewać. Z nieformalnym uśmiechem Antonia odpowiedziała, że nie wie jak. Ludwig był całkowicie zdezorientowany, zapytał, jak będzie mogła zagrać w tę grę. Na co Adamberger odpowiedział, że będzie śpiewać, jak to zrobić, a jeśli mu się to nie spodoba, jakoś to przeżyje. Potem usiadła przy fortepianie, wyjęła w tym czasie nuty słynnej arii i cicho zaśpiewała kompozycję. Kompozytor był zdezorientowany, nic nie powiedział, z wyjątkiem: „Rozumiem, że nadal możesz wykonywać piosenki, pójdę i napiszę te piosenki”.

Kompozycja muzyki do spektaklu trwała prawie rok. W rezultacie Beethoven rozpoczął pracę nad uwerturą tuż przed premierą. Autor nie miał czasu na przedstawienie pierwszej produkcji, a dopiero przy czwartym występie zabrzmiała muzyka. Na szczęście fakt ten nie mógł stać się przeszkodą dla popularności uwertury. A dziś „Egmont” jest jednym z najbardziej znanych dzieł Ludwiga van Beethovena.

Ciekawe fakty:

Podczas pierwszych tygodni ataku Napoleona na Austrię postanowiono umieścić dramat Goethego Egmonta na scenach teatralnych. Jako kompozytor wybór padł na Beethovena. Aby wyrazić swój szacunek dla dzieła Goethego, kompozytor odrzucił obiecaną opłatę, w wyniku czego zarząd teatru bardzo szybko zgodził się na hojność Ludwiga i nie zapłacił mu ani grosza. Następnie Beethoven poskarżył się swojemu przyjacielowi, że kierownictwo, jak zawsze, zaniedbało jego muzykę, nigdy nawet nie występując przy przedstawieniu.
Główny bohater dzieła Goethego istniał. W przeciwieństwie do postaci literackiej, prawdziwa osoba nie była w stanie wykonywać wyczynów związanych z obroną Ojczyzny, więc prawdziwy Egmont łatwo stanął po stronie hiszpańskiego króla. Poszedł na stronę wroga, zostawiając żonę z jedenastoma dziećmi. Kara przejęła go w najbardziej nieodpowiednim momencie, został stracony na placu hiszpańskim.
Moment napisania eseju był wypadkiem wojny między Austrią a Francją. Następnie armia Napoleona prowadziła aktywne działania wojenne. Wszyscy krewni i krewni Ludwiga mieli szczęście opuścić kraj, zastępując go bardziej bezpiecznymi. Beethoven, który miał niewielkie zasoby materialne, został zmuszony do pozostania w bojowym Wiedniu. Warto zauważyć, że wcześniej podziwiana osobowość Napoleona (wcześniej kompozytor poświęcił mu „Heroiczną” symfonię), Ludwig nie był zbyt zadowolony z trwających działań. Oferta jego przyjaciela z Francji, aby przenieść się do Paryża, gdzie zostałby przyjęty właściwie i przedstawiony cesarzowi jako mistrzom rzemiosła muzycznego, nie był pod wrażeniem Beethovena, a on przebywał w swoim małym domu w Wiedniu.

