Wiadomo, że nawet wielki pan Aleksander Siergiejewicz Puszkin uwielbiał nucić pod nosem piosenkę o białawej brzozie. To jest XIX wiek, ale piosenka była znana wcześniej.
Po raz pierwszy notatki i tekst piosenki „W polu brzozy stały” zostały opublikowane w zbiorze Lwów-Pracha, który został opublikowany w 1790 roku. W tym samym roku Radishchev wspomina o tym w swojej „Podróży z Petersburga do Moskwy”. Kolekcja melodii na fortepian, wydana w 1797 r., Opublikowała również pracę zatytułowaną „W brzozie stało pole”.
Oznacza to, że pod koniec XVIII wieku pieśń ta była już powszechnie znana jako ludowa i była dobrze znana, dlatego najprawdopodobniej historia pieśni sięga znacznie wcześniejszych czasów.
Ibrahimov - kim on jest? A co to ma wspólnego z autorstwem?
Nowa wersja piosenki została opublikowana w 1825 r. W znanym czasopiśmie pod filozoficznym tytułem „Dobre intencje”. Profesor Nikołaj Mikhailovich Ibragimov (prawdziwe imię Nigmat Mishailovich) napisał rosyjską piosenkę. Był to wariant już istniejącej „brzozy”.
Ibragimov dodał dwuwiersz o niechcianym małżeństwie z kompozycją. Takie motywy były wówczas bardzo popularne i często były dodawane jako kontynuacja już przygotowanych wierszy i piosenek. Ostatecznie dokładne ustalenie autorstwa było zamieszaniem.
Znaczenie piosenki „Tam była brzoza w polu”
W kulturze rosyjskiej zwyczajowo towarzyszyło to pieśniom. W XVIII wieku dziewczęta często były małżeństwem siłą, bez ich zgody. Rodzice czerpali korzyści, organizując ślub swojej córki z bogatym starszym mężczyzną. Ibrahimov poruszył ten temat w swojej piosence „Tam była brzoza w polu”.
Tekst piosenki opowiada historię młodej dziewczyny, która wyszła za mąż z konieczności dla ściśle człowieka. Chce udać się na pole „białej brzozy zalomati” i odciąć „trzy pręty”, aby wykonać „trzy sygnały”, a poza tym także bałałajkę. Celem wszystkich działań jest „Wstań, mój stary, obudź się”. Oznacza to, że dziewczyna budzi męża i pomaga mu posprzątać.
Linie starego męża śpiącego z kacem, które są kolejną odmianą piosenki kupletowej, dotykają innego częstego problemu rodzin - pijaństwa.
Na polu znajdowała się brzoza - połączenie z rosyjską kulturą ludową
Wyrażenie „biały brzoza zalomati” pochodzi ze starego rytu rosyjskiego, podczas którego złamali drzewo i przetarli gałęzie trawą: dziewczęta przed świętem prawosławnej Trójcy (zwykle w czwartek tygodnia przed świętem) poszły do lasu. Wybrawszy młode drzewo - brzozę, złamali go i położyli na drzewie wieniec.
Potem dziewczyny zaczęły tańczyć i śpiewać śmieszne piosenki. Potem zrobiono kukułkę z gałęzi i trawy, a na drzewie brzozy wisiał wypchany ptak. Po dziewczynie „cool”. Jak? Bardzo proste: po prostu całowali się przez wieniec i wymieniali krzyże. Pod koniec ceremonii dziewczyny stały się dla siebie bliskimi krewnymi, a zniewaga lub kłótnia między nimi była strasznym grzechem.
Być może historia pieśni jest związana z innym obrzędem, kiedy brzoza została przełamana pieśniami, a następnie utopiona w rzece lub rozrzuciła jej kawałki na polu. Wierzono, że w ten sposób cała energia młodego drzewa jest przekazywana ziemi na płodność.
Zostaw Swój Komentarz