Muzyczny „Skrzypek na dachu”: treść, ciekawe fakty, filmy, historia

Muzyczny „Skrzypek na dachu”

Co to jest musical? Jest to kolorowy, lekki i nieco ironiczny gatunek, który jest bardzo popularny ze względu na rozrywkę, piękną muzykę i jasne numery taneczne. Jednak wśród produkcji muzycznych jest jeden występ, który jest zupełnie inny niż jego odpowiedniki rozrywkowe. Ten musical nazywa się „Skrzypek na dachu” i ma tak niezwykłe imię, opowiada o trudnym życiu biednego Żyda i jego dużej rodziny. Pomimo smutnej historii, wzruszającej historii życia, narodowy żydowski humor i piękna muzyka nie mogą pozostawić nikogo obojętnym i znaleźć odpowiedź w sercach nawet najbardziej wyrafinowanej publiczności. Na całym świecie ten musical otrzymał taką sławę, że jest uznawany za międzynarodowy hit.

Podsumowanie

1905 W ukraińskiej wiosce Anatovka mieszka duża rodzina żydowskiego mleczarza Tevye. Jest stróżem tradycji swoich przodków, bardzo dużo pracuje, marzy o dobrobycie, ale jest zadowolony z tego, co ma. Tevye jest ojcem pięciu pięknych córek, które wraz z żoną Goldą chcą pomyślnie poślubić. Miejscowy swat Enta przychodzi do domu mleczarza, gdzie trwają przygotowania do Szabatu, i informuje matkę dziewczyn, że wdowiec Leiser Wolf jest zamożnym rzeźnikiem, choć raczej starszym, chce poślubić Tseitl, starszą córkę mleczarza. W tym czasie Tevye, rozprowadzając mleko swoim klientom, przypadkowo spotyka studenta z Kijowa Perchika i zaprasza ją do mieszkania w domu w zamian za nauczanie młodszych córek.

Po świętym szabacie Tevye, za namową swojej żony, idzie do Lazer Wolf i spiskuje z nim o zbliżającym się ślubie, a następnego dnia opowiada swojej najstarszej córce. Tseitl jest bardzo zdenerwowany, ponieważ od dawna kochała krawca o imieniu Motl i obiecywały sobie ślub. Dobry Tevye, który z miłością kocha swoją córkę, trochę narzeka, zgadza się na małżeństwo młodych ludzi. Ale jak powiedzieć o tej żonie, która tak bardzo ucieszyła się z małżeństwa z bogatym rzeźnikiem? Jednak zaradny Żyd tutaj znajduje wyjście. W nocy obudził żonę, by powiedzieć jej straszny sen: jakby zmarła żona rzeźnika przyszła do niego i zagroziła, że ​​zabije Tseitla, jeśli wyjdzie za mąż. Golda, która bardzo wierzyła w marzenia, zgadza się również przekazać swoją najstarszą córkę za krawca Motla.

Ślub Zeitl i Motla. Zabawa gości zostaje przyćmiona przez pogrom zorganizowany przez władze, o którym poborowy ostrzegł Tevye'a.

Perchik student musi udać się do Kijowa, ale wcześniej przyznaje się do Godla w swoich uczuciach i okazują się wzajemni. Młodzi ludzie prosili Tewjego o błogosławieństwa, które początkowo były bardzo oburzone, ale potem, po zastanowieniu, wyraził zgodę. Perchik odchodzi, a po chwili przybywa list, w którym stwierdza, że ​​został aresztowany i zesłany na Syberię za działalność rewolucyjną. Godl prosi ojca o pozwolenie na pójście za ukochaną i daje gwarancje małżeństwa z nim według żydowskiego zwyczaju.

Khave, trzecia córka Tewjego, zakochała się w Rosjaninie o imieniu Fiodor. Chce wszystko powiedzieć swojemu ojcu, ale nawet nie chce słuchać i zabrania jej nie tylko spotykać się, ale nawet myśleć o poganie. Wkrótce mleczarz dowiaduje się, że Khava opuścił dom i poślubił prawosławnego w swoim kościele. Tevye jest bardzo przygnębiony: jego ukochana córka zmieniła judaizm - wiarę swojego ludu. Nie ma przebaczenia - Chava już dla niego nie istnieje.

Wkrótce Tevye i inni żydowscy mieszkańcy Anatovki, pod rozkazami króla, powinni opuścić swoją ojczyznę. Wszystko idzie tam, gdzie mogą. Tevye z żoną i młodszymi córkami udaje się do krewnego w Ameryce. Starszy Zeitl zamieszka z rodziną w Warszawie. Khava i jej mąż Fedka też wyjeżdżają, nie mogą zaakceptować niesprawiedliwości władz. Na pożegnanie Tevye przebacza jej oporną córkę, błogosławiąc ją w drodze.