Goethe szanował Beethovena i znali się osobiście. Kiedy pisarz został zapytany o stosunek do kompozytora, Goethe odpowiedział, że nigdy nie spotkał bardziej ekspresyjnego i twórczego twórcy zanurzonego w muzyce, ale niestety ten człowiek ma zbyt temperament.
Beethoven był bardzo wykształconym człowiekiem, lubił nowoczesną literaturę i dlatego znał Goethego bardzo dobrze. Tak więc na długo przed napisaniem muzyki do tego spektaklu skomponował słynne piosenki „Groundhog”, „Song of the Flea” i „Song of Minions” według słów wielkiego pisarza.
Popularność uwertury była tak duża, że praca została opublikowana w wydaniach drukowanych, zaaranżowanych na szeroką gamę kompozycji orkiestrowych lub instrumentów: od klawesynów fortepianowych po dziesiątki wielkoskalowych orkiestrowych grup wojskowych.
Uwertura została skomponowana jako ostatnia. Przy premierze Beethovena nie było czasu na dokończenie dzieła, więc poszła bez akompaniamentu muzycznego. Tylko na czwartym przedstawieniu teatralnym muzyka brzmiała w pełni.
Dziś uwertura Egmont jest osobno wykonanym utworem symfonicznym, ale w czasach Beethovena otworzyła sztukę o tym samym tytule. Warto zauważyć, że autor skomponował także kilka innych mniej znanych utworów do wykonania, a mianowicie cztery przerwy na orkiestrę, piosenki Klerchen, epizody związane z tragiczną śmiercią głównych bohaterów, a także „Victory Symphony”. W sumie napisano dziesięć numerów, w tym uwerturę.
Prace nad pracą skomplikowały wiele czynników związanych z działaniami wojennymi przeprowadzonymi w Austrii. Na przykład, z powodu ciągłych wybuchów, kompozytor musiał stale zakrywać uszy poduszkami. W tamtych czasach zaczął już tracić słuch, a ból wybuchającej amunicji był nie do zniesienia.
Pierwsza produkcja miała miejsce w 1810 roku. Ten czas był znaczący z punktu widzenia historii Austrii. Zdobycie przez armię wiedeńską Napoleona, trudną sytuację narodu austriackiego, upokarzający pokój - wszystkie te czynniki nie mogły znaleźć odzwierciedlenia w sztuce. Tak więc wszyscy widzowie oglądali przedstawienie teatralne nie z artystycznego punktu widzenia, ale z perspektywy politycznej.

Wykorzystanie muzyki w filmach

Koncepcja „pokonywania”, wyraźnie wyrażona w tej kompozycji, nie mogła pozostawić obojętnych współczesnych reżyserów, więc muzykę można usłyszeć w następujących filmach:

Późny kwiat (2016)
W poszukiwaniu idealnego dźwięku (2016)
Cały Beethoven (2015)
Kosmiczni kadeci (2014)
Lincoln (2012)
A Taste of Sunlight (1999)

Treść „Egmont”

Treść kompozycji jest w pełni zgodna z dramatem Goethego. Akcja przenosi widza do XVI wieku, kiedy Holandia była pod jarzmem katolickiej Hiszpanii. Zmęczeni ciągłymi inkwizycjami i przemocą wobec własnego narodu, Holendrzy decydują się zbuntować przeciwko Hiszpanom. Egmont jest głównym inicjatorem, który chce wyzwolić kraj. Jest młody i zakochany w wspaniałej dziewczynie o imieniu Klerchen, która także chce walczyć o przyszłość swojego kraju. Razem wychowują ludzi, umieszczają Egmonta w więzieniu, a następnie stracili. Klerhen nie przeżyje tego wydarzenia i postanawia popełnić samobójstwo. Ludzie znoszą cały atak i podbijają Hiszpanów.

Uwertura „Egmont” żywo pokazuje drogę od cierpienia do radości. Pomysł ten został nazwany jako koncepcja przezwyciężenia i jest charakterystyczny dla utworów symfonicznych Beethovena (szczególnie dzieło odbija się echem numer symfonii 5który został ukończony dwa lata temu). Ścieżka jest tworzona przez wyraźnie wyrażone trzy sekcje uwertury:

Slow entry (Sostenuto ma non troppo) charakteryzuje się dwoma kontrastującymi tematami: Hiszpanami i Holendrami. Tematem Hiszpanów jest melodia w rytmie sarabanda w barwie niskich strun, przeniknięta intonacjami cierpienia. Motyw holenderski, przeciwnie, jest poruszającą melodią w barwach instrumentów dętych drewnianych.
Na allegro sonatowym kontynuowany jest rozwój tematów zagłosowanych na wstępie. Temat Holandii stał się bardziej dynamiczny i mocniejszy. Już w partii drugorzędnej ponownie dojdzie do zderzenia dwóch światów, co doprowadzi do tragicznej kulminacji, która wyraziła śmierć bohatera.
Coda (allegro con brio) oznacza triumf Holendrów nad Hiszpanami, powszechną radość ludu.

