Opera „Sen nocy letniej”: treść, wideo, ciekawe fakty, historia

B. Opera Brittena „Sen nocy letniej”

Nie byłoby przesadą stwierdzenie, że opera „Sen nocy letniej” jest dziełem, które można bezpiecznie nazwać wierzchołkiem stworzenia. Benjamin Brittena. Opierając się na fabule dzieła Szekspira, która sama w sobie jest odważnym krokiem, kompozytorowi udało się znaleźć ten środek, dzięki któremu połączenie komedii i tragedii, farsy i żalu, fantastyczne i realne, przetrwało tak dokładnie, że pozostaje tylko podziwiać talent i umiejętności osoby, która zarządzała przekazać to wszystko naturalnie i bez najmniejszego fałszu.

Podsumowanie opery BrittenSen nocy letniej„i wiele ciekawych faktów na temat tej pracy przeczytanych na naszej stronie.

Podsumowanie snu nocy letniej

W bajkowym lesie dochodzi do kłótni między królem elfów Oberon i jego żoną Titania. Powodem jest niechęć Tytanii do dawania męża indyjskiego chłopca, co wiele dla niej znaczy. Sfrustrowany Oberon nakazuje Elfowi Pak zdobyć magiczny kwiat. Używając soku z kwiatu, chce się zemścić na swojej żonie, aby zakochała się w pierwszym kącie.

W tym czasie w lesie są kochankowie, którzy uciekli z Aten: Hermia i Lysander. Pojawia się kolejna para - Helen i Demetri. Dziewczyna bezinteresownie zakochana w młodym człowieku, ale jej nie odwzajemnia, ponieważ chce być tylko z Hermią. Obserwując ich, Oberon postanawia pomóc Elenie i mówi Pakowi, by użył zaklęcia magicznego kwiatu.

Spacerując po lesie, Lysander i Hermia przypadkowo odsuwają się od siebie i w tym momencie Pak pojawia się. Ze względu na pośpiech jest w błędzie i zamiast Demetriusza jest oczarowany przez Lysandera. Widząc Elenę, Lysander natychmiast zakochuje się w dziewczynie, która nie może przestać się zastanawiać, co się dzieje. W tym czasie Titania zasypia, a Oberon bezpiecznie ją urzeka.

Podczas snu Tytania króluje w magiczną noc. W tym czasie rzemieślnicy ćwiczą nadchodzącą prezentację ślubną. Obserwując go, Puck nie może oprzeć się zabawie i oczarowuje jednego z nich od dołu - Podstawa, odwracając głowę w tyłek. W tej formie Podstawa pojawia się przed Tytanią, która będąc zdominowana przez urok kwiatu, natychmiast się w nim zakochuje. Pojawia się Demetriusz, ścigający Hermię i Lysandra, który wyznaje swoją miłość Elenie. Wreszcie, uwikłani w swój związek, wszyscy czterej wchodzą w zażartą sprzeczkę. Oberon, który to obserwuje, mówi Pakowi, by zakończył zamieszanie. Wykorzystując swój talent jako naśladowca, Puck odsuwa wszystkich czterech od siebie i pogrąża się w śnie.

Tuż przed świtem Tytania, zaklęta przez męża, budzi się, przypominając z przerażeniem o swojej miłości do osła. Obie pary budzą się i tym razem wszystko jest w porządku - Demetri zakochuje się w Elenie, a Lysander kocha Hermię. Rzemieślnik Podstawa przybiera ludzką postać i pamięta jej przemianę jako koszmar.

Rozpoczyna się ślub Tezeusza i Hippolity, do którego Lysander z Hermiją i Lemetriusem z Eleną przychodzą z prośbą, by pozwolono im wyjść za mąż. Zachwycony ich uczuciami, Tezeusz błogosławi wszystkie cztery. Rzemieślnicy pokazują Tezeusza jego grę, po której pary się nie zgadzają.

Zdjęcie

Ciekawe fakty

• Podczas pracy nad librettem, Britten razem z Pierce'em wykonali naprawdę tytaniczną pracę. Z oryginalnej komedii Szekspira złożonej z pięciu aktów, stworzyli trójkę, wyraźnie skupiając całą akcję w jednym miejscu - w bajkowym lesie.
• Britten usunął niektóre postacie z opery, a resztę skompilował libretto, podzielone na trzy odrębne grupy: elfy, ukochane pary i rzemieślnicy.
• Podobnie jak w innych operach, jak również w niektórych cyklach wokalnych, Britten rozmywa „Sen nocy letniej” z orkiestrowymi interludiami, uzyskując w ten sposób rodzaj podziału na obrazy i sceny.
• Interwałktóry stał się symbolem tragedii w muzyce Brittena, to tryton. Wykorzystanie tego interwału sprawia, że ​​bohaterowie wyrażają swój żal i tragedię sytuacji w najwyższym punkcie.
• Pomimo faktu, że opera została pierwotnie pomyślana jako komnata, dla małej grupy solistów i orkiestry dramaturgia i piękno w niej zawarte uczyniły ją znacznie większą. W redakcji Brittena w Royal Opera House wyraźnie widać, że „Sen nocy letniej” to znacznie więcej niż esej na temat kompozycji kameralnej.

