Harfa: historia, wideo, ciekawe fakty, słuchaj

Instrument muzyczny: harfa

Złote sznurki przypominające promienie słońca ... Elegancka rama, ozdobiona rzeźbami i ornamentami - jak skrzydło wielkiego motyla. Szlachetny dźwięk i delikatna srebrna barwa ... Nic dziwnego, że harfa jest uważana za najpiękniejszy i poetycki instrument muzyczny. I wciąż tajemniczy.

W czasach starożytnych harfa była uważana za instrument bogów, w średniowieczu - mnichów i teologów, pod koniec ostatniego tysiąclecia uważano ją za arystokratyczne uzależnienie, dziś jest to świetny instrument, który gra się głównie przez kobiety, ale wszyscy słuchają bez wyjątku. Na harfie możesz grać prawie wszystko - od muzyki kościelnej po rock.

Dzięki swojemu cudownemu dźwiękowi może czynić cuda uzdrawiania, wprowadzać harmonię w duszę, oczyszczać duszę i myśli. Harfa zainspirowała poetów i muzyków, twórcze przesłanie zrodziło się w duszach, wypełnionych romantyczną pasją z romantycznymi sercami. Nawet w formie to narzędzie przypomina skrzydło motyla wróżki.

Historia harfy i wiele ciekawych faktów na temat tego instrumentu muzycznego, przeczytaj na naszej stronie.

Dźwięk

Fascynujące dźwięki harfy nie pozostawiają nikogo obojętnym. Głęboki, nieziemski dźwięk tego oskubanego instrumentu pobudza wyobraźnię i sprawia, że ​​zgadzasz się z niesamowitymi legendami o jego boskim pochodzeniu. Podczas gry na harfie często używa się glissando - szybkiego wyszukiwania strun palcami. W tym samym czasie pojawia się kaskada dźwięków przypominająca iskrzący się wodospad.

Od kilkuset lat ten strunowy instrument muzyczny cieszy się dużą popularnością wśród kompozytorów. V. Mozart, C. Debussy, G. Handel, S. Vasilenko, R. Glier i inni pisali koncerty na harfę i orkiestrę. A wszystko dlatego, że instrument ma niesamowitą barwę i możliwości kolorystyczne. Harfa może imitować grę na różnych instrumentach muzycznych - lutni, klawesynie lub gitarze, takich jak M. Glinka w „Aragonese Hot” ... Zwykle liczba oktaw wynosi 5. Za pomocą pedałów można wydobyć dźwięki z „re” contraktavy do „fa” czwartego oktawy.

Harfa - obowiązkowy członek każdej orkiestry symfonicznej. Z reguły jest ich 1 lub 2, ale były wyjątki. Na przykład w operze-balecie „Mlada” Rimsky-Korsakov 3 harfy biorą udział, w operze „Złoto Renu” Wagnera jest ich sześć. Towarzyszą mu inne instrumenty, ale często podaje się także partie solowe (balet Dziadka do orzechów Czajkowskiego, Jezioro Łabędzie, Śpiąca Królewna, Raymond Głazunow).

Zdjęcie:

Ciekawe fakty

• Jest harfa do grania 4 rąk, 2 wykonawców może grać na nim jednocześnie.
• Najdłuższy występ na harfie trwał 25 godzin i 34 minuty. Carla Sita, młoda amerykańska harfistka, miała zaledwie 17 lat, gdy w 2010 roku przeszła tak długi maraton, wykonując muzykę różnych gatunków.
• W Rosji przemysłowa produkcja harf rozpoczęła się w Leningradzie, 3 lata po zakończeniu drugiej wojny światowej.
• Przez wiele setek lat (od XIII wieku) instrument ten był symbolem Irlandii. Stając się wolnym państwem, Irlandia nie straciła szacunku dla harfy. Jest na herbie, pieczęciach prezydenckich i państwowych, flagach, monetach itp.
• Wizerunek harfy był obecny na sztandarach Wielkiej Brytanii. Po raz pierwszy uderzył w flagę króla Szkocji i Anglii Jamesa.

