Kastaniety
Hiszpania ... Jakie skojarzenia powstają, gdy słyszysz nazwę tego pięknego kraju? Z pewnością prezentowane są gaje oliwne, piękne morze, słoneczne plaże ze złotym piaskiem, ekscytujące walki byków ze złymi bykami i odważnymi torero. Poza tym w naszych myślach pojawia się obraz z wdzięczną ciemnowłosą dziewczyną, która dla ekspresyjnych dźwięków gitary i wirtuozowskiego kliknięcia kastaniety wykonuje podpalające flamenco. Taki taniec trudno przeoczyć, pierwsze ruchy natychmiast ujawniają narodowy hiszpański smak - to wyjątkowy i bardzo imponujący widok.
Czym są kastaniety? Jest to nieskomplikowany instrument perkusyjny, który tworzy niezwykle piękny i wyraźny rytmiczny wzór. Kastaniety są szeroko rozpowszechnione w wielu krajach świata: Portugalii, Włoszech, Argentynie, ale tylko w Hiszpanii są uważane za skarb kulturowy i narodowy, ponieważ są niezbędnym atrybutem tańca hiszpańskiego. I to wykonawcy z tego kraju, którzy posiadają kastaniety w nienagannej doskonałości, urzekają publiczność, powodując zachwyt i podziw.
Historia kastanietów i wiele ciekawych faktów dotyczących tego instrumentu muzycznego można znaleźć na naszej stronie.
Technika wykonania
Gra w kastaniety nie jest łatwa. Aby opanować technikę i wirtuozerską grę na instrumencie złożonych wzorów rytmicznych, trzeba długo się uczyć. Dźwiękowe rozbłyski i suche dźwięki kastanietów, perkusyjny instrument muzyczny o nieokreślonym skoku i należący do rodziny idiofonów, powstają dzięki uderzeniom pustych połówek - kubków. Kastaniety gra się głównie palcami, a technika palcowa na instrumentach perkusyjnych jest najszybsza.
Istnieją dwa sposoby działania na instrumencie, znacznie różniące się od siebie. Jeden nazywa się ludowy, drugi - klasyczny. Z styl ludowy nakładaj kastaniety o większych rozmiarach, mocując je do środkowego palca. Ekstrakcja występuje, gdy pędzel porusza się, co uderza w instrument na dłoni. Ta metoda tworzy ostrzejszy dźwięk niż w klasycznym stylu wykonania.
W klasyczny styl występy kastanietów są przymocowane do kciuka sznurkiem za pomocą dwóch pętli: pierwsza znajduje się u podstawy palca, druga znajduje się w pobliżu paznokcia. Narzędzia prawej i lewej ręki różnią się rozmiarem i dźwiękiem. Kastaniet dla prawej ręki nazywa się hembra: ma mniejszy rozmiar i ma jaśniejszy i bardziej wysoki dźwięk. Gra się czterema palcami, wykonując złożone rytmiczne wzory i tryle. Kastaniet dla lewej ręki nazywa się macho - ma większy rozmiar, ma niższy ton i tworzy podstawę rytmiczną.
W stylu klasycznym wzory rytmiczne powstają w wyniku innej kombinacji pięciu elementów gry wyodrębnionych na kastanietach. Nazywa się je: TA, RRI, PI, PAM (CHIN), PAN.
Zdjęcie:
Ciekawe fakty
- Kastaniety w hiszpańskiej Andaluzji nazywane są również palillos, co po hiszpańsku oznacza pałeczki.
- Istnieje wersja, że kastaniety do Hiszpanii z Nowego Świata zostały sprowadzone przez Krzysztofa Kolumba.
- Przez około trzysta lat Cyganie hiszpańscy, a wraz z nimi flamenco z kastanietami, byli na wygnaniu. I dopiero w XVIII wieku flamenco „stało się wolne”.
- Kastaniety zabrzmiały w kinie już w latach 30. ubiegłego wieku w filmach „Córka Juana Simona”, „Maria de la O”, „Zaklęcie Fandango”, gdzie główną rolę odegrała wspaniała hiszpańska tancerka flamenco Carmen Amaya.
- Kastaniety to najpopularniejsza pamiątka, którą turyści przynoszą ze słonecznej Hiszpanii.
Budowa
Kastaniety to dwie zaokrąglone połówki, w kształcie muszli z małymi uszami, w których wykonane są otwory. W otwory te wkładany jest sznurek, za pomocą którego instrument jest przymocowany do palców wykonawcy. Narzędzie jest bardzo kompaktowe i łatwo mieści się w dłoniach. Jego szerokość waha się od 2,5 do 5 cm, dziś kastaniety są wykonane z różnych materiałów - czarnego i palisandru, palisandru, bukszpanu, kości słoniowej, włókna szklanego, a czasem nawet metalu. Warto również zauważyć, że kastaniety są używane w praktyce orkiestrowej, które są przymocowane do drewnianej klamki w celu ułatwienia wykonania.