Zdjęcie:

Ciekawe fakty

• Muzyczny „Skrzypek na dachu” był pierwszym sukcesem komercyjnym w języku angielskim, w którym głównymi bohaterami byli Żydzi z Europy Wschodniej.
• Nagrany na płycie RCA Records z kompozycji musicalu „Fiddler on the Roof” z 1998 roku, który został włączony do Hall of Fame Grammy Awards.
• Muzyczny „Skrzypek na dachu” w 1965 roku otrzymał dziewięć nagród od nagrody „Tony”, która jest rodzajem „Oscara” i „Grammy”, ale tylko w dziedzinie sztuki teatralnej.
• Popularność „Skrzypka na dachu” była tak wielka, że ​​kanadyjski reżyser Norman Jewison postanowił nakręcić film o tym musicalu, który został wydany w 1971 roku. Wersja filmowa, która natychmiast zyskała popularność wśród publiczności, otrzymała głównie pozytywne recenzje krytyków filmowych i stała się najbardziej dochodowym filmem z 1971 roku. Natychmiast została nominowana do Oscara w ośmiu nominacjach i wygrała w trzech. Ponadto, jako najlepszy film muzyczny „Skrzypek na dachu” otrzymał nagrodę „Złoty Glob”.
• Warto zauważyć, że w filmie partię solową skrzypiec wykonał znany muzyk Isaac Stern, a adaptację muzyki Jerry'ego Boca do wersji filmowej wykonał wybitny kompozytor John Williams, który później skomponował muzykę do takich popularnych filmów jak „Home Alone”, „Jaws”, „Lista Schindlera” „,„ Park Jurajski ”,„ Gwiezdne wojny ”,„ Harry Potter ”.

• Muzyczny „Skrzypek na dachu” w 1965 roku otrzymał dziewięć nagród od nagrody „Tony”, która jest rodzajem „Oscara” i „Grammy”, ale tylko w dziedzinie sztuki teatralnej.
• Cykl opowiadań żydowskiego pisarza Szoloma Alejchema o mleczarzu Tewje, opublikowanym po raz pierwszy w 1894 r., Był wielokrotnie adaptowany w różnych krajach na scenie teatralnej i kinie. Na przykład w Związku Radzieckim w 1985 roku reżyser S. Evlahishvili przedstawił sztukę telewizyjną zatytułowaną Tevye the Milkman, w której główną rolę grał Michaił Uljanow. W 1993 roku powstała wersja telewizyjna Gregory'ego Gorina „Memorial Prayer”, oparta na opowiadaniach Szoloma Alejchema o mleczarzu Tevye. Spektakl został wystawiony przez teatr. Lenin Komsomol, reżyser Mark Zacharow, z udziałem Jewgienija Leonowa.
• Muzyczny „Skrzypek na dachu” jest dziś tak popularny, że w samych Stanach Zjednoczonych ma około 500 amatorskich występów rocznie.

Popularne liczby:

„Gdybym był bogaczem” (posłuchaj)

„Wschód słońca, zachód słońca” (słuchaj)

Historia stworzenia

Na początku lat sześćdziesiątych nowe musicali pojawiały się na scenie w teatrach Broadwayu jeden po drugim. Kompozytor Jerry Bock i poeta Sheldon Harnik, tworząc twórczy tandem, zasłynęli już jako autorzy kilku słynnych występów muzycznych, które były bardzo popularne wśród publiczności. W 1963 roku przedstawili publiczności nową produkcję „She Loves Me” (Ona mnie kocha) i zastanowiła się nad kolejną historią, która bez wątpienia miała być nie tylko interesująca, ale także niezwykła, zdolna zaskoczyć publiczność. Dramaturg Joseph Stein, który okazał się odnoszącym sukcesy autorem wielu sztuk telewizyjnych i teatralnych, przyszedł z pomocą wspólnocie autora. Zasugerował, że Boca i Harnik zwrócą się do dzieł żydowskiego pisarza Szoloma Alejchema i uznają to za podstawę musicalu historia „Tevye the Milkman”, ale w tytule sztuki odzwierciedlającej dzieło innego genialnego syna narodu żydowskiego - artysty Marca Chagalla.

Pierwsza premiera „Fiddler on the Roof” odbyła się w Detroit, ale oprócz krytycznych recenzji nie otrzymała nic. Prasa zauważyła, że ​​nikt nie był długi i interesujący, z wyjątkiem oczywiście rosyjskich Żydów. Jednak autorzy nie poddali się, postanowili sfinalizować produkcję, zapraszając do swojego zespołu słynnego producenta Harolda Prince'a i choreografa Jerome'a ​​Robbinsa.

Nowi współautorzy nie lubili czegoś w musicalu: ich zdaniem nie było sensu całości i jedności w fabule. Próbując rozwiązać ten problem, Robbins zasugerował podłączenie numerów krajowych i głównej idei programu do tworzenia narodowych tradycji. Pomysł ten stał się głównym filarem budowy całego musicalu, który miał swoją premierę na Broadwayu pod koniec września 1964 roku.

Pierwsza produkcja na Broadwayu trwała na scenie przez około dziewięć lat. W tym czasie zagrano rekordową liczbę 3224 występów. Jednak historia musicalu się nie skończyła. Został on przywrócony wiele razy, a najbardziej godne uwagi były przebudzenia w latach 1976, 1981, 1990, 2004 i 2015. Londyńska publiczność po raz pierwszy zobaczyła Skrzypka na dachu po raz pierwszy w lutym 1967 roku, a także wiele występów: artyści, jako bohaterowie spektaklu, pojawili się na scenie ponad dwa tysiące razy. Popularność musicalu zmusiła go do ciągłego powracania do niego, dodatkowo gra z różnymi dostosowaniami zaczęła być umieszczana w różnych częściach globu. Oglądali go widzowie z Australii, Francji, Niemiec, Izraela, Związku Radzieckiego i wielu innych krajów.

Minęło już ponad pięćdziesiąt lat ”Skrzypek na dachu„- legenda muzyczna pojawiła się po raz pierwszy na scenie Broadwayu. Jednak nawet dziś jest atrakcyjna dla publiczności, ponieważ nie straciła na znaczeniu i niezwykłego uroku, ale także, nawet w trudnych sytuacjach, ustanawia optymistyczne postrzeganie życia.