• Według opowieści celtycki bóg obfitości, grający na harfie, zmienił pory roku.
• Kapłani starożytnego Egiptu prowadzili rytuały z udziałem harfy.
• Do XIX wieku harfa była klasyfikowana jako instrumenty czysto męskie. Jednak w 1929 r. Około 70 szkieletów kobiet ze złotymi i srebrnymi harfami w rękach znaleziono w wykopaliskach królewskiego grobowca w Ur.
• Naukowcy uważają, że ze względu na przepływ energii generowany przez grę na harfie, ludzkie ciało leczy. Pitagoras użył również dźwięków tego instrumentu do leczenia chorób. Obecnie istnieje jeden kierunek medycyny alternatywnej - terapia harfowa, jako jeden z kierunków terapii wibroakustycznej.
• Wśród harfiarzy jest wielu długowiecznych. Na przykład solista Teatru Bolszoj, słynnego harfistycznego VG Dulova żyła 90 lat, a jej kolega harfarz K.K. Saradzheva prawie 100 lat.
• Najliczniejszy zespół harfowy został zgromadzony w Asuncion w Paragwaju 26 października 2013 r. Na wykonanie 2 utworów muzycznych na festiwalu. Uczestniczyło w nim 420 harfistów z różnych krajów i wszystkich grup wiekowych, najmłodszy miał 8 lat, a najstarszy 70. Wszyscy uczestnicy zostali przesłuchani przed występem profesjonalnych harfiarzy i nauczycieli.
• W Grecji dźwięki harfy tworzą drabinę łączącą niebo i ziemię, bogów i śmiertelników, w Egipcie i Syrii przypisuje się magiczne właściwości i wierzą, że harfa otworzyła drzwi do nieba, a zatem ozdobiła je bardzo drogie: pokryte złotem lub srebrem, inkrustowane kością słoniową kości i kamienie szlachetne. Wszystkie narody obdarzają to narzędzie niezwykłymi, magicznymi właściwościami. Sądząc po tym, jak korzystne są te aksamitne dźwięki dla ludzi, wersje te stają się wiarygodne.

Działa:

R. Glier - Koncert na harfę i orkiestrę w E Flat Major (posłuchaj)

W.Mozart - Koncert na flet, harfę i orkiestrę C-dur (posłuchaj)

C. Debussy - Koncert na harfę i orkiestrę (posłuchaj)

Budowa

Urządzenie jest dość proste: trójkątna ramka z elegancką krzywizną i szeregiem naciągniętych na nią strun. Liczba strun nowoczesnych harf waha się od 40 do 47. Instrument waży około 30 kgale to nie przeszkadza mu pozostać wyrafinowanym i wyrafinowanym.

Rama składa się z kilku części:

• Rezonansowa obudowa z zaokrągleniem w dół.
• Deca z solidną szyną.
• Rama z kołkami do mocowania sznurków.
• Drewno przednie w postaci prostej kolumny.
• Podstawa (w niektórych modelach nogi lub podparcia).

Harfa na pedały ma mechanizm zmiany wysokości 46 strun. Korpus wykonany jest z drewna lub metalu. Jednocześnie ozdobione rzeźbami, złoceniami, elementami dekoracyjnymi. Dla wygody odniesienia nuty „na” na początku każdej oktawy mają kolor czerwony, a nuty „fa” są czarne lub niebieskie.

Producenci: Aoyama (Japonia), Camac (Francja), Horngacher (Niemcy), Lyon i Healy (USA), Salvi (Włochy), Thurau-Harfenmanufaktur (Niemcy).

Odmiany

Klasyfikacja tego narzędzia jest niezwykle prosta, separacja istnieje dzięki obecności lub nieobecności pedałów, a także wielkości. Istnieją główne typy i ich kategorie:

• Harfa na pedały. Profesjonalny instrument, który może być również elektryczny, wyposażony w przetworniki. Posiada mechanizm pedałów z 7 pedałami. Waga 30-50 kg. Wysokość do 2 metrów.
• Harfa Leversa. Ta odmiana może mieć różne rozmiary. Liczba ciągów waha się od 22 do 44. Waga waha się od 5 do 15 kg. Mechanizm pedału jest zastąpiony górnymi dźwigniami-dźwigniami.
• Harfa kolana, irlandzka lub celtycka. Pozbawiony możliwości basu, ma od 12 do 22 strun. Waży nie więcej niż 5 kg.

Historia

Jeśli chodzi o wygląd harfy, tworzą legendy i przypowieści. Uważany jest za protoplastę drewnianego łuku tego instrumentu, którego rozciągnięty sznur publikuje dźwięk, a ozdobny kontur przypomina zakręty harfy. Znajduje się na wykopaliskach starożytnych osad sumeryjskich, co sugeruje, że harfa pojawiła się u zarania ewolucji rasy ludzkiej.

Podobne narzędzia pojawiają się w plemionach afrykańskich, starożytnym Egipcie, Grecji i Imperium Rzymskim. Ozdobiono je klejnotami, dodano elementy z kości słoniowej, złota, srebra. W Złotym Wieku na tym instrumencie wykonywano głównie dzieła kościelne. Muzyka dla nich została skomponowana przez mnichów.

W Europie spacerujący artyści grali na harfach z VIII wieku, używając małych instrumentów. Duże odmiany rozprzestrzeniły się w wiekach XVI-XVII. Ludzie starali się rozszerzyć zakres narzędzia i zastosować różne transformacje i dodatki. Harfa zaczęła być włączana w występy chóralne i orkiestrowe. Pedały, pozwalające nadać mu duży zasięg, wymyślił J. Hochbruker w 1720 roku, kontynuując ideę używania kluczy regulacyjnych, które powstały w 1660 roku. Prototyp nowoczesnej harfy został stworzony przez Sebastiana Erara. Powszechne użycie tego magicznego instrumentu przez rosyjskich melomanów rozpoczęło się w XVIII wieku.