Wszyscy znają uwerturę Beethovena Egmonta, ale niewielu nadaje prawdziwe znaczenie innym nie mniej profesjonalnym numerom muzycznym. Tak więc świetna rola w sztuce Beethovena dawała właśnie przerwy między akcjami. Chciał stworzyć pewien psychologiczny związek między sekcjami, a kompozytorowi udało się osiągnąć podobny efekt, Beethoven zrobił przerwę z kilku sekcji muzycznych, zazwyczaj pierwsza sekcja zawierała materiał z poprzedniego aktu, a druga sekcja stworzyła nastrój do następnej akcji. Części są skontrastowane ze sobą: pierwsza sekcja była najczęściej wypełniona lirycznymi intonacjami, a druga zawierała wojenny marsz. Tak więc każda przerwa miała swoją własną funkcję w tworzeniu atmosfery akcji scenicznej:

Entracte numer 1. Uwielbiam Brackenburga i Klerchena wśród szalejących niepokojów społecznych.
Entracte numer 2. Ekspozycja wielkości władzy.
Entracte numer 3. Tragiczna odmowa nierównej walki.
Entracte numer 4. Marsz najwyższego majestatu przeplata się z modlitwą Klerchena o zbawienie Egmonta.

Przerwa nr 1 - posłuchaj

Entr'acte numer 4 - słuchaj

Dekoracją spektaklu były dwie piosenki Klerchen, z których każda ma swój własny charakter:

Piosenka ”Bębny grzechotają jest przykładem melodii deklamującej, podkreślonej obecnością marszu. Zmiana charakteru muzyki jest osiągana przez naprzemienne drobne i główne klawisze. Skład jest numerem przelotnym w Akcie I.
Piosenka ”Radość i smutek„utrzymuje w sobie ciągłą zmianę charakteru, jasność kontrastów. Bohaterka jest rozdarta między snami i podmuchami, więc melodia podnosi się, a następnie gwałtownie spada.

„Drumming Thunder” - słuchaj

Nie mniej kolorowe liczby związane z końcowymi monologami głównych bohaterów. Epizod orkiestrowy ”Death Klerhen„nie ma jasnego wybuchu emocjonalnego, przypomina raczej powolne wymieranie człowieka”.Victory Symphony„stał się hymnem, który skutecznie zakończył spektakl. W tym epizodzie kompozytorowi udało się uosabiać nie tylko patriotyczną dumę, ale także słodkie uczucie zwycięstwa nad ciemiężcą.

„Victory Symphony” - posłuchaj

W tej chwili muzyka jest niezależnym dziełem, niezwiązanym z dramatem Goethego, który dziś rzadko się rozgrywa.

„Egmont” - To muzyka, która opowiada o dwóch ważnych wydarzeniach historycznych. Z jednej strony zwycięstwo Holandii nad uciskiem Hiszpanii, z drugiej strony upokarzający pokój Francji i Austrii. Umiejętności Beethovena polegały na tym, że dzięki środkom muzycznym udało mu się nie tylko całkowicie oddać dramaturgię Goethego, ale także sprawić, by praca była naprawdę istotna. Triumf sprawiedliwości, wolność ducha i wola zwycięstwa - to czyni Uwerturę Egmonta Beethovena nieśmiertelną i wieczną kompozycją.

Mamy przyjemność zaoferować Państwu orkiestrę symfoniczną na wykonanie Uwertury Egmont podczas Waszej imprezy.