Aplikacja i repertuar
Zakres kastanietów jest dość zróżnicowany. Powszechnie stosowane w tańcu flamenco, a także w rytmicznej dekoracji piosenek i gitarowej muzyki instrumentalnej, kastaniety często znajdują zastosowanie w kompozycjach muzycznych, aby odzwierciedlić charakterystyczny hiszpański smak. Lista takich prac jest dość obszerna, dźwięk kastanietów można usłyszeć w operach G. Bizeta, R. Wagnera, C. Saint-Saensa; balety P. Czajkowski. S. Prokofiew; w hiszpańskich uwerturach M. Glinki, a także w koncercie na fortepian i orkiestrę nr 3 S. Prokofiewa, opera Solomei R. Straussa, suita baletowa Sid J. Masseneta, balet Don Kichot L. Minkusa, Rapsodia hiszpańska „na orkiestrę symfoniczną M. Ravela, operę„ Let's Operate ”B. Brittena, balet„ The Lame Demon ”K. Gide'a, balet„ Laurencia ”A. Crane'a.
Znani wykonawcy
Hiszpanie mówią, że dźwięk kastanietów oddaje rytm ich serc. I choć ten instrument jest istotnym atrybutem hiszpańskiego tańca, tylko prawdziwi mistrzowie potrafią umiejętnie łączyć skomplikowany pas z mistrzowskim opanowaniem kastanietów. Najwięksi wykonawcy XX wieku, którzy podbili publiczność swoim niezwykłym występem na instrumencie, są nadal uważani za Jose de Udaet, a także jego uczeń Jose Luis Landry. Wśród utalentowanych artystów, którzy dziś znakomicie reprezentują kastaniety w salach koncertowych i zachwycają słuchaczy dźwiękiem instrumentu, warto wspomnieć Lucero Tenu, Emmę Maleraz, Carmen de Vicente, Inmę Gonzalez, Consol Grau Melet, Montserrat Carles, Belen Cabanes, Teresę Lise, Mar Besana, Amparo de Triana, Gabi Herzog i Nina Corti.
Historia
Historia kastanietów rozpoczyna się w czasach starożytnych. Podobne narzędzia były znane w starożytności w wielu krajach na całym świecie. Egipcjanie, Grecy, Rzymianie, Arabowie, Mauretanie, Chińczycy i inne narodowości używali kijów - grzechotek do akompaniamentu, prosząc ich o rytm ich tańców. Obrazy takich narzędzi można znaleźć na freskach w Egipcie i Grecji w okresie starożytności, począwszy od trzeciego tysiąclecia pne. Ale jak i kiedy kastaniety pojawiały się na Iberii, historycy sztuki wciąż się kłócą. Istnieje przypuszczenie, że Fenicjanie lub Grecy sprowadzili ich na Półwysep Iberyjski, ale być może instrumenty rozprzestrzeniły się w całej Hiszpanii podczas podbojów arabskich. Jednakże kastaniety mogą pojawić się również u Hiszpanów niezależnie od innych kultur, a ta wersja jest również uważana za przekonującą, jak archeolodzy potwierdzają to swoimi odkryciami.
Kultura Hiszpanii ewoluowała na przestrzeni wieków. Był pod silnym wpływem Arabów, a nawet Cyganów indyjskich, którzy w XV wieku zaczęli osiedlać się na Półwyspie Iberyjskim. Pod tym względem pojawiły się nowe rytmy w hiszpańskich gatunkach muzycznych, które wyróżniają się specjalnym kolorem, pasją i jasnością. W ten sposób powstało flamenco - południowo - hiszpańska muzyka ludowa, której jednym z atrybutów są kastaniety.
W XVII wieku ich brzmienie było używane nie tylko w muzyce ludowej, ale także w przedstawieniach baletowych, potem w operze, a nieco później w utworach symfonicznych, kiedy muzyka musiała uzyskać specjalny hiszpański smak. W połowie XIX wieku w Hiszpanii otwarto specjalną szkołę, gdzie starannie dobierano i przygotowywano do różnych przedstawień - pokazy taneczne najbardziej utalentowanych tancerzy, którzy doskonale opanowali nie tylko technikę wykonywania tańców narodowych, ale także sztukę grania kastanietów. Ci artyści zadziwili publiczność swoją kreatywnością nie tylko w teatrach kraju, ale także w innych krajach europejskich.
Oprócz Hiszpanii kastaniety były również szeroko stosowane w Portugalii, południowych Włoszech i Ameryce Łacińskiej, ale to w Hiszpanii otrzymały nazwę i formę, która jest obecnie używana na całym świecie.
Kastaniety to prosty, ale jednocześnie bardzo ciekawy instrument muzyczny. Jego dźwięk zdradza muzykę niezwykle atrakcyjny smak, tworząc niezatarte wrażenie. W Hiszpanii szanują kastaniety z szacunkiem i niepokojem, ponieważ są muzycznym symbolem tego kraju. Hiszpanie starannie zachowują i rozwijają sztuki sceniczne na instrumencie, który odpowiednio uosabia narodową kulturę muzyczną.
Zostaw Swój Komentarz