• Przedstawienie, pokazane przez rzemieślników podczas wesela Tezeusza i Hippolity, parodiuje operę włoską.
• Opera zaakceptowała występy w języku angielskim, z synchronicznymi napisami.
• Wspaniała muzyka do opery Britten napisana z inspiracji „Fairy Queen” Henry Purcell.
• Cała muzyka w operze ma jaskrawe cechy Anglików, od rytmów po numery solowe.
• Dyrygent James Conlon był osobiście zaznajomiony z Brittenem i to on przeprowadził swój „Sen nocy letniej” w Metropolitan Opera na cześć setnych urodzin autora.

Najlepsze liczby z opery „Sen nocy letniej”

Recytatyw i aria Oberona „Kwiat tego purpurowego barwnika” to piękna muzyka z jasną i niezwykłą melodią, która doskonale oddaje ducha magii opery. (słuchaj)

Aria of the Basis „Kiedy nadchodzi mój sygnał, zadzwoń do mnie” - Britten doskonale przekazuje poprzez muzykę zamieszanie i niepewność, które ogarnęły podstawy rzemieślnika. (słuchaj)

Historia powstania „Nocnego snu nocy letniej”

Pomimo tego, że Britten zazwyczaj tworzył swoje opery przez kilka lat, „Sen nocy letniej” został napisany przez niego w ciągu zaledwie jednego roku. Przed otwarciem festiwalu kompozytor pilnie potrzebował nowej opery, więc harmonogram pisania „Sleep ...” był niezwykle napięty. Podejmując pracę w Pierce, wybrali komedię Szekspira, ponieważ fabuła była idealna do ich celów.

Całkiem szybko pisząc libretto, Britten zaczął pisać muzykę. Pomimo trudnego stanu zdrowia codziennie pracował nad pracą, nie dając sobie odpustu i zdążył napisać operę na czas. Pierwsze przedstawienie poprzedzone było pewnymi trudnościami związanymi z niepewnością co do możliwości wykonawcy roli Oberona, a także bardzo niewielkim doświadczeniem choreografa operowego. Niemniej jednak spektakl poszedł znakomicie i wywołał entuzjastyczne reakcje prasy i zwykłych widzów.

Produkcje

Po raz pierwszy opera ujrzała światło w 1960 roku i od tego czasu była wielokrotnie wystawiana w różnych teatrach na całym świecie. W Rosji pierwsza produkcja miała miejsce w 1965 roku na scenie Teatru Bolszoj. W XX wieku reżyserzy zakochali się w „Sen nocy letniej”, znacząco zmieniając zarówno fabułę, jak i scenę.

Na przykład w 2011 r. „Sen nocy letniej” został pokazany w Londynie, a wydarzenia miały miejsce w szkole angielskiej, za panowania młodej królowej Elżbiety II. Niestety cała magia Szekspira została usunięta i zastąpiona używaniem narkotyków. Taka freestyle'owa interpretacja dzieła zyskała wiele negatywnych opinii od widzów. 10 czerwca 2012 r. Reżyser Christopher Olden, który przyjechał do Rosji z tą samą produkcją, pokazał go w Teatrze Muzycznym nazwanym jego imieniem. Stanisławski i Niemirowicz-Danczenko. Interpretacja opery wywołała ogromną publiczną reakcję, w tym wściekłe przeglądy w mediach i stworzenie specjalnej komisji do oceny moralnego składnika występu.

W tym samym 2011 roku „Dream ...” został zaprezentowany w Teatrze Maryjskim przez młodego reżysera Claudię Solti. Opera pełna jest wirtuozerskich akrobacji i lotów. Spektakl został ciepło przyjęty przez publiczność, głównie dzięki umiejętnościom śpiewaków i talentowi Valery'ego Gergieva.

Na cześć 100. urodzin Brittena reżyser Tim Albery pokazał „Sleep…” w Metropolitan Opera. Jasne kostiumy, kolorowe dekoracje i wspaniałe głosy doskonale oddawały atmosferę stworzoną przez Brittena. Krytycy muzyczni bardzo ciepło przyjęli tę produkcję.

4 stycznia 2018 r. Wystawiono w Operze Izraelskiej pod kierunkiem Ido Riklina. Tym razem akcja została przeniesiona do Hollywood na planie. Tylko ci, którzy znają oryginalne dzieło Szekspira, mogą narysować analogie w tym przedstawieniu i poprawnie powiązać oryginalne postacie komedii z nowymi aktorami.

"Sen nocy letniej„jest jednym z najlepszych pism Benjamin Brittenaco nie jest zaskakujące, ponieważ do czasu jego napisania kompozytor miał ponad 20 lat doświadczenia muzycznego. Po zainwestowaniu w operę jasnych cech oryginalnej Anglii, Brittenowi udało się stworzyć tak piękną muzykę, że do dziś nie jest ona postrzegana jako coś przestarzałego. Do tej pory Sen nocy letniej słusznie zajmuje godne miejsce wśród innych dzieł operowych, udowadniając, że cudowna fabuła Szekspira, pomnożona przez talent kompozytora, może zdziałać cuda.