Bez względu na to, dlaczego dorosły mężczyzna nagle chciał nauczyć się grać na fortepianie, każdy ma własną motywację. Najważniejsze jest to, że decyzja jest rozważana i własna. To naprawdę duży plus, ponieważ w dzieciństwie wielu jest zmuszonych grać muzykę „pod batem” swoich rodziców, co nie sprzyja udanej nauce.
Kolejną zaletą osoby dorosłej w zgromadzonej wiedzy i inteligencji jest to, że znacznie łatwiej jest mu zrozumieć abstrakcję nagrywania muzyki. Zastępuje „dużych” uczniów dziecinną elastycznością myślenia i umiejętnością „wchłaniania” informacji.
Ale jest jedna istotna wada: z marzeniem o wirtuozowskim posiadaniu instrumentu, można natychmiast powiedzieć do widzenia - dorosły nigdy nie będzie w stanie „dogonić” ucznia od dzieciństwa. Dotyczy to nie tylko płynności palców, ale także ogólnie aparatu technicznego. W muzyce, podobnie jak w sportach wielkoformatowych, mistrzostwo zdobywa się przez lata treningu.
Co jest potrzebne do szkolenia?
Dorosła nauka gry na fortepianie ma swoje subtelności. Zanim nauczyciel z powodzeniem naucza tylko dzieci, problem nieuchronnie powstanie - co i jak nauczać oraz co jest do tego potrzebne.
Zasadniczo zrobi to każdy podręcznik dla początkujących - z legendarnego „School of Piano Playing” Nikolayeva (ile pokoleń się nauczyłeś!) Do „Reader for 1st grade”. Notatnik i ołówek nie będą zbędne, dla wielu dorosłych zapamiętywanie jest znacznie bardziej produktywne dzięki pisaniu. I oczywiście samo narzędzie.
Jeśli jest bardzo pożądane, aby dzieci studiowały na dobrym starym fortepianie (ostatecznym marzeniem jest fortepian), wtedy pianino elektroniczne lub nawet syntezator jest całkiem odpowiedni dla osoby dorosłej. Ostatecznie subtelność niuansów dotyku długiej ręki nie jest prawdopodobnie potrzebna, przynajmniej po raz pierwszy.
Pierwsze zajęcia
Szkolenie się skończyło. Jak konkretnie uczyć się dorosłych na pianinie? Na pierwszej lekcji powinieneś podać wszystkie podstawowe informacje dotyczące organizacja notatek i ich zapisy. W tym celu w notatniku muzycznym narysowany jest podwójny personel muzyczny z klawiszami wysokich i niskich tonów. Między nimi - notatka „PRZED” 1 oktawą, nasz „piec”, z którego będziemy tańczyć. Następnie kwestią technologii jest wyjaśnienie, w jaki sposób wszystkie inne nuty odchodzą od tego „TO”, zarówno w nagraniu, jak iw instrumencie.
Dla normalnego dorosłego mózgu nie będzie trudno nauczyć się tego wszystkiego naraz. Inną kwestią jest to, że odczytanie notatek do automatyzacji zajmie więcej niż jeden miesiąc, dopóki wyraźny łańcuch „Widziałem, grałem” nie uformuje się w mojej głowie na widok zapisu nutowego. Pośrednie ogniwa tego łańcucha (obliczone, jaką nutę znaleźli na instrumencie, itp.) Powinny w końcu umrzeć jako atawizmy.
Druga lekcja może być poświęcona organizacja muzyki rytmicznej. Ponownie, osoba, która studiowała matematykę przez ponad rok swojego życia (przynajmniej w szkole) nie powinna mieć problemów z pojęciami czasu trwania, rozmiaru, licznika. Ale zrozumienie to jedno, a rytmiczna reprodukcja to inna. Trudności mogą się tutaj pojawić, ponieważ poczucie rytmu jest albo podane, albo nie. Rozwijaj to jest znacznie trudniejsze niż ucho do muzyki, zwłaszcza w dorosłości.
Zatem dla pierwszych dwóch klas dorosły uczeń może i powinien „zrzucić” wszystkie najbardziej podstawowe, podstawowe informacje. Pozwól mu trawić.
Uczenie się z rąk
Jeśli dana osoba nie ma wielkiej chęci do nauki gry na fortepianie, a chciałby po prostu „błysnąć” gdzieś uderzeniem, może nauczyć się grać konkretny utwór „z rąk”. W zależności od uporu poziom złożoności dzieła może być bardzo różny - od Beethovena Dog Waltz po Lunar Sonata. Ale oczywiście jest to niepełne nauczanie dorosłych gry na fortepianie i podobieństwo treningu (jak w słynnym filmie: „Oczywiście, możesz nauczyć zająca palić ...”)
Zostaw Swój Komentarz