Muzyka symfoniczna dla nastolatka

Muzyka symfoniczna dla nastolatka Nazywamy dzieci tych, którzy się urodzili, całkowicie ignorując minione lata. I lata mijają. Dorastamy, dzieci dorastają i zmieniają się. Ale tego nie zauważamy, ponieważ widzimy je każdego dnia i przyzwyczajamy się do tego. To największy błąd wszystkich tatusiów i matek. Uświadom sobie

W życiu rodziców prędzej czy później przychodzi moment, kiedy zdają sobie sprawę, że przepaść między nimi a ich dziećmi stopniowo rośnie. A nazwy tej otchłani są liczne, ale najważniejsza jest różnica społeczna. Pozwólcie, że wyjaśnię - dorośli postrzegają różnicę społeczną jako poziom bogactwa osobistego, rozwoju kariery, kręgu społecznego. Dzieci mają wszystko łatwiej i jednocześnie dużo trudniej. Psychologia dziecka jest prosta - jest tutaj, a tam jest obca; są to dorośli, a to jest I. Często ludzie zwracają się do psychologów, mówiąc, że dziecko staje się niekontrolowane, śmiałe, staje się samowystarczalne.

Pierwsze pytanie zadawane przez specjalistę cierpiącym rodzicom: „Czy potrzebujesz robota lub osoby, która jest w stanie podejmować decyzje i żyć swoim życiem?” Myślę, że odpowiedź większości ojców i matek można odgadnąć. Ale drugie pytanie nie zostało udzielone, ale brzmi to tak: „Co zrobiłeś z dzieckiem, kiedy miał pięć lat? Jakie gry grałeś? Jakiej muzyki słuchałeś? Czytałeś książki razem?” Odpowiedź w tym przypadku to różne wymówki: pracowałem, nie miałem czasu na te bzdury, mam jeszcze dwa, kiedy mam to zepsuć? Tu leży wspólny korzeń problemu. Z nim i warto zacząć.Każdy nastolatek idzie z prądem Muzyka odgrywa ogromną rolę w życiu nastolatka - to także okazja do przejścia na emeryturę, do wycofania się w siebie; i łatwiejsza komunikacja z innymi grupami nastolatków; i sposób protestowania dorosłych. Często rodzice zapominają, że byli pod wieloma względami podobni do swoich dzieci, ale dopiero wiele lat temu. Te same długie lub całkowicie przycięte włosy, przyciągające wzrok ubrania i te same problemy z rodzicami. Ten, kto był w stanie zapamiętać siebie w swoim wieku, natychmiast przeskakuje przez kilka kroków prowadzących do wzajemnego zrozumienia. Powszechnie wiadomo, że muzyka symfoniczna w pełni rozwija człowieka i równoważy jego charakter, ale większość ludzi rozumie klasykę dopiero w wieku dorosłym. Jak zaszczepić niemal uformowaną osobowość pragnącą dzieł klasyki? To zadanie, bez właściwego wektora akcji, wydaje się prawie niemożliwe, ale wydaje się tylko. Klasyczny - zawsze doceniany Próby nawiązania kontaktu z własnym dzieckiem najlepiej rozpocząć od muzyki. Nie oznacza to, że musisz zmusić się do słuchania heavy metalu lub hip-hopu, choć nadal musisz nawigować w stylu. Muzyka symfoniczna może służyć jako dobry most do wzajemnego zrozumienia. Ale jak myślisz, możesz przeciągnąć dziecko do filharmonii? A jeśli przeciągniesz, jak długo będzie słuchał? Odpowiedź psychologów to pierwsze piętnaście minut, a potem nudno będzie patrzeć, jak zabawny wujek macha różdżką, a trębacze czerwienieją ze szczepu. Oczywiście opinia ekspertów opiera się na statystykach i nie oznacza, że ​​wszystkie dzieci w okresie transformacji będą zachowywać się tak samo. Należy pamiętać, że muzyka symfoniczna i dzieła klasyków zostaną docenione setki lat później, dlatego powinieneś szukać wyjścia w dziełach współczesnych wykonawców. Wielu przedstawicieli rapu i popkultury używa klasycznych melodii do tworzenia własnych kompozycji. Na początek wystarczy wskazać dziecku, że melodia, którą aktywnie śpiewa, została stworzona przez Chopina, Beethovena, Mozarta lub kogoś innego z pleiad z kompozytorów klasycznych. Aby jednak poznać autora kompozycji, wielu kompozytorów będzie musiało go wysłuchać, co zresztą nie jest złe - w domu zabrzmią szlachetne akordy i stopniowo osiądą w podświadomości młodszego pokolenia. Z młodymi ludźmi słuchającymi muzyki rockowej problemy będą nieco mniejsze. Dziś modne są koncerty, w których znane utwory muzyki rockowej wykonywane są przez orkiestrę symfoniczną. Takie aranżacje zadziwiają głębią dźwięku i potężną energią, co oznacza, że ​​łatwiej będzie zainteresować nastolatka instrumentami klasycznymi i muzyką symfoniczną. Najprostszym przykładem jest przedstawienie kilku biletów na koncert (i pójście samemu, żeby dzieci nie zauważyły) i najprawdopodobniej usłyszysz o tym, jak fajnie było, jak grały skrzypce, a potem, jak zabrzmi bęben! A jeśli byłeś tam sam, to na pewno jest coś, o czym możesz porozmawiać ze swoim dzieckiem, tak niezrozumiałym wcześniej, co oznacza rozpoczęcie rekonstrukcji zwiotczających związków.